پس از رفع تحریم‌ها مهم‌ترین موضوعی که نظر صاحب‌نظران و فعالان عرصه اقتصادی چه در داخل و چه در خارج از کشور را به خود جلب می‌کند، بحث دارایی‌های بلوکه شده ایران است. خارج از این موضوع که حجم این دارایی‌ها به چه میزان و زمان آزادسازی آن کی خواهد بود باید به این نکته توجه داشت که چه بخشی از اقتصاد ایران نیاز بیشتری به این دارایی‌ها دارد و مدیریت این دارایی‌ها در رونق اقتصادی تاثیر بسزایی خواهد داشت. به‌طور مثال طول زمان بازگشت این پول‌ها به کشور و نحوه مصرف آنها از اهمیت ویژه‌یی برخوردار است. به‌طور قطع اگر این دارایی‌ها صرفا در بخش واردات کالا خرج و آن هم تنها به کالاهای وارداتی ساخته شده منحصر شود، نتیجه مطلوبی در بر نخواهد داشت و به رونق اقتصادی کشور کمکی نخواهد کرد.
اگر قرار باشد، پول‌های بلوکه ایران به بازار سرازیر شود، می‌تواند به شکل مقطعی شرایط ظاهری مطلوبی مانند ارزانی، رونق اقتصادی یا کاهش نرخ ارز را به دنبال داشته باشد که چنین رونقی نمی‌تواند دوام داشته باشد. زمانی این پول‌های آزاد شده می‌تواند به رونق اقتصادی کمک کند که در چرخه درست اقتصادی و تولید به جریان بیفتد بنابراین بهتر است این دارایی‌ها پس از آزادسازی در زمینه بهره‌وری اجرایی به کار گرفته شود که در نتیجه تولید افزایش خواهد یافت و به بحث اشتغالزایی نیز کمک فراوانی خواهد شد. بخش مهم دیگری که باید این دارایی‌ها در آن خرج شود مواد اولیه برای بنگاه‌های اقتصادی است که باید در صدر عملکرد قرار گیرد و کالاهای تولید شده ابتدا کالاهای مصرفی و بعد کالاهای صادراتی باشد که این رویکرد به‌طور حتم افزایش اشتغالزایی را در پی خواهد داشت.
