پاپاندرو کاندیدای چپگرای یونان که بعدها به «دروغگوی بزرگ یونان» اشتهار یافت به مردم وعده داد که به جای پرداخت ۱۲ماه حقوق در سال او به کارمندان ۱۴ماه حقوق خواهد داد. او این کار را با انتشار اوراق قرضه و فروش آن در بازار که نوعی استقراض مدرن بود، انجام داد. سر سال که رسید و صاحبان اوراق مشارکت برای دریافت سود و اصل سرمایه خود مراجعه کردند اما یونان پولی نداشت که بدهد و پاپاندرو برای فرار از روزهای سخت اما اوراق قرضه با نرخ سود بالاتر منتشر کرد و کسری بودجه یونان را به‌طور سرسام‌آوری افزایش داد و پایه‌های بدهی بزرگ را بنا کرد.
دولت‌های بعدی اما از پرداخت بدهی‌ها عاجز بودند تا اینکه ۵ماه پیش مردم یونان خواستند از یک چپگرای تندمزاج که تا چند ماه قبل از نخست‌وزیری در تظاهرات به خارجی‌ها سنگ پرتاب می‌کرد، سواری مجانی بگیرند.
پاپاندروی ۲۰۰۹ و سیپراس ۲۰۱۵ اما پولی از خود نداشتند که به یونانی‌ها بدهند و چشمشان به آلمان، فرانسه، هلند و سایر کشورهای عضو اتحادیه اروپا بود و رهبران احزاب این کشورها برای حفظ اروپا حاضر شدند تا روزی که خود به باتلاق فرو نروند به یونانی‌ها کمک کنند. سیپراس اما یک شعبده‌باز سیاسی شده است که از این اضطرار ثروتمندان اروپایی برای باج‌خواهی استفاده کرده و می‌خواهد مردم یونان را که همچنان فکر می‌کنند، می‌توانند سواری مجانی از اروپایی‌ها بگیرند را در برابر کاری قرار داد که آینده آنها را تاریک خواهد کرد. همه‌چیز در یونان از دروغ بزرگ پایاندرو و تمایل به سواری مجانی یونانی‌ها شروع شد و به نظر می‌رسد که شاید اروپایی‌ها بخواهند، انتقام بگیرند و شیر پمپاژ یورو به یونان را ببندند و بگویند هر چه پیش آید، خوش آید.
