رژیم صهیونیستی از ترس مقاومت لبنان بزرگ‌ترین سکوی گازی خود را در دریای مدیترانه و در نزدیکی ساحل غزه بنا کرده و از این طریق در حال استفاده یک جانبه از منابع زیرزمینی منطقه است، ولی حمله موشکی اخیر حماس به این سکوها معادلات این رژیم را به‌هم ریخته است. به گزارش فوربس، نیروهای مردمی در غزه علاوه بر چیرگی در استفاده از تونل‌ها برای زمین‌گیر کردن نیروهای زمینی رژیم صهیونیستی از توان موشکی خود نیز برای ضربه زدن به‌تاسیسات حساس و اقتصادی این رژیم به‌خوبی بهره گرفته است. حملات موشکی حماس به‌فرودگاه «بن گوریون» و لغو پروازهای بین‌المللی از سوی کشورهای غربی، نفوذ هواپیمای بدون سرنشین فلسطینی‌ها تا عمق استراتژیک این رژیم و رسیدن به‌نزدیکی نیروگاه هسته‌یی «دیمونا» و حملات اخیر موشکی حماس به‌بزرگ‌ترین سکوی گازی همگی بیانگر تغییر معادلات جنگ و پر بودن دست مقاومت برای حملات تلافی جویانه و توانمندی آن در هدف گرفتن نقاط حساس در سرزمین‌های اشغالی است. گروه‌های فلسطینی با وجود تدابیر امنیتی شدید ارتش رژیم صهیونیستی، توانستند در عملیاتی حساس بزرگ‌ترین سکوی گازی این رژیم در ۳۰کیلومتری ساحل غزه را هدف موشک‌های خود قرار دهند.
فلسطینی‌ها در این حمله دو موشک به‌سوی این سکوی گازی شلیک کردند و اگرچه این موشک‌ها به این سکو اصابت نکرد اما این حمله معادلات رژیم صهیونیستی را بر هم ریخت و بزرگ‌ترین سکوی گازی این رژیم نیز مانند فرودگاه بن گوریون و دیگر نقاط حساس، در فهرست «تهدید جدی» از سوی نیروهای حماس قرار گرفت. تهدیدی که در صورت محقق شدن ضربات جبران‌ناپذیری به‌تل‌آویو خواهد زد. «القسام» شاخه نظامی حماس در وب‌سایت خود گفت: دو موشک به تاسیسات گازی «نوا» که متعلق به«نوبل انرژی» و «دلک» است شلیک کرده است. مقامات رژیم صهیونیستی می‌گویند موشک‌های حماس به‌دلیل نداشتن دقت کافی نمی‌تواند به این سکوهای گازی آسیب برساند. این سکوهای گازی برای سرمایه‌گذاران خارجی دارای جذابیت بسیاری است و ایجاد امنیت آنها همیشه از اولویت‌های رژیم‌صهیونیستی بوده است.
مشخصات بزرگ‌ترین سکوی گازی «نوا»
تجهیزات به‌کار رفته برای حفاری و تولید در این سکوی گازی از نوع ذخیره‌سازی و فروش بوده و قادر است در آنِ واحد به پنج سکوی تولید گاز نیز سرویس دهی کند. 26 کیلومتر خط لوله و هزاران شیر و حسگرهای کنترلی و 10ها مخزن موجود در این سکو موجب شده است این سکوی گازی از اهمیت زیادی برخوردار باشد.
