«نرخ خوراک مایع» یا «نرخ ارز»؛ مساله این است!» و «بیم و امیدهای درباره آینده پتروشیمی خاورمیانه» و «پای نرخ خوراک به انجمن مدیریت باز شد» و «بخش خصوصی مهم‌ترین مبدا سرمایه‌گذاری در پتروشیمی نیست»و «پتروشیمی دماوند، عامل اتحاد میان وزارت نفت و بخش خصوصی» عنوان گزارش‌های اصلی روزنامه تعادل در هفته‌یی که گذشت را تشکیل دادند. در ادامه بخش کوتاهی از هر یک از گزارش‌ها آمده است.
«نرخ خوراک مایع» یا «نرخ ارز»؛ مساله این است!
شنبه 11مهر| در حالی که در چند ماه گذشته جنجال بزرگی در تعیین نرخ خوراک مجتمع‌های گازی در صنعت پتروشیمی وجود داشت و هنوز نیز این غائله ختم به خیر نشده است حال نوبت مجتمع‌های پتروشیمی مصرف‌کننده خوراک مایع رسیده است که صدای اعتراض خود را رساتر کنند و خواستار تخفیف در نرخ خوراک مایع شوند. هرچند این مشکل پیش از این نیز وجود داشته اما به نظر می‌رسید که نرخ خوراک مایع در سایه بحث‌های مربوط به تعیین نرخ خوراک گازی قرار گرفته است. لذا چند صباحی است که فعالان پتروشیمی‌های خوراک مایع تصمیم گرفته‌اند که به صورت جدی‌تر این مساله را پیگیری کنند و در این زمینه از جنجال‌های رسانه‌یی نیز بی‌بهره نمانده‌اند. به‌طور مثال در روزهای گذشته خبر انتشار نامه‌یی از سوی فعالان پتروشیمی‌های خوراک مایع خطاب به ریاست‌جمهوری منتشر شد که در آن وضعیت صنعت پتروشیمی را بسیار بغرنج و در آستانه ورشکستگی ترسیم کرده بودند و خواستار توجه ویژه دولت به این موضوع شده بودند.
بیم و امیدهایی درباره آینده پتروشیمی خاورمیانه
یک‌شنبه 12مهر| افول رونق در بازار پتروشیمی و چشم‌انداز خاکستری این صنعت سبب شده است که بازیگران صنعت پتروشیمی فانوس به دست حرکت کنند. به‌طور کلی و مانند هر مورد اقتصادی دیگر، رکود حاکم بر بازار پتروشیمی یا ناشی از مشکل در بخش تقاضاست یا باید مشکل را در بخش عرضه این صنعت جست‌وجو کرد. اما در دوران فعلی عمده نگرانی حاکم بر این بازار ناشی از بی‌رمق بودن بخش تقاضای این صنعت است. کاهش تقاضای این صنعت ناشی از روند کلی حاکم بر کل اقتصاد جهان است که دیگر صنایع را نیز تحت تاثیر قرار داده است. مثال شاهد این قضیه چین است که یکی از بزرگ‌ترین واردکنندگان پتروشیمی جهان به حساب می‌آید اما به نظر می‌رسد که این کشور دیگر آن مقصد پر زرق و برق برای صادرات محصولات پتروشیمی نیست.
پای نرخ خوراک به انجمن مدیریت باز شد
دوشنبه 13 مهر| نرخ خوراک پتروشیمی، سه کلمه‌یی است که این روزها تقریبا در هر گفتمان اقتصادی کشور مشاهده می‌شود. از نامه 4 وزیر کابینه به روحانی گرفته تا گردهمایی فصلی اعضای انجمن مدیریت ایران. دانشکده نفت را که پشت سر بگذاریم می‌رسیم به ساختمان قدیمی باشگاه شماره 2 شرکت ملی نفت، ساختمان‌هایی که اغلب اوقات پذیرای مسافران شهرهای دیگر هستند و در انتهای سمت چپ محوطه نیز ساختمانی برای دور هم جمع شدن‌ها وجود دارد. عصر دیروز نیز این ساختمان میهمان انجمن مدیریت ایران بود. انجمنی که یکی از قدیمی‌ترین‌ها در ایران بوده و برخی از اعضایش 30 یا 40 سال سابقه عضویت را در کارنامه خود دارند. دلیل حضور من در این برنامه البته حضور عباس شعری‌مقدم مدیرعامل شرکت ملی صنایع پتروشیمی و عادل نژادسلیم مدیرعامل هلدینگ پتروشیمی خلیج‌فارس بود.
بخش خصوصی مهم‌ترین مبدا سرمایه‌گذاری
در پتروشیمی نیست
سه‌شنبه 14مهر| خصوصی‌سازی پتروشیمی مانند زلزله‌یی بود که از اساس بنیان بسیاری از مسائل در این حوزه را دستخوش تغییر قرار داد. ماهیت نقش شرکت ملی صنایع پتروشیمی و مدیریت‌های مختلف آن نیز یکی از مسائلی بودند که با تاخیری بیشتر نسبت به دیگر دغدغه‌های این حوزه، به پیچیدگی وضع فعلی افزودند. وضعیت در حال حاضر به شکلی است که اساسا نمی‌توان به وظایفی که پیش از این و حتی همین حالا روی پورتال این مدیریت‌ها قرار دارند، اتکا کرد. نشست خبری روز دوشنبه با حمیدرضا رستمی مدیر توسعه و برنامه‌ریزی شرکت ملی صنایع پتروشیمی بستری برای طرح این سوال‌ها و دغدغه‌ها از سوی «تعادل» شد. رستمی در این نشست در پاسخ به «تعادل» درباره مبدا‌های برآورد شده از سوی این مدیریت برای سرمایه‌گذاری در صنعت پتروشیمی «سرمایه‌گذاری خارجی» را مهم‌ترین مبدا عنوان کرد.
پتروشیمی دماوند، عامل اتحاد میان وزارت نفت و بخش خصوصی
چهارشنبه15مهر| پتروشیمی دماوند برای بدنه دولتی این صنعت، به نوعی آخرین حلقه پیوند با گذشته محسوب می‌شود. این پتروشیمی تاکنون 2 بار توسط سازمان خصوصی‌سازی برای واگذاری عرضه شده اما به واسطه رقم 16هزار و 846میلیارد ریالی آن، همچنان روی دست سازمان مانده است. روز 15 مهر ماه این پتروشیمی برای بار سوم روی فرابورس رفت و طبق خبری که پیش از این مرضیه شاهدایی مدیر طرح‌های شرکت ملی صنایع پتروشیمی در اختیار «تعادل» قرار داده است در صورت پیدا نشدن مشتری در اختیار NPC باقی می‌ماند. تاکنون گفته‌ها و شنیده‌ها از این حکایت می‌کرد که شرکت ملی صنایع پتروشیمی تمایل دارد پتروشیمی دماوند را که زیرساختی بسیار مهم در این منطقه تلقی می‌شود تا زمان به نتیجه رسیدن تمام طرح‌ها در اختیار خود نگه دارد.
