تجهیزات پزشکی، صنعتی است که توانسته نزدیک به 40درصد نیازهای سلامت کشور را پوشش دهد. این مساله موید آن است که این صنعت قوی است و پتانسیل ارزآوری برای کشور دارد.
اما در حال حاضر، میزان صادرات این تجهیزات، رقمی نزدیک به 240میلیون دلار است. این رقم، نسبت به پتانسیل صنعت کم است و درآمد قابل توجهی برای کشور نیست. البته باید به این نکته توجه داشت که ما، 4 یا 5 سال است که به بازار جهانی وارد شده و در همین مدت، موفق شده‌ایم محصولات خود را به 40 کشور جهان صادر کنیم. تعداد بالای کشورهای هدف در کنار ارزش پایین صادرات، نشان می‌دهد که ایران محموله‌هایی با حجم کم برای صادرات به کشورها ارسال می‌کند و این مساله موید این است که صنعت تجهیزات پزشکی در ایران به نوعی در مرحله گذار به سمت صادرات قرار گرفته است. دوره‌یی که می‌توان آن را مرحله شناساندن محصول به بازار خارجی نامید. در این دوره ما باید محصول خود را به کشورهای مختلف ارائه دهیم تا شناخته شویم.
برای شناساندن هرچه بیشتر محصولات، نیاز است که شرکت‌های ما در نمایشگاه‌های مختلف تجهیزات پزشکی در سطح جهانی و منطقه‌یی شرکت کنند. با توجه به این واقعیت که شرکت در نمایشگاه‌ها بسیار گران است و بودجه کشور و شرکت‌های تجهیزات پزشکی محدود، این شرکت‌ها باید نمایشگاه‌های کوچک را کنار بگذارند و تنها به فکر شرکت در نمایشگاه‌های بزرگ جهانی و منطقه‌یی باشند. نمایشگاه‌هایی مانند مدیکا (Medica) و عرب هلث (Arab Health). حضور در این نمایشگاه‌ها باید استمرار داشته باشد تا بتواند تاثیرگذار باشد.
همچنین کمک‌های دولتی در این بخش، یعنی شرکت در نمایشگاه‌های خارجی، می‌تواند تاثیر بسزایی در افزایش درآمد ارزی کشور داشته باشد. به تازگی ابتکارات خوبی از سوی دولت پیش گرفته شده است. به عنوان مثال، معاونت علم و فناوری قرار است 10شرکت تجهیزات پزشکی را همراه خود به نمایشگاه مدیکا ببرد. این اقدامات، اقدامات مفیدی است که توسط دولت صورت می‌گیرد. همچنین فعالیت دولت در سایر حوزه‌ها نیز می‌تواند بر افزایش صادرات اثر بگذارد. به صورت نمونه، نمایندگان نمایشگاه عرب هلث که ایران را تحریم کرده بود، بعد از توافق هسته‌یی و لغو تحریم‌ها به ایران می‌آیند تا در مورد اختصاص یک پاویون به محصولات ایرانی مذاکره کنند.
یکی از دیگر مسائلی که باید مورد توجه قرار گیرد، تدوین یک استراتژی مناسب برای توسعه فعالیت در بازارهای جهانی است. باید به این نکته توجه کرد که راه‌اندازی خط تولید در کشورهای دیگر گران است و نمی‌تواند محور فعالیت صادراتی کشورها باشد. اینجاست که اهمیت نمایندگی‌ها مشخص می‌شود. صدور محصول از طریق عرضه‌کنندگان محلی، ارزان‌ترین راه صادرات است و باید بیشتر در کانون توجه باشد. تجار سایر کشورها، بهترین گزینه برای شناساندن و همچنین عرضه محصولات ایرانی در بازار جهانی هستند.
