گروه اقتصاد کلان
ترک کردن شهری که در آن متولد شدیم، تقریبا برای هیچ‌کس راحت نیست اما گاهی این مهاجرت به یک الزام برای افراد تبدیل می‌شود. البته همیشه اینگونه نیست؛ هستند افرادی که بنابه خواسته خود محل اقامت خود را تغییر می‌دهند. اما افراد چه ناگزیر به مهاجرت باشند و چه برحسب علاقه شخصی، برای این کار دلیلی دارند. در جریان مهاجرت افراد در درون مرزهای سیاسی یک کشور، همواره دلایلی وجود دارد که عمومیت بیشتری میان مهاجران دارند. طبق گزارش مرکز آمار، اغلب مهاجرت‌های داخلی در کشور با پیروی از خانواده صورت می‌گیرد؛ این دلیل 50.7درصد از مهاجران است که ممکن است از شهری به شهر دیگر و از شهر به روستا یا برعکس باشد. اما یافتن شغل و کسب درآمد عامل بعدی در عمده مهاجرت‌های داخلی کشور است. 8.4درصد افراد با هدف جست‌وجوی کار تن به مهاجرت می‌دهند؛ البته در عین حال حدود 7.6درصد از افراد هم هستند که شاغلند اما برای یافتن شغلی بهتر و کسب درآمد بیشتر محل اقامت خود را تغییر می‌دهند. در عین حال گاهی برخی شاغلان نه برای یافتن شغل بهتر که ناچارا و برای از دست ندادن شغلشان به مهاجرت تن می‌دهند؛ اینها حدود 3.6درصد از جمعیت مهاجران را تشکیل می‌دهند. در این میان هم تعدادی از مهاجران هم کسب علم و دانش را مبنای تغییر محل اقامت خود قرار می‌دهند؛ حدود 5درصد مهاجران برای تحصیل از شهر و روستای خود به نقطه دیگری می‌روند تا تحصیلات خود را آنجا دنبال کنند.
