موسسه EY در جدیدترین تحقیقاتش با عنوان ریسک‌های کسب و کار پیش روی معدنکاری و فلزات در سال 2015-2014 به رده‌بندی بزرگ‌ترین ریسک‌های دنیای معدنکاری پرداخت. بهره‌وری، تصمیمات سرمایه و کسب مجوز اجتماعی سه رتبه اول فهرست بزرگ‌ترین ریسک‌های دنیای معدنکاری را به خود اختصاص دادند. به گزارش ماین نیوز مدیران معدنی اکنون درمی‌یابند که کسب مجدد بهره‌وری از دست رفته و پیشرفت جدید در این باره برای سودآوری بلندمدت و دستیابی به سود کافی از سرمایه مورد استفاده اهمیت اساسی دارد. این رویکرد اهمیت اساسی داشته و هنوز از سوی همه حاضران این صنعت مورد استفاده قرار نگرفته است. این تغییر گام بزرگی محسوب می‌شود به همین دلیل در صدر فهرست قرار گرفته است. اگرچه رتبه ریسک‌های بزرگ تغییر کرده اما تغییر قابل‌توجهی در اولویت‌ها به‌وجود نیامده است. خود این ریسک‌ها طی سال گذشته با کاهش قیمت‌های کالاها که مشکلات زیادی را برای معدنکاران به‌وجود آورده است دچار تغییر و تحول شده‌اند.
دسترسی به آب و انرژی که با رشد تقاضا، افزایش هزینه و کمبود آن به‌طور فزاینده به یک مشکل تبدیل شده، در فهرست جدید بزرگ‌ترین ریسک‌های دنیای معدنکاری وارد شده است. اختصاص سرمایه و دسترسی از ریسک‌هایی بوده که از صدر فهرست سال گذشته تنزل کرده و پیشرفت حاصل شده در پرداختن به این چالش را نشان می‌دهد. پیشرفت مستمر در زمینه مدیریت سرمایه و بهینه‌سازی از سوی معدنکاران بزرگ پس از مجموعه تنزل ارزش دارایی که در سال 2013 داشتند، صورت گرفته است.
انتظار می‌رود این انضباط مالی ادامه پیدا کند اما پرسشی که شرکت‌ها اکنون با آن روبه‌رو هستند این است که فاز بعدی سرمایه‌گذاری چه شکلی خواهد گرفت و سهامداران چه چیزی را درخواست خواهند کرد. با این همه در سوی دیگر صنعت برای بسیاری از معدنکاران کوچک و شرکت‌های اکتشافی در 12ماه گذشته تغییر چندانی حاصل نشده و این شرکت‌ها دچار کمبود شدید سرمایه بوده و در تلاش برای دوام آوردن هستند. ریسک مجوز اجتماعی به رده سوم صعود کرده است زیرا یک جامعه از قدرت بالایی برای متوقف یا کند کردن پروژه‌ها برخوردار بوده و می‌تواند فارغ از اینکه یک شرکت چه سوابقی در تعهدات اجتماعی داشته است، پروژه‌اش را برای همیشه تعطیل کند. موارد و شمار پروژه‌هایی که به‌دلیل مخالفت جوامع محلی یا فعالان محیط زیست به تاخیر افتاده یا متوقف شده‌اند، همچنان روبه‌افزایش است. شرکت‌ها در راستای طرح استراتژیک برای کسب و کار پایدار، باید فعالیت‌های لازم را برای کسب و حفظ مجوز اجتماعی انجام دهند.
ناسیونالیسم منابع جزو پنج ریسک اصلی قرار گرفته است. همواره احتمال به پاخاستن موج ناسیونالیسم منابع از سوی کشورهایی وجود دارد که به‌دنبال داشتن سهم بیشتر از درآمدهای این صنعت هستند.
از سوی دیگر برخی کشورها سیاست‌های مالیات معدنکاری را تغییر داده‌اند تا برای سرمایه‌گذاری در محیط سرمایه‌گذاری کمتر جذاب‌تر شوند و همزمان کشورهای دیگر اقدام به معرفی بهره اجباری و افزایش مالکیت دولتی کرده‌اند. به‌گزارش ماین‌نیوز، استدلال‌های احساسی که ناسیونالیسم منابع را ترویج می‌کنند، با روشن شدن دقیق و شفاف واقعیات می‌توانند مغلوبه شوند. پروژه‌های بزرگ ریسکی است که در میان پنج ریسک اول قرار گرفته است زیرا در دوران رونق معدنکاری پروژه‌های عظیمی آغاز شد که همچنان به‌طور کامل به بهره‌برداری نرسیده‌اند. شرکت‌های معدنی و فلزات با توجه به دوره شکوفایی بعدی موج بعدی پروژه‌ها را برنامه‌ریزی می‌کنند. شرکت‌های معدنی دیگر نمی‌خواهند همان اشتباهاتی را که در دوران رونق معدنی مرتکب شدند انجام دهند از این‌رو به‌دنبال مدیریت پروژه قوی‌تری هستند تا شکست‌های گذشته تکرار نشود. همچنین با توجه به کاهش قیمت‌های کالا بسیاری از شرکت‌ها به‌دنبال استخراج کمتر مواد از طریق بهره‌وری فزاینده هستند. دسترسی به آب و انرژی جدیدترین ریسک افزوده شده به فهرست ریسک‌های امسال برای معدنکاران بود. افزایش هزینه‌های انرژی و تقاضای آب رقابتی در
بسیاری از مناطق به‌ویژه شیلی، آفریقای جنوبی و مغولستان تاثیر بزرگ‌تری بر هزینه‌ها و توانایی شرکت‌ها برای فعالیت گذاشته است.
با افزایش 36درصدی تقاضای جهانی برای انرژی تا سال 2025 و با کاهش عیار سنگ‌های معدنی، این ریسک سال به سال بدتر شده و صنعت معدنکاری با قیمت‌های انرژی و نوسان بالاتر روبه‌رو می‌شود. به همین ترتیب کمبود آب نیز مساله‌یی به شمار می‌رود که نیازمند یک پاسخ استراتژیک و کاربردی است.
