ناصرالدین‌شاه که برای بازدید به مدرسه دارالفنون رفته بود، شیفته نقاشی‌های نوجوانی کاشانی شد و او را با خود به دربار برد. این اتفاق سرآغاز خلق تابلوهای زیبا و باشکوهی شد که با نام «کمال‌الملک» گره خورده‌اند.
75سال از درگذشت کمال‌الملک، یکی از بزرگ‌ترین هنرمندان نقاش ایران می‌گذرد. هنرمندی که داستان زندگی‌اش بارها توسط دیگران روایت شده است. کمال‌الملک یک هنرمند مردمی به‌شمار می‌آید. نوع زندگی او از حضور در دارالفنون، ملاقاتش با ناصرالدین‌شاه که شیفته نقاشی‌های او در نوجوانی شده بود و تابلوهایی که از سوژه‌های مختلف کشید، کمال‌الملک را به یک هنرمند دوست‌داشتنی تبدیل کرد.
یکی از معروف‌ترین آثار این هنرمند نقاشی «تالار آینه» است. این تالار یکی از اتاق‌های کاخ گلستان است. این تالار در سال1253 شمسی به دستور صنیع‌الملک ساخته و برای تزیین آن هشت سال زمان صرف شد. ضلع جنوبی این تالار رو به باغ گلستان است و سه ارسی بزرگ، زیبایی‌های بیرون آن را پیش چشم بیننده می‌آورد. جزییات این تالار سال‌ها پیش به دست کمال‌الملک برای همیشه روی یک تابلو نقاشی ثبت شد. آینه‌کاری‌ها، نورهایی که بر فرش‌ها تابیده و شکوهی که در پرداخت پرده‌ها و چلچراغ‌ها وجود دارد، نقاشی یکی از تالارهای کاخ گلستان را از واقعیت آن زیباتر کرده است.
شاید یکی از مهم‌ترین تصاویری که از کمال‌الملک به خاطر می‌آوریم، فیلمی باشد که مرحوم علی حاتمی آن را با حضور بازیگران مطرح سینما کارگردانی کرد. جمشید مشایخی در این فیلم نقش کمال‌الملک را بازی کرد و عزت‌الله انتظامی ناصرالدین‌شاه بود.
کمال‌الملک با نام اصلی محمد غفاری در سال1224 در کاشان متولد شد. در 13سالگی به دارالفنون رفت و با هنرش ناصرالدین‌شاه را شیفته خود کرد و پایش به دربار باز شد. شاه به او اتاقی داد تا هنرش را روی تابلوهای نقاشی پیاده کند. خودش هم‌زمان‌هایی را برای یادگیری هنر این نقاش بزرگ اختصاص می‌داد و تمرین می‌کرد.
کمال‌الملک پس از مرگ ناصرالدین‌شاه به اروپا رفت و از موزه‌های فلورانس، لوور و ورسای دیدن کرد. او سال‌هایی از عمر خود را در اروپا گذراند و به مطالعه آثار معروف موزه‌های دنیا پرداخت. یکی از مهم‌ترین کارهای او تاسیس مدرسه صنایع مستظرفه بود. بسیاری از هنرمندان معاصر که به وزنه‌هایی در هنر نقاشی تبدیل شدند، در این مدرسه تعلیم دیدند و معروف شدند.
کمال‌الملک در طول عمرش تابلوهای بسیاری خلق کرد که «فالگیر بغدادی»، «دو دختر گدا»، «دوشان تپه»، «حوضخانه عمارت گلستان» و «بازار کربلا» از معروف‌ترین آنها هستند.
او 27 مردادماه 1319 در زادگاهش درگذشت و آثارش برای همیشه در تاریخ هنر ایران جاودانه شدند.
