وزیر آموزش و پرورش از نبود مشکل جدی برای سال تحصیلی جدید خبر داد. خبری که خیلی امیدوارکننده بود چراکه خیالمان راحت میشد حدود 12میلیون دانشآموزی که قرار است امسال به مدرسه بروند، میتوانند بیهیچ دغدغه خاصی درس بخوانند. این در حالی است که مدام خبرهای مدارس فرسوده، کلاسهایی که با بخاری نفتی گرم میشوند، مدارس کپری هرچند به تعداد کم، کلاسهای دو شیفته و... به گوش میرسد. یکی، دو سالی میشود که مرتضی رییسی، معاون عمرانی وزیر و رییس سازمان نوسازی مدارس کشور از وجود 130هزار کلاس درس نیازمند سیستم گرمایشی مناسب خبر میدهد. همه اینها را که کنار بگذاریم مشکل تامین کلاس درس در شهرهای جدید و طرحهای مسکن مهر نیز چالش جدیدی است که آموزش و پرورش با آن روبهروست.
حالا هم اسفندیار چهاربند، مدیرکل آموزش و پرورش شهر تهران از بحران جدی پایتخت برای تامین فضای آموزشی خبر داده است.
کاهش 6میلیونی دانشآموزان
باوجود آنکه در یکی، دو دهه اخیر، خیران نقش پررنگی در مدرسهسازی داشتهاند و از طرفی تعداد دانشآموزان کشور از حدود 18میلیون به حدود 12میلیون نفر کاهش یافته است اما همچنان سیستم آموزشی کشور مشکلات زیادی دارد و معلوم نیست چه زمانی قرار است آغاز مهر با کمترین دغدغه همراه باشد. 170مدارس استیجاری چالش دیگری است که هر سال خانوادههای دانشآموزانی که در این مدارس تحصیل میکنند را نگران میکند. موضوع وقتی نگرانکنندهتر میشود که بدانیم از 170 مدرسه استیجاری تهران، 40 مدرسه حکم قلع و قمع و تخلیه دارند.
تنها خبر خوشی که میتوان به آن امیدوار بود این است که معاونت حقوقی وزارت آموزش و پرورش با مالکان این مدارس توافق کرده تا حکم قلع و قمع آنها برای امسال اجرایی نشود.
از طرف دیگر 5هزار کلاس نیازمند مقاومسازی در تهران وجود دارد که باید هرچه سریعتر بازسازی شوند.
پول تعمیر و ساختوساز نیست
اما چطور میتوان با بودجهیی که به گفته وزیر آموزش و پرورش 90درصد آن به پرداخت حقوق پرسنل و سایر هزینهها اختصاص مییابد، به فکر اجرای طرحهای عمرانی بود؟ چطور میتوان با 300میلیارد تومان کیفیت بخشی آموزش و پرورش را روبه راه کرد؟
گفته میشود از یک میلیون نیروی آموزش و پرورش 200 هزارنفر تعدیل شدهاند تا بتوان از این طریق افزایش حقوق سایر نیروها را تامین کرد اما همچنان قسمت بودجه صرف حقوق و مزایا میشود.
حالا تهران به شهری تبدیل شده که بعد از فقر فضای سبز و خیلی چیزهای دیگر، از فقر فضاهای آموزشی هم رنج میبرد و درحالی که نیازمند 1500 هکتار فضای آموزشی است تنها، 750 هکتار فضای آموزشی دارد یعنی با کمبود 50درصدی مواجهیم. اما امسال هم مدارس باز میشوند و بعد از یکی، دو ماه تمام این نداشتهها فراموش میشود، امسال که گذشت اما ای کاش از حالا برای سال تحصیلی آینده فکری شود تا دوباره خبرهای تکراری نشنویم.