گروه انرژی| نادی صبوری|
در حالی که پاکستان تاکنون اقدام در جهت پروژه خط لوله صلح با ایران را به بهانه مشکلات تحریمها به تعویق میانداخت، بررسیها نشان میدهد این کشور هنوز نیز سودای جدی شدن در این زمینه را ندارد. در پی تصمیم شی جین پینگ رییسجمهور چین برای سفر به پاکستان در اواخر ماه ژانویه، رسانههای پاکستان تحلیلهایی را در زمینه توسعه بخش انرژی در این کشور و تبدیل شدن آن به یک خریدار بالقوه گاز طبیعی منتشر کردند. در یکی از این تحلیلها که در پایگاه خبری تریبون پاکستان منتشر شده آمده است که در پی توافقنامه پاکستان و چین در زمینه فاینانس 85درصدی چین برای پروژه ال ان جی پاکستان که هزینه آن 2میلیارد دلار برآورد شده است؛ در سال 2016 این پروژه با جدیت پیش رود.
پاکستان همچنین به دنبال پیشرفت در پروژه خط لوله تاپی که ترکمنستان، افغانستان و هند را به یکدیگر متصل کرده و به نوعی جایگزین خط لوله صلح محسوب میشود نیز است. پاکستان از طریق خط لوله صلح که در این کشور به (IP) معروف است قادر به صادرات روزانه یکمیلیارد کیوبیک فیت گاز طبیعی بود اما بسیاری اعتقاد داشتند نفوذ کشورهایی مانند عربستان و امریکا مانع از اقدام جدی پاکستانیها برای اقدامی جدی در زمینه این خط لوله است. چندی پیش نیز یکی از رسانههای پاکستان با اشاره به اینکه وجود گروههای مختلف با قدرتهای در تقابل در این کشور مانع اقدام دولت در جهت خط لوله صلح است از فواید این پروژه در پاکستان و نتایج اهمال در زمینه آن نوشته بود.
اما خط لوله تاپی از این جهت که ترکمنستان بخش اعظم سرمایهگذاری از آن را عهدهدار است بار کمتری را روی دوش پاکستان میگذارد، به گزارش تریبون 85درصد سرمایهگذاری این خط لوله را به عهده دارد.
البته این پروژه تنها گزینه پاکستان برای تامین گاز مورد نیازش نیست. سال گذشته پاکستان و روسیه قراردادی را برای توسعه خط لوله الانجی میان لاهور و کراچی به امضا رساندند، پروژهیی که 2میلیارد دلار ارزش داشته و مانند خط لوله تاپی تنها بخش کوچک 15درصدی از تامین منابع مالی برای آن به عهده پاکستان است؛ پروژهیی که پاکستان امید دارد از طریق آن بتواند حجم بسیار اندک صادرات الانجی خود را افزایش دهد. هر چند پاکستان اکنون حمایت تمام و کمال ایالات متحده امریکا در زمینه خط لوله تاپی را به همراه دارد اما نگاهی به پروژههای گازی این کشور و نقش روسیه و چین در آنها و اقدامی که چین برای ایجاد خط لوله بندر گوادر در آنجا کرده است، نشان میدهد این کشور حالا به دنبال تکیه بر قدرتهای بیشتری در این زمینه است. تغییر روشی که میتواند خطری جدید بیخ گوش خط لوله صلح که سالهاست با بدعهدی هند و پاکستان دچار چالش شده محسوب شود.