گروه دانش و فن | مرجان محمدی|
«دکل‌هایBTS برای سلامت انسان مضر است چراکه با توجه به اشعه‌هایی که از سوی این دکل‌ها ساطع می‌شود و با توجه به آنکه تاثیر مستقیم بر مغز انسان و حتی حیوان دارد می‌توان نتیجه گرفت که این دکل‌ها برای سلامتی انسان مضر است.» کوچ کلاغ‌ها از آسمان تهران، جهش ژن‌های نوزادان در بدن مادر، تغییر شکل دادن مغز کودکان و... ازجمله عواملی است که تمامی آنها به امواج ساطع شده از دکل‌های BTS نسبت داده شده است اما تاکنون هیچ منشا علمی این ادعا‌ها را ثابت نکرده و بسیاری از متخصصان و پزشکان نیز بر این باور هستند که با نظر و سلیقه نمی‌توان اذعان کرد که این امواج مضر هستند چراکه جنبه علمی ندارد.
این درحالی است که با توجه به ارتقای نسل‌های ارتباطی در کشور نیاز به نصب آنتن در برخی مناطق از سوی اپراتورها اجتناب‌ناپذیر است چراکه با ارتقای نسل ارتباطی باید آنتن‌ها نیز ارتقا پیدا کند یا آنتن‌هایی برای تقویت آنتن‌هایی که از قبل نصب شده است، نصب شود اما در این بین به نظر می‌رسد شهرداری تهران و شورای شهر به بهانه‌های مختلف مانع از نصب آنتن‌های جدید و حتی در برخی مناطق اقدام به جمع‌آوری آنها کرده است. اینکه چرا سایت شیرینگ که متولی اصلی آن شهرداری بود و به اپراتورها اجازه نصب را در مکان‌های مشخص می‌داد تا هر اپراتوری اقدام به نصب در هر جا و مکان نکند اما طی چند ساله گذشته کارکرد این سایت وارد فاز دیگری شده است به طوری که مدیران اپراتورها نسبت به قلع و قمع شدن آنتن‌های BTS از سوی مسوولان این سایت ابراز تعجب کرده و به این عملکرد اعتراض کرده‌اند. این درحالی است که برخی از مسوولان شهری نیز بر این اعتقادند امواجی که از این آنتن‌ها ساطع می‌شود، مضر است. مساله‌یی که قویا از سوی پزشکان، متخصصان و دفتر حفاظت در برابر اشعه سازمان انرژی اتمی کشور رد و گفته شده آنتن‌هایBTS مضر نیستند.
بنابر آمار ارائه شده از سوی مدیران مخابرات کشور در شهر تهران حدود هزار و ٥٠٠ ایستگاه وجود دارد که ٦٥درصد آنها دارای دکل BTS هستند. این دکل‌ها برای ایستگاه‌های زمینی از ٢٤متر تا ٤٢متر و برای ایستگاه‌های پشت‌بامی از 6 متر تا ١٨متر هستند و برای بقیه موارد از پایه‌های لوله‌یی که آنتن‌ها روی آن قرار می‌گیرند، استفاده می‌شود که سازه‌یی محکم در برابر باد و توفان دارند. طبق گفته مسوولان مخابرات، رشد بی‌رویه ارتفاع ساختمان‌ها مخل عبور و مرور امواج است زیرا این امواج باید از فراز و میان ساختمان‌ها رد شوند اما تعدد ساختمان‌های بلند راه امواج را سد و آنها را بلاک می‌کند. بنابراین چاره‌یی جز افزایش ارتفاع آنتن‌ها یا احداث سایت جدید باقی نمی‌ماند و راه جایگزینی برای این کار وجود ندارد و در همه دنیا برای افزایش پوشش شبکه تلفن همراه و جلوگیری از افت کیفی آنتن‌دهی از ایستگاه‌های زمینی استفاده می‌شود زیرا ایستگاه‌های ماهواره‌یی از فاصله بسیار دور (حدود ١٠هزارکیلومتری) امواج را ارسال می‌کنند که با تاخیر و هزینه بسیار همراه است و قدرت سیگنال نیز در نزدیکی زمین کاهش می‌یابد تا جایی که زیر سقف‌های ضخیم قابل دریافت
نیست.
