علا میرمحمد صادقی نایبرییس اتاق تهران
به نظر نمیرسد که صنایع ما بیشتر از این زمین بخورند و صنایعی که قرار بوده متوقف شوند تا به امروز شدهاند. در شرایط پساتحریم نیز قرار نیست دروازههای ما به روی تولیدات خارجی باز شود. اکنون که روابط ما با اروپا توسعه پیدا میکند به مصلحت کشور نیست، واردات را آزاد بگذاریم و این واردات بخواهد با تولیدات داخلی ما رقابت کند؛ همچنین به تمام هیاتهای خارجی که به ایران میآیند این تذکر داده شده است که مشارکت با سرمایهگذاران خارجی و استفاده از تکنولوژیهای جدید را هنگام ورود به ایران در دستور کار خود داشته باشند.
از سوی دیگر باید به صراحت عنوان کرد که ایران، بستری برای واردات کالاهای خارجی نیست. کشورهای زیادی در اطراف ایران مصرفکننده هستند که با تولید مشترک صادرات محور با دیگر کشورها تعامل مناسبی خواهیم داشت. دولت در شرایط فعلی اقتصاد کشور باید امنیت اقتصادی واقعی برای سرمایهگذاران داخلی و خارجی فراهم کند و با وضع قوانینی، سرمایهگذارها را به سرمایهگذاری در مناطق محروم راغب کند.
ایجاد کارخانههای صنعتی در مناطق محروم کشور به دلیل اشتغالزایی که خواهند داشت، لازم است تا مدت معینی از پرداخت مالیات معاف بوده و درمجموع مشوقهای تولیدی داشته باشند. با تحقق این امر علاوه بر اینکه مشکلات تولید و اشتغال حل خواهد شد، با تولید بیشتر شرایط مناسبی برای صادرات فراهم میشود. صادرات ما در حال حاضر حدود 50میلیاد دلار است اما با فراهم آوردن شرایط لازم، این قابلیت در کشور وجود دارد که به زودی و ظرف 2 تا 3سال آینده این رقم به 100میلیارد دلار برسد.