گروه جهان
با قطعی شدن حضور «جاستین ترودو» به عنوان نخستوزیر لیبرال جدید کانادا، موج جدیدی از تغییرات سیاست و اقتصاد کانادا را فرا خواهد گرفت. حزب لیبرال با کسب 184 کرسی در پارلمان به پیروزی قاطعی دست یافته است. حزب محافظهکار پس از 10سال صحنه را برای لیبرالها خالی میکند و «استفان هارپر» نخستوزیر محافظهکار کانادا نیز باید اتاقش را پس از شکستی غیرقابل انتظار برای جاستین ترودو خالی کند. به گزارش اکونومیست، عامل تعیینکننده در شکست محافظهکاران در این انتخابات حمایت این حزب از جریان متمایل به چپ حزب دموکرات جدید بود. این تغییر موجب شد تا رایدهندگان به سمت حزب رقیب یعنی لیبرالها متمایل شوند. حزب لیبرال برای تشکیل دولت تنها به 170 کرسی نیاز داشت و این میزان استقبال از سوی رایدهندگان نشاندهنده آن است که کاناداییها طرفدار تغییرات اساسی در سیاستهای 10سال اخیر کشورشان هستند. جاستین ترودو فرزند «پیر الیوت ترودو» بنیانگذار کانادای نوین است که ۴۷سال پیش برای نخستینبار به قدرت رسید. او در تبلیغات پیش از برگزاری انتخابات از عملی کردن برنامهیی سخن گفته که به عقیده سیاستگذاران محافظهکار برای شرایط حاضر کانادا کمی
«بلندپروازانه و غیرواقعی» به نظر میرسد. برنامه نخستوزیر 43ساله و تازهنفس کانادا شامل عملی کردن مواردی چون کاهش گازهای گلخانهیی، قانونیکردن مصرف ماریجوانا، هزینه کردن 46میلیارد دلار برای تازه کردن زیرساختها و تغییر سیستم انتخاباتی کانادا میشود. اما عملی کردن اکثر این برنامهها نیازمند آن است تا ترودو در نخستین قدم با رشد آهسته اقتصاد که در نتیجه رکود در فروش قیمت نفت و پایین آمدن قیمت کالاهای مصرفی ایجاد شده، مبارزه کند.
جنگ مالیاتی دو حزب
نخستین صحنه درگیریهای دوحزب بر سر مالیات و درآمدهای حاصل از آن است. جاستین ترودو وعده داده که مالیات بر درآمد قشر متوسط را کاهش و درمقابل این میزان مالیات را برای ثروتمندان افزایش دهد. این بخش برنامههای حزب لیبرال واکنشهای شدید را برانگیخت تا جایی که هارپر در یکی از تبلیغات انتخاباتیاش گفت: «برنامههای حزب لیبرال درحد ادعای وجود تک شاخها و رنگینکمان تخیلی و غیرعملی است.» این تمسخر در سخنرانی هارپر نقش بسزایی در کمشدن آرای حامیان این حزب داشت.
پس از دریافت بازخوردهای منفی نسبت به این موضوع هارپر تصمیم گرفت با نوشتهیی که در سایت حزب محافظهکار کانادا منتشر شد، دلایل خودش را توضیح دهد. او در این یادداشت که عنوانش «کیف پولهایتان را محکم بچسبید» نوشت: «دریافت مالیاتهای بالا از اقشار خاص موجب میشود تا مخارج بالا برود و زندگی یک فرد کانادایی دایما با کسری بودجه در آخر هرماه مواجه شود. در این میان سالمندان باید بیشتر از همه مراقب باشند.»
لیبرالها همچنین وعده دادهاند که برای رونق کسبوکارهای کوچک و ایجاد تحرک در اقتصاد راکد کانادا از درآمدهای مالیاتی استفاده خواهند کرد. با این حال خود ترودو در یکی از مصاحبههای تلویزیونیاش اعلام کرد تمام پولهایی که دولت از کاناداییها تحت عنوان مالیات دریافت خواهد کرد، برای اجرایی شدن این برنامهها کافی نخواهد بود. بنابراین اجرایی شدن افزایش مالیات همزمان با کسری بودجه در کانادا اجرا خواهد شد. این کسری بودجه بلندمدت که تنها میتواند با اجرایی کردن افزایش مالیات و کاهش هزینهها جبران شود که بنا بر ادعای هاپر نتیجه موفقیت در این برنامه ممکن است به زمان «نوهها و نتیجههای مالیاتدهندگان فعلی» برسد. دیگر برنامههای حزب لیبرال که تغییری اساسی در سیاستها از زمان روی کارآمدن محافظهکارها محسوب میشود، شامل برنامههایی چون حمایت از آموزش ارتش اوکراین و تحریمهای روسیه، توقف بمباران داعش و افزایش کمکهای بشردوستانه و آموزش نیروهای محلی، پذیرش 25هزار پناهجوی سوری و اختصاص 100میلیون دلار برای پذیرش و اسکان آنهاست. استفان هارپر 24ساعت قبل از برگزاری انتخابات در آخرین تلاشهای خود گفت: «حزب محافظهکار تنها حزبی
است که مالیات را افزایش نمیدهد و با قطع مزایای متعلق به سالمندان دولت خودش را اداره نمیکند. جاستین ترودوی لیبرال میخواهد برنامه شکستخورده افزایش مالیاتی را اجرا کند که درکشورهای دیگر اجرا شده و تنها به بار مشکلات اضافه کرده است. این برنامه درصورت اجرا شدن اقتصاد ملی را خراب خواهد کرد.»
با این حال ترودو در دفاع از برنامههای اقتصادی خود اعلام کرده بود که اتکای صرف به نفت و عدم سرمایهگذاری درصنایع زیربنایی نتیجهیی جز مصیبت برای اقتصاد این کشور نداشته است. برنامه اقتصادی حزب لیبرال با تکیه بر سرمایهگذاری در پروژههای زیربنایی از قبیل بزرگراهها، پلها، انرژی سبز، محیطزیست، بهداشت و درمان و قطارهای شهری برای خروج کانادا از رکود اقتصادی کنونی و ایجاد شغلهای پایدار و تماموقت، بهترین برنامه برای حرکت ماشین اقتصاد تضعیف شده کاناداست.
به اعتقاد ترودو، هارپر با دادن تخفیف ویژه مالیاتی به مولتی میلیاردرهای کانادا و گذشتن از شرکتهای بزرگ برای پرداخت مالیات بار سنگین درآمد مالیاتی را بر شانه طبقه متوسط جامعه وارد کرده است. همین موضوع امید در اقتصاد و اعتماد به دولت را تا حد زیادی کاهش داده و تاثیر بسزایی در رکود اقتصادی گذاشته است.