همچنین براساس گزارش‌های سازمان بهداشت جهانی، وقتی آنتن تلفن همراه پر باشد، تشعشعات آن کمتر است اما وقتی سیگنال ضعیف است، گوشی‌های هوشمند توان بیشتری را صرف دریافت سیگنال می‌کنند.
برای مثال در جاده‌ها که فاصله آنتن با موبایل زیاد است، تنها دو دقیقه صحبت با تلفن همراه باعث داغ‌شدن باتری تلفن و زودتر خالی‌شدن شارژ آن می‌شود. از این رو به نظر می‌رسد، تصمیم گرفته شده در شورای شهر و اظهار نظر برخی مسوولان درخصوص جمع‌آوری دکل‌های بی‌تی‌اس به جای اینکه باعث حفظ سلامتی شهروندان شود، سلامت شهروندان را نشانه رفته است. فریبا رمضانعلی، متخصص زنان در پژوهشگاه رویان در گفت‌وگو با «تعادل» گفت: هیچ تحقیق علمی ثابت شده در ایران و حتی دنیا وجود ندارد که مدارک و مستنداتی برای مضر بودن این امواج را اثبات کرده باشد.
وی گفت: حتی امواج مایکروویو و امواج تلفن همراه و پارازیت‌ها نیز هنوز مضر بودن آنها ثابت نشده و بنا بر یک اظهار نظر صرف نمی‌توان اذعان داشت که این امواج مضر هستند.
رمضانعلی خاطرنشان کرد: مراجع و نهادهای مربوطه باید با یک تحقیق علمی و آنالیز کردن این امواج به یک نتیجه علمی دست پیدا کنند و صرف یک پدیده یا یک مشاهده و تعمیم دادن آن نمی‌توان اذعان کرد که این امواج مضر هستند.
همچنین سیدحسن سیدموسوی، استاد دانشگاه درباره مساله سازگاری مغناطیسی گفت: سایت‌های مخابراتی به عنوان میدان راه دور یا منبع تشعشع شناخته می‌شوند که تشعشعات آنها با حد غیرمجازی که از سال ١٩٩٢تاکنون تعریف شده است، فاصله بسیار دارد اما گوشی‌های موبایل براساس توانی که برای دریافت سیگنال از خود ساطع می‌کنند، فاصله کمی با خط قرمزها دارند. بنابراین بهترین راه برای مقابله با تشعشعات گوشی، افزایش سایت‌های بی‌تی‌اس است زیرا توان گوشی براساس دوری و نزدیکی سایت تنظیم می‌شود و هرچه سایت فرستنده نزدیک‌تر باشد، گوشی توان کمتری از خود ساطع می‌کند و SRI (نرخ جلب ویژه) آن پایین می‌آید.
وی با اشاره به اینکه نصب دکل‌های جدید نه تنها برای سلامت مضر نیستند بلکه سایت‌هایی که در انبار خاک می‌خورند و منتظر اجازه نصب هستند در واقع ضامن سلامتی هستند، اظهار کرد: وقتی گوشی یک سایت دور را پیدا می‌کند با تشعشع توان بیشتر سلامت فرد را به خطر می‌اندازد. فراموش نکنید که این اِلمان‌های مخابراتی از راه دست که گوشی را نگه می‌دارد و نیز مماس بودن گوشی با گوش و صورت و سر، سلول‌ها یا بافت‌های زنده بدن را نیز تحت تشعشع قرار می‌دهد و این یک اصل علمی است که با طرح مسائل سیاسی، اقتصادی و سلیقه‌یی قابل تغییر نیست.
