ولادیمیر پوتین، رییس‌جمهوری روسیه که دیروز به تهران آمد، قبل از آمدنش ممنوعیت انتقال فناوری مربوط به مدرن‌سازی تاسیسات فردو و راکتور اراک و همچنین ممنوعیت انتقال تجهیزات ویژه صادرات اورانیوم غنی شده را لغو کرد. به گزارش ایسنا، براساس سند منتشر شده در وب‌سایت اطلاع‌رسانی رسمی روسیه، ولادیمیر پوتین، رییس‌جمهور روسیه حکمی برای لغو ممنوعیت ارسال تجهیزات ویژه مربوط به انتقال اورانیوم غنی شده از ایران را امضا کرده است. پوتین همچنین ممنوعیت ارسال فناوری برای مدرن‌سازی تاسیسات هسته‌یی فردو و راکتور اراک را لغو کرده است. سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه ماه گذشته گفت که مسکو برای انتقال اورانیوم از ایران و تغییر کاربری تاسیسات فردو برای تبدیل آن به یک مرکز تولید ایزوتوپ‌های پزشکی و برای اهداف صنعتی مشارکت خواهد کرد. رییس‌جمهور روسیه با کیف معروف اتمی خود که طبق روال همیشگی در سفرهای خارجی همراهش است به ایران سفر کرده است. کیف اتمی همه جا در اختیار رییس‌جمهور روسیه است و توسط یکی از همراهان وی حمل می‌شود. در کیف یا چمدان اتمی داده‌های رمزی و سری لازم برای صدور فرمان حمله یا به‌کارگیری تسلیحات هسته‌یی توسط
رییس‌جمهور کشورهای ایالات متحد امریکا، فرانسه و روسیه نگهداری می‌شود. این چمدان هسته‌یی در بحران موشکی کوبا در دهه ۱۹۶۰ میلادی، به خاطر نگرانی جان‌اف‌کندی، رییس‌جمهور امریکا در رابطه با توانایی نسبتا مطلق صدور فرمان حمله، توسط رییس ستاد مشترک سه قوا طراحی شد تا اولا، رییس‌جمهور مملکت هر زمان و بدون تلف شدن وقت بتواند فرمان حمله یا دفاع با تسلیحات هسته‌یی را صادر کند (به‌علاوه یک نفر دوم که بیش از سه جانشین دارد) و ثانیا، امرای ارشد ارتش نتوانند سرخود عمل کرده و عامل جنگ هسته‌یی بشوند. در محافل امریکایی این چمدان را «توپ فوتبال هسته‌یی» یا «کیف مدرسه اضطراری رییس‌جمهور» می‌نامند. روس‌ها سه چمدان موازی دارند. چمدان‌ها «چگت» نام دارند. اولی در دست رییس‌جمهور، دومی در دست رییس ستاد مشترک سه قوا و سومی در اختیار وزیر دفاع قرار دارد. این سری چمدان بخشی از سیستم ارتباطات و فرماندهی کل ارتش روسیه «کازبک» است. این نام از نام سیگار برگ مورد علاقه استالین گرفته شده است. روس‌ها باید الزاماً سه نفره و پشت سرهم فرمان حمله را صادر کنند. در این چمدان وسایل ارتباط کاملاً امن با یک ماهواره به‌خصوص، نقشه‌های کشورهای مختلف،
سناریوهای مختلف جنگی، آمار احتمالی تلفات در منطقه مورد هدف، رمزهای صدور مجوز حمله و برخی اسرار دیگر جای داده شده‌اند. محتوی چمدان‌های سه کشور نامبرده تفاوت چندانی ندارند.
