پژوهشکده پولی و بانکی در پایان این گزارش به نتیجه‌گیری و جمع‌بندی پرداخته است. در این نتیجه‌گیری به این نکات اشاره شده است:
- تولید صنعتی بدون فرآورده‌های نفتی قابلیت پیش‌بینی بالاتری از کل تولید صنعتی دارد.
- حداکثر خطای پیش‌بینی برای تولید اسمی و حقیقی 5درصد و برای قیمت‌ها حدود 10درصد است.
- خطای پیش‌بینی‌های سوم و چهارم بسیار پایین‌تر از پیش‌بینی اول است.
- خطای پیش‌بینی تولید حقیقی و قیمت‌ها در سال 1391 به‌خاطر شوک وارده به آن بیشتر شده است. در حالی که در سال 1392 از خطای پیش‌بینی کاسته شده است.
- در دوره مورد بررسی شرکت‌ها تولید حقیقی را بیشتر از مقدار واقعی و قیمت‌ها را کمتر از مقدار واقعی پیش‌بینی کرده‌اند.
همچنین بررسی پیش‌بینی به تفکیک صنایع نشان می‌دهد که پیش‌بینی برخی صنایع مانند سیمان، خودرو و تاحدودی فلزات اساسی از دقت بالاتری برخوردار است و قابلیت اتکای بیشتری دارد و برخی صنایع نیز از دقت زیادی در پیش‌بینی‌ها برخوردار نیستند.
