متاسفانه برندهای خارجی با هر کیفیتی باتوجه به سود بسیار کالای برند و به یمن کاهش ارزش پول ملی، بهترین فروشگاه‌های مناطق ارزشمند شهرهای عمده میهن‌مان را به تصرف خود درآورده و ازسوی دیگر باعث افزایش شدید نرخ اجاره‌ها شده‌اند؛ به‌طوری که اکثر تولیدکنندگان ایرانی قادر به پرداخت چنین اجاره‌هایی نیستند. امروز شاهد قاچاق گسترده پوشاک با برندهای تقلبی به داخل وطن‌مان هستیم که صنعت پوشاک ایران را با مشکلات لاینحلی روبه‌رو کرده و واحدهای بسیاری را به خاک سیاه نشانده است. آمار صادرات چین به ایران براساس آمار گمرک چین 959میلیون دلار و آمار ثبت شده گمرک ایران فقط 5میلیون دلار بوده که بقیه آن به‌صورت قاچاق از مرزهایی که از ما بهتران می‌دانند وارد کشور شده است.
ترکیه چند سال قبل درراستای اهداف بلندپروازانه جشن صدمین سال جمهوریت، در سال2023 (8سال دیگر) برای تحقق صادرات 500میلیارد دلاری برنامه‌ریزی و سازمانی را تاسیس کرد.
براساس این اهداف باید در سال2023 اقتصاد ترکیه دارای 10برند جهانی و 50برند ملی باشد. یعنی هدفی با 350درصد کل صادرات نفتی و غیرنفتی امروز ما و این سازمان همه ماهه در مجله اختصاصی عملکرد خود را درراستای رسیدن به اهداف جهت اطلاع ملت ترکیه منتشر می‌کند. درحالی که کشور ایران با جمعیت حدود 80میلیون هجدهمین کشور جهان، در برندینگ رتبه‌یی ندارد. با مقایسه این اعداد می‌توان باور کرد صنعت برندینگ می‌تواند بیشتر از چاه‌های نفت و گاز ایران تولید ثروت کنند. باید باور کنیم می‌توان با کیمیای برندینگ بدون استفاده از نفت و سایر خام فروشی‌های ثروت‌های ملی کشورمان اقتصاد بسیار خوبی برای میهن‌مان به دست آورد.
با جایگزینی برندینگ به جای صادرات نفت و سایر خام فروش‌ها اشتغال بیشتری به‌خصوص برای میلیون‌ها فارغ‌التحصیل بیکار دانشگاهی ایجاد می‌شود. به گزارش نساجی‌نیوز، مسلما تا دولتمردان متوجه این حقایق نشوند و جهت رفع موانع کمر همت نبندند شرایط ادامه خواهد داشت لذا پیشنهادهای زیر را برای دولت جناب آقای روحانی تقدیم کنیم:
1- باور برند و برندینگ توسط تمام ارکان حکومت و تعریف ضوابط برندهای استانی، ملی و جهانی ساخت ایران و تعیین سوبسید جوایز و معافیت‌های مناسب برای آنها
2- قبول قانون برند به‌عنوان یک سرمایه حقیقی شرکت و رفع سریع اشکالات قوانین موجود و قبول هزینه‌های برندینگ و معاف از مالیات
3- بانک‌ها برند را به‌عنوان وثیقه بپذیرند و برای گسترش برندینگ تسهیلات با نرخ کمتر مصوب شود.
4- رفع اشکالات قانونی حقوق مالکیت معنوی و کپی رایت تا برندها از کپی شدن مصون بمانند و این قانون عطف به ماسبق نیز شود.
5- مبارزه جدی با قاچاق به‌خصوص قاچاق کالای برند
6- مبارزه جدی با برندهای تقلبی
7- صدا‌و‌سیما نرخ‌های ویژه برای تبلیغات برندهای ایرانی داشته باشد و از تبلیغات غیرواقعی طبق ضوابط خاص جلوگیری شود.
8- برندهای خارجی ملزم به ثبت برند در ایران و متعهد به ساخت درصدی از محصول در ایران شود.
9- گسترش فرهنگ حمایت از محصولات و برندهای ایرانی
10- در ایران نیز مانند ترکیه و برخی کشورهای دیگر جهان سازمان قدرتمندی برای گسترش و ساماندهی برندینگ و هدف‌گذاری برای توسعه صادرات غیرنفتی با بودجه کافی تاسیس شود. هر روز تاخیر به زیان ملت ایران است.
11- تولید بدون کارخانه به‌عنوان یک پدیده نجات‌دهنده واحدهای متوقف یا نیمه متوقف پذیرفته شود. صاحب سرمایه و فکر توزیع با کمک کارخانه تولید و توزیع را به حرکت در خواهند آورد و هرکدام تخصص خود را خواهند داشت. چنانچه ضوابط قانونی برای این کار تهیه شود. رشد کیفیت، رشد تولید، رشد بهره‌وری، رشد صادرات و کاهش واردات و رشد اشتغال را در پی خواهد داشت.
12- با کمک فرهنگ‌سازی و پیش‌بینی‌های لازم از صادرات کالای نامرغوب که برند ساخت ایران را ویران خواهد کرد، جلوگیری شود.
13- موسسه استاندارد و سایر واحدهای ذی‌ربط سروسامانی به صدها شرکت و سازمان قلابی موجود بدهد که با اخذ مبلغ معتنابهی از تولیدکننده محصول و برندش را به عنوان برترین انتخاب می‌کند و موجب فریب مصرف‌کننده و ضایع کردند، حق تولیدکننده با برند و کیفیت عالی می‌شود.
14- سازمان حمایت از مصرف‌کننده بخش نظارت بر قیمت‌ها اگر معتقدند که هنوز باید باشند ضوابط ویژه‌یی برای قیمت‌گذاری کالای برند تنظیم کنند.
15-بالاخره در آینده نه چندان دوری کشور ایران به سازمان تجارت جهانی خواهد پیوست و حمایت‌های تعرفه‌یی تقریبا حذف می‌شود. در آن زمان برای آنهایی که برند نیستند شرایط سخت‌تر خواهد شد.