این سکوی گازی که بزرگ‌ترین سکوی گازی رژیم‌صهیونیستی به‌شمار می‌آید و 3هزار مهندس و کارگر در شهر هیوستن در ایالت تگزاس امریکا آن را ساخته‌اند، دارای سکوی چند طبقه و شبیه به شهرک است که روی چهارستون بنا شده و 34هزارتن وزن دارد. بهره‌برداری از این میدان گازی در دریای مدیترانه اعتراض برخی کشورهای منطقه همچون لبنان را نسبت به‌سرقت منابع زیر زمینی کشورهای منطقه توسط رژیم صهیونیستی برانگیخته است. میزان گاز طبیعی که در این میدان موجود است ۲۴۰میلیارد متر مکعب تخمین زده شده است. رژیم صهیونیستی به‌دلیل حساسیت این سکوی گازی چندین میلیارد شیکل (واحد پول رژیم صهیونیستی) برای سیستم‌های حفاظتی و نظارتی این سکو هزینه کرده است. حتی تعدادی هواپیمای بدون سرنشین و کشتی‌های دریایی برای حفاظت از آن اختصاص داده است. اما کارشناسان و تحلیلگران صهیونیستی می‌گویند این تدابیر نیز قادر به حفاظت از این سکونخواهند بود. در تیررس قرار گرفتن این سکوی گازی باعث شده رژیم صهیونیستی علاوه بر نگرانی از تخلیه شهرک‌ها، تعطیلی فرودگاه بن گوریون و تاسیسات زیربنایی در شهرهای مهم و در هر برخوردی با فلسطینی‌ها از بابت توقف فعالیت‌های اقتصادی خود به
ویژه در این سکوی مهم نیز دچار هراس شدیدی شوند. در گزارشی که هافینگتون پست درباره سکوهای نفتی و گازی در منطقه خاورمیانه منتشر کرده بود، آمده است رژیم صهیونیستی پس از حملات حزب‌الله به سکوهای نفتی دریایی این رژیم به فکر افزایش امنیت تاسیسات دور از ساحل خود افتاد. رژیم صهیونیستی حتی پیش از اینکه نگران موشک‌های روسی «یاخونت‌ها» باشد سرگرم تاسیس یک نیروی نظامی ویژه برای حفاظت از تاسیسات دور از ساحل خود بود. نوعی سیستم دفاعی (700میلیون دلاری) که در داخل و اطراف تاسیسات ساحلی در دست احداث است که 100میلیون دلار در سال هزینه بردارد. بعضی از چاه‌های گاز دریایی در محدوده بُرد موشک‌هایی قرار دارد که توسط حزب‌الله و از جانب نوار غزه و جنوب لبنان شلیک می‌شود. این راکت‌های غیر هدایت شونده از دقت کافی برای اصابت به چاه گاز برخوردار نیست، مگر اینکه 10مورد (یا بیشتر) از آنها یکجا و در یک مرحله شلیک شود (پس از آن نیروی هوایی رژیم صهیونیستی به‌طور کامل آماده حملات تلافی جویانه موشکی خواهد بود). اما بحث موشک‌های هدایت شونده موضوع دیگری است، حزب‌الله می‌تواند ازموشک‌های ضد کشتی دقیق‌تر C- 802 خود (با برد 120کیلومتر) استفاده
کند. این موشک‌ها نوعی سلاح چینی است که ایران نسخه داخلی آن را از روی آن تولید می‌کند. این موشک‌ها 6.8متر طول، 360mm قطر، 682کیلوگرم وزن دارد و به کلاهک 165کیلوگرمی مجهز است. این موشک‌ها را می‌توان با پارازیت منحرف یا رهگیری کرد، اما تجهیز کردن سکوهای دریایی با این ابزار و تامین منابع انسانی و نگهداری آنها به‌صورت 24ساعته و 7 روز در هفته به‌شدت هزینه بر است. موشک‌های C- 802 تنها می‌تواند به برخی از چاه‌های گازی رژیم صهیونیستی برسد، اما یاخونت روسی به همه چاه‌ها دسترسی خواهد داشت.
سیستم دفاعی میدان‌های نفتی دریایی
به نوشته وال استریت ژورنال، رژیم صهیونیستی مایل به بحث در مورد جزییات سیستم دفاع دریایی میدان نفتی خود نیست. وقتی پای دفاع از تاسیساتی تا این انداره آسیب پذیر در برابر تهدیدات پیش‌بینی‌ناپذیر در میان باشد این نوع برخورد کاملا استاندارد محسوب می‌شود. اصولا رژیم صهیونیستی به تولید طیف گسترده‌یی از سنسورها و سیستم دفاعی نظامی شهرت دارد. بسیاری از این ابزارها و سیستم‌ها احتمالا در حال حاضر هم برای دفاع از میدان گازی دریایی این کشور مورد استفاده قرار می‌گیرد. کشتی‌های جنگی وقایق‌های گشت‌زنی رژیم‌صهیونیستی همواره در اطراف تاسیسات گازی دریایی دیده می‌شود. رژیم صهیونیستی همچنین به تازگی سیستم باراک 8 جدید خود را به راه‌اندازی کرده، که برای متوقف کردن موشک‌های ضد کشتی طراحی شده‌اند. باراک8 نوعی موشک 275 کیلوگرمی است که یک کلاهک 60 کیلوگرمی و برد وسیعی حدود 70کیلومتر دارد. این کلاهک جست‌وجوگری دارد که با وجود بیشترین اقدامات متقابل می‌تواند هدف مورد نظر را به‌راحتی پیدا کند. این موشک‌ها را دریک محفظه سه تنی با خشاب هشت تایی نصب می‌کنند (که به نگهداری خاصی نیاز ندارد) و مستقیم به‌سمت بالا شلیک می‌شود.
با این همه کارشناسان معتقدند، این زرادخانه جنگ‌افزار، امنیت سکوهای نفتی و گازی رژیم‌صهیونیستی را تضمین نخواهد کرد.
