تیمور محمدی
اقتصاددان
اگر ما بخواهیم به فضای بعد از لغو تحریمها خوشبین باشیم یا نه، پیشبینی سختی است و ما از یکسو طبق نظریهبازیها ممکن است از سمت یک طرف بازی تخطی صورت گیرد، اما در این راستا میتوان راهکارهایی را که به نفع کشور تمام میشود را توسط توسعه کشور به وسیله ارتقای نیروی انسانی طی چند سال اخیر از نیروی انسانی کارآمد به لحاظ تغذیه و بهداشت داشته باشیم. بعد از توافق صورت گرفته میتوان از نیروی انسانی که آموزش دادهایم، استفاده کنیم تا به سمت توسعه و آبادانی کشور متمرکز شویم.
به چهار دلیل اصلی میتوانیم به هدف اصلی خودمان دست پیدا کنیم که عبارتاند از:
1. کنترل و کاهش فساد، قوای سهگانه باید در جهت رفع این موضوع، اقدام عاجل و سریع داشته باشند. نخستین گام در این راستا برای سرمایه انسانی است که به واسطه وجود فساد، منجر به توسعه نشدهایم.
2. انگیزش نیروی انسانی، چراکه کشورهایی که صادرات و توسعه رفاه بالایی دارند به دلیل انگیزه نیروی انسانی، مانع از حاشیه رانت، فساد و سود بالا میشوند.
3. تجدیدنظر در شیوههای خصوصیسازی، این شیوه بیشتر از آنکه مولد باشد، تولید رانت کرده است. این موضوع انحصارگرایانه است و اگر در مکانهایی تسلط بازار شکل بگیرد که خود ضد انگیزه نیروی انسانی است و روی خیلی از منافع انحصاری سالیان سال بهره ببرند. به همین دلیل نیروی جوان انسانی ما نیز انگیزهیی برای تحرک پیدا نمیکنند.
4. نیروی انسانی برای اینکه متبلور شود، باید ظرفیت نیروی جوان را آموزش دهیم و البته ما نه مدارس و نه دانشگاهی داریم که قدرت کشف آنها وجود داشته باشد.
این 4 محور تقصیر قصورات و کوتاهی خود ما بوده است، بنابراین انحصارکردن اینها باید برداشته شود زیرا که انحصارات را نمیتوان با محیط رقابتی پساتحریم تقویت کرد.