غذا و دارو
شرکت گوگل در حال آزمایش و به‌کار‌گیری روبوت‌های بسیار هوشمندی است که قادر به تحلیل و آنالیز مقدار غذای موجود در یک بشقاب و سپس، محاسبه میزان کالری هستند که افراد بعد از تناول آن بشقاب غذا به دست خواهند آورد. قرار است این سیستم هوشمند به افراد بگوید که چه غذایی را به چه میزان بخورند تا به رژیم غذایی‌شان پایبند باشند. با این حال عده‌یی معتقدند که طرح جدید گوگل، بیش از آنکه تنها طرحی جالب باشد، سرمایه‌گذاری این شرکت برای در اختیار گرفتن بازار در آینده‌یی است که در آن اپلیکیشن‌هایی از این دست، بسیار محوری خواهند بود.
به گزارش ایندیپندنت، کم کردن میزان کالری موجود در غذایی که شخص به صورت روزانه دریافت می‌کند، این روزها شاید مهم‌تر از هر زمان دیگر در تاریخ جلوه کند. اخباری که جسته و گریخته به گوش می‌رسند، نشان می‌دهند که کسر بزرگی از افراد بالغ و حتی کودکان در کشورهای توسعه یافته یا در حال توسعه در سراسر جهان، دچار اضافه وزن هستند. با این حال، برنامه‌ریزی برای هر نوع رژیمی به قصد لاغر شدن، مستلزم دقیق شدن شخص در میزان کالری مصرفی اوست و به همین دلیل است که تاکید می‌شود شخص حتما زیرنظر پزشکان رژیم خود را شروع کند. اما همه و به‌خصوص افراد چاق می‌دانند که رژیم گرفتن و چک کردن میزان کالری دریافتی چقدر کار مشکلی است. گوگل، به مدد تکنولوژی، به کمک این افراد آمده است.
گوگل امیدوار است این تکنولوژی به کار کسانی بیاید که قصد دارند، رژیم بگیرند یا آنکه محدودیت‌هایی را بر میزان غذایی که مصرف می‌کنند، اعمال کنند. این تکنولوژی همچنین قادر خواهد بود به مصرف‌کنندگان اطلاعات دقیقی درباره موادغذایی مصرفی‌شان بدهد. درحال حاضر هم روش‌هایی برای نیل به چنین هدفی وجود دارد، اما داشتن اطلاعاتی در مورد میزان کالری مصرفی با استفاده از روش‌های موجود به راحتی روش جدید گوگل نیست، چرا که مستلزم آن است که افراد یا اطلاعات تغذیه‌یی خوراکی‌ها را به صورت شخصی محاسبه کنند یا آنکه با استفاده از اطلاعات موجود روی بسته‌بندی‌های مواد غذایی، حدس بزنند که چه میزان کالری دریافت کرده‌اند.
سیستم جدید موسوم به Im2Calories است. این سیستم با استفاده از گرفتن عکس و به وسیله تکنولوژی‌های «یادگیری ماشینی»، قادر به تشخیص و محاسبه کالری موجود در تکه‌ها و لقمه‌هایی است که هر فرد می‌خورد و می‌تواند به وسیله سنجش آنها با اندازه هر بشقاب و سپس تبدیل کردن آنها به کالری، وظیفه‌اش را به انجام برساند.
نیازی نیست که تصاویر اختصاصا برای این کار گرفته شوند یا اینکه بزرگ‌نمایی بالایی داشته باشند، بلکه برای مثال می‌توان از تصاویر عادی مثل تصاویر اینستاگرام هم استفاده کرد.
گوگل هم‌اکنون روبوت‌هایی در اختیار دارد که آموخته‌اند چیزهای خاصی را در تصاویر شناسایی کنند و آن را در فرآیند یادگیری ماشینی به کار بگیرند. معنی این گزاره این است که سیستم می‌تواند با استفاده از بازخوردی که از افراد می‌گیرد و به او می‌گویند که راهنمایی‌هایش خوب یا بد بوده‌اند، فعالیتش را بهبود بدهد.
یادگیری ماشینی همچنین به این معنی است که سازندگان سیستم نیازی به دادن دستورالعمل ندارند و خود سیستم در گذر زمان و با بازخوردهایی که در حین فعالیت می‌گیرد، به صورت مدام خود را بهبود می‌بخشد. با این حال به نظر می‌رسد حساب کردن کالری‌ها برای آنکه بتوان گفت یک رژیم غذایی، رژیمی سالم هست یا نه، چندان کافی به نظر نمی‌رسد. بسیاری از پزشکان معتقدند که تنها دریافت کالری کمتر و اجتناب از غذاهای چرب، رویکرد مناسبی نیست. انتقاد دیگر نیز به این بر می‌گردد که خود سیستم نیز در نهایت از لیبل‌هایی که روی مواد غذایی هستند استفاده می‌کند، چیزی که به نظر نمی‌رسد چندان دقیق باشد. تمرکز گوگل در سال‌های اخیر به سمت تحلیل داده‌ها و یادگیری ماشینی رفته است و رفته رفته، تمرکزش را از ساخت سیستم‌های‌عامل اندروید روی گوشی‌های هوشمند، برداشته است. همه اینها باعث شده بعضی حتی نگران شوند. عده‌یی معتقدند که هدف نهایی همه تحلیل داده‌هایی که گوگل روی آنها سرمایه‌گذاری کرده، فروش داده‌ها در قالب تبلیغات است، چیزی که گوگل از آن بسیار سود خواهد برد. اگر شما گرسنه باشید و هوس کرده باشید همبرگر بخورید وگوگل بداند که شما چه غذایی را به چه میزان مصرف می‌کنید، قادر خواهد بود تبلیغاتی برایتان بفرستد که شما را مستقیم به سمت نزدیک‌ترین همبرگر فروشی محلی راهی کند.
