سیدمهدی برکچیان
اقتصاددان
توافق هسته‌یی یکی از مهم‌ترین نقاط عطف تاریخ معاصر ایران است و کشور پس از توافق وارد دوران جدیدی از حیات خویش می‌گردد.
پیامدهای این توافق در ابعاد مختلف سیاست خارجی، سیاست داخلی و اقتصاد، چشمگیر خواهد بود. همان‌طور که رهبری پیش از این اشاره کرده بودند، با انجام توافق و رفع تحریم‌ها امکان گفت‌وگو و همکاری با قدرت‌های جهانی بر سر دامنه وسیعی از موضوعات فراهم می‌شود و طبیعتا انتظار می‌رود که هر دوطرف با بهره‌گیری از تجربه کسب شده به سمت ارتقای روابط و همکاری‌ها در موضوعات مختلف قدم بردارند. قاعدتا بخش مهمی از همکاری‌های مشترک به مسائل اقتصادی معطوف خواهد بود. آغاز دوباره ارتباطات بین‌المللی کشور، زمینه لازم را برای پیوستن ایران به اقتصاد جهانی مهیا خواهد کرد و ویژگی بارز اقتصاد ایران در دوران پس از تحریم، «برونگرایی» خواهد بود.
همان‌گونه که در سیاست‌های کلی اقتصاد مقاومتی که مسیر سیاست‌گذاری اقتصادی کشور را ترسیم کرده، مورد تاکید قرار گرفته، رشد بالا و پایدار اقتصاد کشور از طریق «برونگرایی» و البته «درونزایی» حاصل خواهد شد. این توصیه سیاستی است که بر تجربه جهانی در دهه‌های گذشته مبتنی است. بررسی تجربه تمام کشورهایی که در دهه‌های اخیر رشد بالا و مستمر داشته‌اند، نشان می‌دهد که در همه آنها نرخ‌های رشد بالا از طریق برونگرایی و توسعه صادرات حاصل شده است.
پس از توافق هسته‌یی دولت از یک‌سو باید به سرعت برای استفاده از فرصت ایجادشده زمینه‌سازی‌های لازم را انجام دهد و اصلاحات ساختاری مورد نیاز درجهت بهره‌مندی از سرمایه، تکنولوژی و بازارهای جهانی را به انجام برساند تا رشد مستمر کشور را در آینده میان‌مدت تضمین کند. ازسوی دیگر، توافق هسته‌یی فرصت بی‌نظیری برای تک‌رقمی کردن همیشگی تورم در اقتصاد ایران پدید آورده است و دولت باید بی‌درنگ برنامه خود را برای «تک‌رقمی کردن تورم تا سال1395» اعلام و اجرا کند. با تدبیر سیاست‌گذاران، توافق هسته‌یی می‌تواند به نقطه عطفی تاریخی در اقتصاد کشور تبدیل شود. ان‌شاء‌الله.
