گروه اقتصاد اجتماعی|محمد مهدی حاتمی|
دولت بریتانیا تصمیم گرفته 65 درصد از یارانه‌های اعطایی به خانواده‌هایی که اقدام به نصب پنل‌های خورشیدی بر سقف خانه‌هایشان می‌کنند را قطع کند. این اتفاق در حالی صورت می‌گیرد که بریتانیا همین چند روز پیش در پاریس تعهد کرده بود برای نیل به سیستم‌های کم کربن در آینده، اقدامات سریع انجام دهد. مطالعه‌یی در گروه انرژی و تغییرات اقلیمی در این کشور نشان می‌دهد که این اقدام می‌تواند به نابودی و محو شدن 18700 شغل از تعداد 32000 شغل فعال در این صنعت ختم شود. افزون بر این، یکی دیگر از برنامه‌های اعطایِ یارانه موسوم به «تعهد برای انرژی‌های تجدیدپذیر» هم که برای پروژه‌های کوچک و بزرگ یارانه تهیه می‌کرد در آستانه قطع شدن است و این باعث خشم فعالان صنعت پنل‌های خورشیدی و نیز طرفداران محیط زیست شده است و سبب شده آنها این طرح را «عظیم و بی‌برنامه» توصیف کنند. استدلال دولت هم این است که برای پرداخت صورتحساب‌های بیشتری که ناشی از پرداخت یارانه‌های گسترده به انرژی‌های تجدید پذیر است، مجبور به انجام این کار است. دولت می‌گوید که به این ترتیب، به جای 12.47 پوند به ازای هر کیلووات ساعت برق تولیدی این پنل‌ها که از ماه فوریه
می‌پرداخت، حال باید تنها 4.39 پوند بپردازد.
فناوری می‌آید، یارانه می‌رود
همه اینها در حالی است که ایمبر راد، وزیر انرژی و تغییرات اقلیمی قصد داشت میزان یارانه‌ها را با کاهشی 87 درصدی، به 1.63 پوند به ازای هر کیلو وات ساعت برساند، اما سیل انتقادات موجب شد که او از تصمیم اولیه‌اش عقب بنشیند. او می‌گوید: «اولویت من این است که بتوانم قیمت قبض‌های برق را برای خانواده‌های سخت کوش و داد و ستدها، تا جایی که ممکن است پایین نگه دارم و در عین حال از فناوری‌هایی که به پایین آوردن سطح تولید کربن می‌انجامند هم حمایت کنم » خانم راد ادامه می‌دهد: «ما باید توازن را به درستی حفظ کنیم و من فاش می‌گویم که این یارانه‌ها باید موقتی باشند و نه قسمتی از یک مدل تجاری دایمی. هنگامی که قیمت فناوری‌ها پایین بیاید، حمایت‌های مستقیم ما از مصرف‌کننده هم کمتر خواهد شد.» در همین زمان، وزیر دولت سایه بریتانیا، لیسا ناندی می‌گوید که کاهش یارانه‌های بخش انرژی‌های نو،
فریب‌کارانه است زیرا دولت در همین زمان 175 میلیون پوند به توسعه زمین‌های کشاورزی دیزلی اختصاص داده است. او می‌گوید: «این کاهش یارانه‌های به محدودیت‌های بزرگ بر صنعت خورشیدی کشور ختم می‌شود و هزاران نفر بیکار خواهند شد. این کار تضاد عجیبی با سخاوتمندی‌هایی دارد که وزرا به تازگی در قبال ژنراتورهای آلاینده دیزلی داشته‌اند. در زمانی که قبض‌های انرژی یک نگرانی اساسی به نظر می‌آیند، به هیچ‌وجه معنی ندارد که محدودیت‌هایی برای یکی از ارزان‌ترین اقسام انرژی‌های پاک وضع شود.»
دولتی که سبز نیست
موسسه «دوستان زمین» هم می‌گوید این ناامید‌کننده است که کمتر از یک هفته پس از تعهد نمایندگان بریتانیا در پاریس برای آنکه افزایش دمای زمین زیر 2 درجه سانتی‌گراد نگه داشته شود، چنین اقدامی صورت بگیرد و رنگ واقعی دولتی‌ها مشخص شود، رنگی که این موسسه می‌گوید «به هیچ‌وجه هم سبز نیست.»السدر کامرون، یکی از اعضای پویش برای انرژی‌های تجدیدپذیر می‌گوید: «این کاهش گسترده و بی‌هدف در یارانه‌ها، مثل بادی است که هم مشاغل را با خود می‌برد و هم خود اقتصاد را اما علاوه بر اینها، اعتبار لکه‌دار شده دولت برای دست و پنجه نرم کردن با تغییرات اقلیمی را هم نشان می‌دهد.» اتحادیه تجارت خوشیدی هم اعلام کرده که تا امروز 6000 شغل در این بخش از دست رفته است و بسیاری از کسب و کارها هم در آستانه تعطیلی قرار گرفته‌اند. گروه «صلح سبز» هم می‌گوید دولت در مسیر اشتباهی قرار گرفته است. «نیروگاه اتمی هینکلی در طول تنها یک ماه، مبلغی به اندازه تمام یارانه‌های بخش انرژی خورشیدی در طول 4 سال را می‌بلعد. چرا باید وزرای کابینه چک سفید امضایی برای نیروگاه‌های خارج از رده و گران قمیت اتمی بکشند، در حالی که برای یک صنعت و منبع انرژی رو به رو رشد در دوران اوج سرمایه‌گذاری در آن، تنها پنی پنی پول خرج می‌کنند؟ این اقدام هیچ توجیه اقتصادی ندارد وتنها می‌تواند در بلندمدت به سنگین‌تر شدن قبوض انرژی بینجامد.» در ادامه گزارش این موسسه آمده است: «با کاهش قیمت‌ها، افزایش تقاضا و پس لرزه‌های توافق پاریس، بخش انرژی خورشیدی بریتانیا خود را آماج حملات دولت خواهد دید. پرسش این است که چه تعداد شغل، سرمایه و فرصت‌های کسب و کار به خاطر سیایت‌های اشتباه و ناهمخوان جورج آزبورن باید هدر شود؟ اگر دولت خود را به تعهدات توافق پاریس متعهد بداند، در این صورت انرژی خورشیدی یکی از ارزان‌ترین و امن‌ترین راه‌های تحقق بخشیدن به این تعهد است.» پاول بارول، مدیر اجرایی اتحادیه تجارت خورشیدی با ابراز نگرانی در خصوص عدم پایبندی دولت به تعهداتش در زمینه توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر، حفظ یارانه‌های موجود را لازمه تداوم و حیات این پروژه دانست.» او ادامه می‌دهد: «در حالی که انرژی خورشیدی در آینده نزدیک ارزان‌ترین منبع انرژی پاک بدل خواهد شد، کنار گذاشتن قانون انرژی‌های تجدیدپذیر به نفع مصرف‌کنندگان نخواهد بود. بی‌شک پس از توافق پاریس، این مساله نیازمند بازاندیشی است. در شرایط کنونی، حذف معافیت‌های مالیاتی برای انرژی خورشیدی هیچ معنایی ندارد. اگر امروز یک میلیون پوند در این پروژه سرمایه‌گذاری کنید، حتی بعد از 20 سال هم این سرمایه‌گذاری ارزشش را از دست نخواهد داد اگر دولت میزان حمایتش از یک پروژه را در طول دوران اجرای آن دایما تغییر دهد، سرمایه‌گذارها هم پذیرای ریسک نخواهند بود».
