گروه صنعت|سمیه سایش|
هفته گذشته، در جنوبی‌ترین نقطه تهران و در همجواری فرودگاه امام خمینی(ره)، مراسم کلنگ‌زنی شهرک تخصصی پوشاک در تهران برگزار شد. اهالی صنعت پوشاک با سرمایه‌گذاری در چنین شهرک‌هایی، انتظار کاهش هزینه‌های سربار تولید را دارند تا شاید از این مسیر، بتوانند رقبای کشور همسایه یعنی ترکیه را شکست دهند، اما تحقق این موضوع، مستلزم افزایش کیفیت، تقویت برندینگ و به‌روزرسانی خطوط تولید است. در این باره، رییس سازمان صنایع کوچک و شهرک‌های صنعتی ایران و معاون وزیر صنعت جزییات ایجاد شهرک تخصصی پوشاک را در گفت‌وگو با «تعادل» تشریح کرد و رییس انجمن صنایع پوشاک نیز از دغدغه‌های صنعتگران این حوزه گفت.
حل معضل قاچاق راهگشای صنعت پوشاک
معاون وزیر صنعت، معدن و تجارت درباره مزیت‌های شهرک تخصصی شهر پوشاک گفت: هدف از جانمایی این شهرک، کاهش هزینه‌های تولید در این صنعت است. سیدمحمدعلی سیدابریشمی با اشاره به ورود صنعت پوشاک به بازارهای بین‌المللی، افزود: متاسفانه به دلیل واردات بی‌رویه پوشاک و ضعف در حوزه برندینگ، این صنعت طی دهه‌های اخیر نتوانسته حرفی برای گفتن در بازارهای منطقه‌یی داشته باشد لذا ما به عنوان نماینده دولت درصددیم تا با برچیده شدن قاچاق پوشاک بتوانیم این صنعت اشتغالزا را در دوران پساتحریم به بازارها، معرفی و اشتغالزایی بیشتری را ایجاد کنیم؛ البته برای دستیابی به این مهم صنعتگران نیازمند تامین نقدینگی از سوی دولت هستند تا به این واسطه، بتوانند خطوط تولید را به‌روز و هزینه‌های گزاف را سرشکن کنند. سیدابریشمی خاطرنشان کرد: مورد دیگری که در دولت تصویب شده، حمایت از شرکت‌های خدماتی و واحدهای صنعتی داخل شهرک‌هاست که براین اساس قرار است بخشی از مالیات بر ارزش افزوده‌یی که واحدهای مستقر در شهرک‌های صنعتی پرداخت می‌کنند، برای نگهداری و تکمیل زیرساخت‌ها استفاده شود.
راه‌اندازی دومین شهرک تخصصی
معاون مدیرعامل سازمان صنایع کوچک و شهرک‌های صنعتی نیز در گفت‌وگو با «تعادل» درباره روند تاسیس شهرک‌های صنعتی تخصصی گفت: ایجاد شهرک‌های تخصصی یکی از برنامه‌های مصوب این سازمان است، ما توانستیم در استان تهران نخستین شهرک تخصصی را برای چرم ایجاد کنیم و درحال حاضر دومین شهرک تخصصی در حوزه پوشاک درحال احداث است؛ براساس تجارب به دست آمده از چنین شهرک‌هایی، حضور واحدهای یک رشته تخصصی در یک مکان واحد، می‌تواند از نظر تحقیق و پژوهش، صادرات و هم‌افزایی کمک شایانی به آن رشته بکند و این واحدها می‌توانند در کنار هم از شرایط استقرار همجواری نیز استفاده کنند. علی سلیمانی اضافه کرد: در استان تهران، حدود 400 واحد صنعتی پوشاک وجود دارد؛ درواقع، از 62هزار صنف تولیدی که در استان تهران داریم، 16هزار صنف در حوزه پوشاک مشغول به فعالیت هستند. همچنین درحال ایجاد 5هزار واحد صنعتی جدید در حوزه پوشاک در تهران هستیم.
