رییس دانشکده اقتصاد دانشگاه علامهطباطبایی در آستانه تصویب برنامه ششم توسعه، با حضور در مرکز پژوهشهای مجلس مشکلات برنامهریزی در ایران را بررسی کرد. عباس شاکری با بیان اینکه اگر در برنامه اول سعی میکردیم، بودجه را تصحیح کنیم و بودجه عملیاتی را عملی کنیم و روی یک صنعت مهم یا یک بخش مهم متمرکز میشدیم وضعیت بهتری در اجرای برنامهها داشتیم. عباس شاکری افزود: در برنامه توسعه باید نهادهای پرورشدهنده نیروهای نوآور شکل بگیرد. خروج از وابستگی اقتصاد و نوآوری سیاسی برای آماده کردن محیط نوآوری علمی برای تبدیل مبنای علمی به مبانی فنی و نوآوری مدیریتی و کارآفرینی برای تبدیل بازاری کردن مبانی فنی نیاز دارد، بنابراین نام برنامهریزی باید تداعیکننده نهادها و سازمانهای مناسب فرآیند توسعه باشد و نه صرفا سرمایهگذاریهای فیزیکی و رها کردن قیمتهای کلیدی.
به گفته شاکری برنامهها باید ماهیت ملی داشته و از درون نهادهای علمی، سیاسی و تحقیقاتی کشور شکل بگیرد و طراحی و اجرا شود و پس از آن به پیششرطهای فکری نهادی و سازمانی آن توجه کامل صورت گیرد. برنامههای سوم و چهارم قبل از انقلاب که به توصیه کندی و مشاورت روستو در ایران اجرا شد و مشاوران هاروارد برای اجرای آنها به ایران آمدند با وجودی که در زمینه اهداف رشد تولید و ایجاد زیرساختها به دستاوردهای خوبی رسید اما به هیچوجه موجب تحقق توسعه در کشور نشد. وی ادامه داد: برنامهریزی باید ماهیت مشارکتی داشته باشد و این مستلزم وجود نهادهای مدنی است همان طور که در کشورهای پیشرفته نیز برنامهها در جوامع مدنی و احزاب شکل میگیرد.