اساسا در تحلیل بازار مسکن، صرف‌نظر از تغییرات بسیار کوچک که گاهی اتفاق می‌افتد، باید عمدتا به عوامل بنیادی توجه داشت. عوامل موثر بر بازار مسکن در شرایط کنونی به دو شکل کاهشی و افزایشی تاثیر می‌گذارند. از عوامل افزایشی قیمت مسکن یکی این است که نرخ رشد نقدینگی در کشور بالا است. این مساله عامل مهمی جهت افزایش قیمت مسکن است. با توجه به این امر، در نقطه مقابل، این موضوع مطرح است که چرا قیمت‌ها افزایش پیدا نمی‌کند؟ در پاسخ به این سوال باید گفت میزان صدور پروانه‌های ساختمانی در سال‌های 90 تا 92 بالا بود و خانه‌هایی که در نتیجه صدور آن تعداد پروانه ساخت آماده شده‌اند، الان به بازار عرضه می‌شوند، بنابراین عرضه بازار در وضعیت بسیار مناسبی قرار دارد و فایل‌های فروش همه پر هستند. این مساله طبیعتا از بروز هرگونه شوک در بازار جلوگیری می‌کند. بر همین اساس به نظر نمی‌رسد تغییرات کوچکی که الان در بازار اتفاق می‌افتد و این کاهش‌های بسیار کم، هیجان خاصی به بازار وارد کند. بنابراین به‌طور کلی آنچه در نیمه دوم سال اتفاق می‌افتد، ثبات نسبی در بازار مسکن است. یعنی انتظاری برای کاهش قیمت مسکن یا افزایش شدید آن وجود ندارد و در
نیمه دوم سال، بازار ثبات قابل‌قبولی را تجربه خواهد کرد و اگر احیانا بازار با یک افزایش قیمت مواجه باشد، این افزایش قطعا کمتر از نرخ تورم خواهد بود.
اما با توجه به اینکه در حال حاضر میزان عرضه در بازار مسکن زیاد است و در واقع این میزان عرضه، یکی از عواملی است که نمی‌گذارد قیمت مسکن افزایش داشته باشد و به عنوان یک عامل کاهشی عمل می‌کند، همین امر باعث می‌شود در نیمه دوم سال قیمت‌ها در بازار مسکن چالش قابل‌توجهی نداشته باشد. اما در مورد میزان تقاضا باید گفت ما مفهومی به نام نیاز داریم که وقتی این نیاز تامین مالی شود و پشت آن یک قدرت خرید مناسب وجود داشته باشد، تبدیل به تقاضای موثر می‌شود. در حال حاضر هم اساسا نیاز یا همان تقاضای بالقوه مسکن وجود دارد. به همین جهت هم تاکید می‌شود که برنامه‌ها و سیاست‌ها به سمتی برود که توان خرید از طریق ابزارهای اقتصادی که مهم‌ترین آنها وام خرید مسکن است، ایجاد شود.