استقرار 300 واحد تولیدی در نیمه دوم 95
وی درباره بازه زمانی ایجاد این شهرک عنوان کرد: برآورد قیمتی این شهرک حدود 100 میلیارد تومان برای زیرساخت‌ها بوده، البته زیرساخت‌ها درحال حاضر آغاز شده و استقرار 300 واحد تولیدی از نیمه دوم سال 95 آغاز می‌شود و پیش‌بینی شده از نیمه دوم سال 95 بتوانیم واحدهای صنعتی را در این مکان پذیرش کنیم؛ به گونه‌یی که بهره‌برداری این شهرک، برای سال 96 صورت بگیرد. مدیرعامل سازمان صنایع کوچک و شهرک‌های صنعتی همچنین بیان کرد: صنعت پوشاک آب‌بر نیست و این صنعت، یکی از پاک‌ترین صنایع دنیاست. درنتیجه برای 10هزار نفری که در این واحدها مستقر می‌شوند، با یک حلقه چاه که هماهنگی‌های آن صورت گرفته، می‌توانیم آب آشامیدنی تامین کنیم.
باز شدن فضای سرمایه‌گذاری
وی درپاسخ به این پرسش که آیا باوجود تاسیس چنین شهرک‌های تخصصی هزینه سربار تولیدکنندگان کاهش می‌یابد یا خیر، توضیح داد: دراین بازه زمانی و باتوجه به کاهش قیمت نفت، هدف از تاسیس چنین شهرک‌هایی کاهش هزینه‌های تولید است. درواقع، زمانی‌که یک واحد تولیدی در شهر تهران فعالیت خود را شروع می‌کند، هزینه‌های سربار زیادی برای صنعتگر ایجاد می‌شود. البته در این شهرک قرار است تمامی هزینه‌های سربار به حداقل برسد. بنابراین؛ قیمت هر متر زمین در این شهرک، حدود 250 تا 300هزار تومان در یک فضای باز و با زیرساخت‌های کاملا صنعتی است؛ بر این اساس، هزینه قیمت تمام شده در این شهرک‌های صنعتی تقریبا 10درصد کمتر از شهر تهران است. البته 150هکتار فضا هم برای این شهرک درنظر گرفته شده است و درمجموع فضا برای حضور سرمایه‌گذار خارجی در تمامی حوزه‌ها، وجود دارد.
مسوولان تمهیدات تازه‌ای بیندیشند
از سوی دیگر؛ رییس انجمن صنایع پوشاک ایران درباره وضعیت شهرک تخصصی پوشاک به «تعادل» گفت: در تاریخ صنعت پوشاک ایران، این شهرک برای نخستین بار با هدف کاهش هزینه سربار تولید ایجاد شده است. اکبر رضاییان با اشاره به کاهش هزینه سربار تولید افزود: مسوولان دولتی باید تمهیدات تازه‌یی برای کاهش هزینه‌های سربار بیندیشند؛ چرا که باوجود هزینه‌های سرسام آور فعلی، این صنعت توان رقابت خود را از دست داده و در آینده نیز از چرخه سرمایه آفرینی خارج خواهد شد. در واقع پوشاک، صنعتی است که در نیم قرن گذشته، نقش کلیدی در توسعه صنعتی بسیاری از کشورهای جهان برعهده داشته و دارد.
