نزدیک به انتخابات مجلس که می‌شویم، همه گوش به زنگ این هستند که کدام یک از دولتی‌ها؛ عطای حضور در قوه مجریه را به لقای خود بخشیده و در سودای نشستن بر صندلی‌های بهارستان، ترک پست می‌کنند. در صنعت نفت نیز در ماه‌های اخیر این اتفاق رخ داده است. اما نکته جالب توجه این است که درحالی سیدعماد حسینی که زمزمه‌های خروج او از وزارت نفت پیش از این نیز شنیده شده بود، پست خود را خالی کرده که تاکنون این موضوع از سمت وزارت نفت اعلام رسانه‌یی نشده است. این درحالی است که اخبار از تغییرات این‌چنینی در دیگر سطوح مانند شرکت ملی صنایع پتروشیمی نیز حکایت می‌کنند. جدا از این مساله که سرنوشت بخش‌هایی که زیرنظر مدیران مستعفی به واسطه شرکت در انتخابات مجلس شورای اسلامی چه می‌شود؟ تب خروج از دولت و ورود به قوه مقننه در نوع خود نکته‌یی قابل توجه و بررسی محسوب می‌شود. انگیزه‌های چنین اقدام‌هایی می‌تواند گستره بزرگی از «احساس لزوم تغییر چیدمان قوه مقننه» به سمت تخصصی‌ترشدن تا «منافع بیشتر حضور در قوه مقننه نسبت به قوه مجریه» را در بربگیرد. اکنون باید منتظر ماند و دید دامنه این اتفاق‌ها تا چه اندازه پیشرفت بیشتری خواهد داشت؟
