خبر سهمیه‌بندی واردات در ذهن شنونده این موضوع را به ذهن متبادر می‌کند که بستری برای رانتخواری مهیا شده است. اما در جواب باید گفت که نمی‌توان به‌طور واضح به این ابهام ذهنی پاسخ داد چراکه ممکن است سهمیه‌بندی واردات با نظارت‌های خاص سازمان بازرگانی همراه شود و تنها افراد مشخص و سرشناس بتوانند زیرمجموعه این اقدام قرار گیرند. پس به‌طور قطع نمی‌توان بیان کرد که سهمیه‌بندی واردات منجر به رانتخواری می‌شود یا نه! سهمیه‌ها به افراد خاصی تعلق می‌گیرد اما این الزاما به رانت منجر نمی‌شود. تا زمانی که استراتژی‌ها و برنامه‌های این تصمیم مشخص نشود، نمی‌توان با قاطعیت در این مورد اظهارنظر کرد. ازسوی دیگر، باتوجه به مشخص بودن میزان تولید برنج برای پاسخگویی به تقاضای داخلی نیاز به واردات داریم. علاوه براین، واردات منجر به کاهش قیمت داخلی نیز می‌شود.
یکی از محاسن پایین آمدن قیمت برنج در کشور این است که این کالای اساسی و قوت غالب مردم، با قیمت کمتری دراختیار آنها قرار می‌گیرد. در مورد خاص برنج، ضروری است که به قدرت خرید اقشار پایین‌تر هم توجه ویژه شود. در باب رقابت برنج داخلی و برنج وارداتی هم باید گفت که برنج خارجی قابلیت رقابت با برنج ایرانی را از جهت کیفیت ندارد ولی قیمت آن پایین‌تر است بنابراین اقشار ضعیف‌تر هم می‌توانند آن را خریداری کنند.
باوجود هزینه‌های بالای تولید برنج در ایران و حاشیه سود پایین، کشاورزان مجبور به تولید هستند. در زمینه تولید برنج اطلاعات ناقصی در دست است اما آنچه که واضح است، این است که کشاورز فرصت شغلی دیگری ندارد، محصولاتشان سود اقتصادی ندارد. برای رفع مشکلاتی که در بالا مطرح شد، نیاز به اقتصادی کردن تولید برنج داریم. اساسی‌ترین و مهم‌ترین روش برای اقتصادی کردن تولید برنج افزایش سطح زیر کشت و تخصصی‌ترشدن تولید است که در پی آن هزینه‌ها سرشکن شده، تولید و درآمد بیشتر خواهد شد. از راهکارهایی که در این زمینه می‌توان به‌طور مشخص به آن اشاره کرد، یکی یکپارچه‌سازی و تجمیع اراضی و دیگری کشت مکانیکی است. به عنوان مثال، در مورد تجمیع اراضی می‌توان به باغات سیب دماوند با مساحت 200هکتار اشاره کرد. این مساحت بالا کشاورز را بر استفاده از فناوری‌های نوین ترغیب می‌کند. در اراضی بزرگ‌تر هم استفاده از فناوری‌های نوین به‌صرفه‌تر است که این امر موجب کاهش هزینه‌ها و بالارفتن بهره‌وری می‌شود. نکته دیگر در زمینه اقتصادی کردن تولید، بالابردن بهره‌وری باتوجه به موقعیت جغرافیایی است. برهمین اساس است که زمین‌های شمال برای کشت برنج مناسب‌تر
هستند.
