کمتر از 6 ماه به پایان این دوره از اتاق بازرگانی ایران باقی مانده است؛ دوره‌یی که اکثر آن در دوران فترت بخش خصوصی بود و به‌دلیل سیاست‌های دولت قبل و تحریم‌ها فشار زیادی بر بدنه ضعیف بخش خصوصی وارد آمد. شوک ارزی و بسیاری از مشکلات باعث شد که بخش خصوصی توان خود را هرچه بیشتر از دست بدهد و در چنین شرایطی انتظار بر این است که مهم‌ترین تشکل بخش خصوصی نقش مهمی برای جلوگیری از آسیب هرچه بیشتر به اعضای خود ایفا کند. به‌همین‌دلیل بسیاری از نگاه‌ها به اتاق بازرگانی بود؛ نهادی که ادعای عنوان پارلمان بخش خصوصی را دارد. اما حال که پایان عمر این دوره از نمایندگان نزدیک است باید دید که این افراد چه کردند و چقدر توانستند صدای بخش خصوصی که نمایندگی آن را برعهده داشتند به گوش دولت، حکومت و اعضای جامعه برسانند.
هر ماه اعضای اتاق بازرگانی ایران دور یکدیگر جمع می‌شوند. انرژی بسیار زیادی برای این گردهمایی بزرگ صرف می‌شود. حدود 380 نماینده از سراسر کشور دور یکدیگر جمع می‌شوند. در این جلسه رسانه‌های مختلف حضور پررنگ دارند و تمام اعضا این فرصت را دارند به فراخور اهمیت بحث خود در صحبتی یک‌دقیقه‌یی مشکلات کسانی که نمایندگی آنها را دارند را بیان کنند و گاهی به فراخور اهمیت بحث یا فرد متقاضی، زمان بیشتری صحبت کنند. «تعادل» به بررسی این سخنرانی‌ها در دو سال گذشته پرداخته است. به‌صورت دقیق‌تر لیست کسانی که از جلسه 13 هیات نمایندگان تا امروز در این جلسه حتی برای یک‌دقیقه سخنرانی کرده‌اند و در گزارش‌های رسمی اتاق قیدشده را مورد بررسی قرار داده است. براساس این گزارش کمتر از 85نفر در بازه ذکرشده حاضر به صحبت شده‌اند. به‌عبارت دیگر کمی بیش از 23درصد اعضا حداقل یک‌بار در این جلسه صحبت کرده‌اند و بیش از 76درصد اعضا بیش از دو سال است که هیچ صحبتی در هیات نمایندگان نداشته‌اند.
10 سخنور قهار
در صدر فهرست کسانی که بیشترین سخنرانی را داشته‌اند یکی از اعضای هیات‌رییسه اتاق بازرگانی ایران قرار دارد. البته باید در صدر لیست نام محمد نهاوندیان و غلامحسین شافعی قرار می‌گرفت اما این افراد به‌دلیل داشتن پست ریاست هر جلسه به سخنرانی پرداخته‌اند و تعداد سخنرانی‌های آنها چندان مزیت محسوب نمی‌شود. با این تفاسیر در راس لیست محمود اسلامیان قرار دارد. وی از جلسه13 تاکنون 9بار به سخنرانی پرداخته است. نفرات بعدی دو نفر از چهره‌های منتقد اتاق بازرگانی هستند. محسن چمن‌آرا و محمود بحرینیان هرکدام با هفت‌بار سخنرانی مشترکا در رتبه دوم قرار دارند. چمن‌آرا تاکنون دو بار کاندیدای نایب‌رییسی اتاق بازرگانی بوده است و بحرینیان هم ریاست کمیسیون اقتصاد کلان را برعهده دارد و در مواقع مختلف موضع‌گیری‌های تندی درباره سیاست‌های مختلف داشته‌اند. نفرات بعدی پدرام سلطانی، مجیدرضا حریری و اسد‌الله عسگراولادی هستند که هرکدام 6بار به سخنرانی پرداخته‌اند. سلطانی نایب‌رییس اتاق بازرگانی است و حریری و عسگراولادی به‌ترتیب کمیسیون مدیریت واردات و توسعه صادرات را ریاست می‌کنند. هوشنگ فاخر، علی شمس‌اردکانی، ابوالفضل حجازی و علامیرمحمد صادقی
نفرات بعدی هستند. هرچند حسین نقره‌کار‌شیرازی، دبیرکل اتاق بازرگانی هم به اندازه علامیرمحمد صادقی به سخنرانی پرداخته است اما اکثر بحث‌های وی درباره موضوع بودجه اتاق ایران بوده است.
نامداران خاموش
درمقابل نام بسیاری از اعضای اتاق بازرگانی در این لیست قرار ندارد. کسانی که در گروه‌ها و طیف‌های مختلف مدعی جریان‌سازی هستند مدتی طولانی است که مهم‌ترین وظیفه نمایندگی خود یعنی بیان مشکلات موکلان خود را فراموش کرده‌اند و هیچ نامی از آنها در اتاق نیست. برای مثال سال‌هاست که کسی سخنرانی علینقی خاموشی را در اتاق بازرگانی ایران نشنیده است هرچند که صحبت‌های اخیر وی در هتل لاله و مجامع دیگر نه درباره آینده بخش خصوصی بلکه درباره آینده اتاق بازرگانی، بسیار جنجالی بوده است. موسم انتخابات نزدیک است و مطمئنا وعده و شعار بسیار خواهیم شنید. اما بحث این است که افرادی انتخاب شوند که حرف‌های جدی برای بیان داشته باشند. مطمئنا سکوت درخواستی نبوده است که اعضای عادی اتاق بازرگانی در استان‌ها و تشکل‌ها از نمایندگان خود در هیات نمایندگان اتاق داشته‌اند.
