یک تحلیلگر اقتصادی با بیان اینکه با درایت بیشتر و شفاف‌سازی می‌توانستیم درشرایط تحریم قرار نگیریم، گفت: ایران درحالی تحریم شد که طبق فتوای مقام معظم رهبری هرگز به دنبال بمب و سلاح هسته‌یی نبوده است، اگر می‌توانستیم این موضوع را برای جامعه جهانی شفاف کنیم، هیچگاه در شرایط سخت تحریم‌ها قرار نمی‌گرفتیم.
پرویز کاظمی در گفت‌وگو با پایگاه خبری سازمان توسعه تجارت، گفت: ما همیشه روی موجی از مشکلات حرکت کرده‌ایم هرچند این محدودیت‌ها و مشکلات در یک بخش‌هایی باعث پیشرفت ما شد و راهکارهای جدید را پیش‌روی ما قرار داد اما درچند سال اخیر صدمات زیادی هم متحمل شدیم و اکنون برای استفاده از فضای جدید نیاز به تحول در بخش‌های مختلف داریم تا بتوانیم از فرصت‌های تحریم‌ها به نحواحسن استفاده کنیم.
وی با تاکید بر لزوم تسهیل فرآیندهای تجاری، خاطرنشان کرد: باید در پس ازتحریم بسترها و ساختارها طوری طراحی شود که همه‌چیز راحت و روان حرکت کند؛ در این میان نقش سیستم بانکداری بسیار حائز اهمیت است چراکه ارتباطات صادرکنندگان و واردکنندگان از طریق سیستم بانکی اتفاق می‌افتد. وی با اشاره به آزادسازی پول‌های بلوکه شده ایران گفت: الان یک نگرانی وجود دارد؛ اینکه ما از منابعی که برایمان ایجاد می‌شود، نتوانیم درست استفاده کنیم. یعنی این منابع صرف هزینه‌های جاری شود، درحالی که اینها باید درمسیر تولید ثروت قرار گیرند. یعنی با سرمایه‌گذاری پایه‌یی به رشد اقتصادی بینجامند. دراین خصوص لازم است که سیستم بانکداری متحول شود.
کاظمی به رقابتی شدن اقتصاد جهانی اشاره کرد و گفت: یکی از اشکالات اقتصاد ما دستوری بودن آن است، این مساله در جاهایی که اقتصاد دولتی حاکم است، اتفاق می‌افتد یعنی ما بخشنامه صادر می‌کنیم که تولید بالا برود، درآمد مردم افزایش پیدا کند و... یعنی اقتصاد دستوری است و اقتصاد دستوری به جایی نمی‌رسد.
وی ادامه داد: در دنیای امروز که دنیای رقابت است، اگر فضای رقابتی ایجاد نشود، رشد و توسعه‌یی هم به وجود نخواهد آمد. باید رقابت سالم را آزاد گذاشت، در رقابت است که توانمندی‌ها بروز می‌کند، صادرات افزایش می‌یابد، کیفیت ارتقا پیدا می‌کند. این فضای رقابتی در نخستین قدم سیستم‌های بانکی پیشرفته می‌خواهد.
این تحلیلگر اقتصادی با انتقاد از اینکه بین بانک‌های دولتی و خصوصی تبعیض وجود دارد، تصریح کرد: بانک‌های دولتی از منابع ارزان‌قیمتی برخوردارند. یعنی دولت بودجه‌هایش را در این بانک‌ها می‌گذارد، بنابراین اینها منابعی دارند که برایش بهره‌یی نمی‌دهند اما بانک‌های خصوصی این امکان را ندارند و باید منابع را از مردم جذب کنند. درچنین شرایطی رقابت معنی ندارد.
