وزیر کار در تازهترین گزارش خود بهمجلس تعداد بیکاران فعلی کشور را 6میلیون نفر اعلام کرد و هشدار داد اگر کاری نکنیم تعداد بیکاران در سال 1400 به 10میلیون نفر خواهند رسید.
به گزارش مهر، بیکاری در بازار کار ایران در حال حاضر بهیکی از پُرچالشترین مسایل کشور در بخش داخلی تبدیل شده و دولتها در سالهای گذشته تلاش کردهاند برای خروج از وضعیت نامناسب اشتغال جویندگان شغل، چارهیی بیندیشند.
طرحهای فراوانی از پرداخت وامهای خوداشتغالی، اجرای طرح بنگاههای کوچک زودبازده، مشاغل خانگی و مباحثی از این دست نیز با صرف میلیاردها تومان از منابع بانکی بهاجرا گذاشته شد اما حاصل باقی بودن معضل بیکاری در کشور و وجود چند میلیون نفر بیکار است.
تا دو دهه قبل اگر در خانوادهها بیکاری وجود داشت، دستکم افراد تحصیلات عادی داشتند و اغلب در حد و حدود دیپلم درس خوانده بودند که میتوانستند در رشتههای مختلف شغلی داوطلب حضور باشند، اما حالا شرایط عوض شده و کشور با کارجویانی مواجه است که بین دو تا 6 سال و بعضا تا مقطع دکترا در دانشگاهها درس خواندهاند و در جستوجوی شغل بهسر میبرند. بنابراین کشور در شرایط فعلی با تیپ خاصی از بیکاران مواجه است که اساسا بهمشاغل ساده و فیزیکی و بهقولی سطح پایین فکر نمیکنند و در نقطه مقابل دلباخته مشاغل لوکس، مدیریتی، اسم و رسمدار و با عناوین زیبا هستند. این مساله باعث شده تا امروزه هزاران فرصت شغلی ساده و اتفاقا پُردرآمد کشور در اختیار اتباع بیگانه قرار بگیرد و کارجویان ایرانی در سودای دستیابی بهفرصتهای شغلی دارای شأن اجتماعی، عمر بگذرانند. کارشناسان بازار کار میگویند هرچقدر فاصله بین اتمام تحصیلات دانشگاهی و ورود به بازار کار بیشتر شود، هزینه بیکاری افراد نیز بالا میرود. بهعبارتی فارغالتحصیلانی که با اندک اندوختهیی از دانشگاهها به امید یافتن شغلی مناسب فارغالتحصیل شدهاند، حالا وقتی بهدر بسته بازار کار میخورند همان اندوخته ناچیز دوران دانشگاه را که امکان داشت بتوان از آن در اقتصاد کشور بهره برد را نیز از یاد میبرند.