سهم 177میلیارد دلاری چین از پوشاک
وی با اشاره به بازاربین‌المللی این صنعت نیز تصریح کرد: براساس آمار WTO بازار صنعت پوشاک در سال 2013 بالغ بر 460میلیارد دلار است که 177میلیارد دلار آن به صادرات چین تعلق دارد و 70میلیارد دلار از این بازار نیز از 4 کشور بنگلادش، ویتنام، هند و ترکیه است. کشور ترکیه توانسته از این راه 5/15میلیارد دلار درآمد ارزی کسب کند. رضاییان در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه مصرف سالانه پوشاک ایرانیان چه میزان است، توضیح داد: ایران در حالی هجدهمین کشور جهان در مصرف پوشاک است که نه تنها سهمی در صادرات جهانی پوشاک ندارد بلکه بیش از 60درصد بازار داخلی‌اش نیز تحت نفوذ واردات است. همچنین مصرف سالانه پوشاک در ایران یک درصد مصرف پوشاک جهان است.
ضرورت تقویت کیفیت و برندینگ
وی خاطرنشان کرد: ما به عنوان متولی صنعت پوشاک کشور و با وجود بازار 80میلیونی، باید علاوه بر تامین زیرساخت‌ها درصدد تقویت کیفیت و برند باشیم که البته با وجود تاسیس شهرک‌های صنعتی پوشاک، قطعا این مهم برای اهالی صنعت تامین می‌شود. رضاییان تصریح کرد: حلقه مفقوده در زنجیره ارزش پوشاک ایران شامل تامین مواد اولیه، تولید صنعتی و سهم بازار است که در دوران پسابرجام به این موضوعات باید توجه ویژه‌یی شود. رییس انجمن صنایع پوشاک ایران با بیان اینکه 9درصد تولید پوشاک کشور به شکل تولید کارگاهی و مشاغل خانگی صورت می‌گیرد، افزود: باید باتغذیه مرکز طراحی و مد و توسعه صنایع کوچک و متوسط، نیازمندی‌های بازار جهانی و تولید مشتری مدار را فراهم کنیم تا به این واسطه شاهد افزایش اشتغال باشیم.
ارزش افزوده صنعت پوشاک نصیب دلالان
رضاییان با اشاره به اینکه در بخش عرضه پوشاک ایران روش‌ها مبتنی بر تجارت سنتی با محوریت بنکداری است، گفت: این نوع روش‌ها بخش اعظم ارزش افزوده صنعت را نصیب دلالان می‌کند و این رویکرد سنتی با سلیقه بازار بیگانه است. این درحالی است که برخلاف روش‌های نوین فروش پوشاک، خرده فروشی با اتصال به طراحی و تولید، سلیقه و رضایتمندی مشتری را به تولید بازتاب می‌دهد. در فروش سنتی به دلیل قطع رابطه فروش با تولید و عدم انتقال اطلاعات مربوط به سلیقه مصرف‌کنندگان به تولید نتیجه دیگری منعکس می‌شود و به عدم استقبال جامعه از محصول داخلی و اقبال به واردات منجر می‌شود. وی با اشاره به مزیت‌های تاسیس شهرک‌های پوشاک گفت: این شهرک به عنوان منطقه ویژه اقتصادی نام برده می‌شود تا مواد اولیه مورد لزوم به سهولت در اختیار تولیدکنندگان قرار گیرد و با ایجاد مدرسه طراحی و مد و مرکز آموزش فنی و حرفه‌ای به تولید مشتری مدار و رقابت‌پذیر کمک می‌کند. درواقع، باید به‌جای واگذاری زمین، سالن‌های ساخته شده مجهز تولید با رعایت استانداردهای جهانی به تولیدکنندگان واجد شرایط داخلی و خارج واگذار شود. در واقع، باایجاد مرکز عرضه مستقیم به مصرف‌کنندگان، نفوذ واردات بی‌رویه و قاچاق پوشاک کاهش می‌یابد. به گفته رییس انجمن صنایع پوشاک ایران؛ ایجاد شهرک‌های پوشاک، علاوه بر آنکه با تجمیع واحدهای صنعتی توان مضاعف تولید پوشاک را برای بهره‌برداری صادراتی نشان می‌دهد، می‌تواند موجب پایداری 80 هزار شغل در کشور باشد.