وی افزود: از این روست که به کاربران تلفن همراه پیشنهاد می‌شود در زمانی که آنتن گوشی آنها کم است از صحبت کردن یا نزدیک قراردادن آن خودداری کنند چراکه امواج بالایی ساطع می‌کنند در نتیجه وقتی دکل‌های بیشتر و یا در حد استانداردی نصب شود این امواج کمتر ساطع می‌شود.
وی خاطرنشان کرد: در بهترین حالت و کوتاه‌ترین فاصله از آنتن‌های بی‌تی‌اس حداقل شعاع میدان سیگنال ایجاد شده در اطراف گوشی تلفن همراه دو سانتی‌متر است. نیمی از این سیگنال در دست جذب می‌شود و وقتی گوشی روی گوش شما موجب افزایش نیم‌درجه‌یی حرارت می‌شود بلافاصله بدن با پمپاژ خون به آن نقطه سعی می‌کند با جابه‌جا کردن خون از افزایش حرارت جلوگیری کند. اما پرتو رادون یا اشعه ایکس ازجمله امواجی هستند که فرصت تهویه را به بدن نمی‌دهند. از این‌رو در دسته امواج یونیزان قرار می‌گیرند. در این باره حتی هندزفری سیم‌دار بر هندزفری بلوتوثی ارجحیت دارد. در خارج از ایران استفاده از «ایرتیوب هدست» را رواج داده‌اند که سیم آن تا ٢٠سانتی‌متری زیر گوش می‌آید و پس از آن مانند گوشی پزشکان تنها لوله پلاستیکی خالی است که صدا را به گوش می‌رساند و دیگر هیچ‌گونه حرارتی در بدن ایجاد نمی‌کند.
اما ناگفته نماند راه‌حل‌هایی که شهرداری برای حل این مشکل پیشنهاد می‌دهد، استفاده از دکل مشترک میان اپراتورهای تلفن همراه است تا نیاز به نصب آنتن‌های بی‌تی‌اس به حداقل برسد.
همچنین استتار برخی از این دکل‌ها با روش «نمای درختی» در برخی مناطق تهران مانند پارک‌شهر و اتوبان صدر توسط مخابرات، راه‌حل دیگری است که ارائه می‌شود. اما با توجه به اینکه سازمان انرژی اتمی و وزارت بهداشت بی‌ضرر بودن این آنتن‌ها را تایید کرده‌اند، مجوز نصب آنها از سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی دریافت شده و درحال‌حاضر عمدتا بحث تاثیر آنها بر منظر شهری مطرح است و نه مضر بودن امواج.
اما در نهایت امیدوارم بالاخره سلامت مردم که از همه این مسائل مهم‌تر است باعث حل مشکل آنتن‌دهی شود تا حتی اگر در محله‌های فاقد آنتن‌دهی به دلیل جمع‌آوری دکل‌های مخابراتی خدای نکرده مشکلی مثل آتش‌سوزی پیش آمد بتوان با یک ارتباط کوتاه از یک فاجعه بزرگ پیشگیری کرد.
در پایان بد نیست بدانید مراکز تحقیقاتی امریکا، چگالی امواج کلی تلویزیون، رادیو و موبایل تا ٤٧٠ را مجاز اعلام کرده حال اینکه حداکثر چگالی امواج در تهران ٢٢ یا ٢٣ است که مجموعا پنج درصد استاندارد جهانی می‌شود و در دنیا نیز تمامی جمعیت چند میلیاردی مشترک موبایل از همین آنتن‌ها استفاده می‌کنند از این رو بهتر است نهاد یا ارگان و سازمان مربوطه با یک تحقیق جامع علمی به بررسی و آنالیز امواج بپردازد تا در این بین نه مشترکان قربانی شوند و نه اپراتورها یا شورای شهر و شهرداری یکدیگر را به ناآگاهی متهم کنند.
