ازچندسال گذشته در کشور مراکز دانشگاهی با عنوان «دانشگاههای تعاونی دانش زیبایی» در حال فعالیت هستند که تا به امروز در راستای بهبود وضعیت سلامت و آشنایی مردم با اینگونه مسایل، فعالیتهای گستردهیی را انجام دادهاند.
بنده به عنوان یکی از مجریان قانون معتقدم این دسته از تعاونیها اگر به همین منوال که ازچندسال گذشته برای نوسازی مسایل بهداشتی در کشور در پیش گرفتهاند، به فعالیت خود بدون در نظر گرفتن سودهای کلان و فقط همانند آنچه در اساسنامه همه تعاونیها آمده که در راستای همکاری جمعی و خدمت رسانی به مردم باشند ادامه دهند، میتوانیم امیدوار باشیم که بخش تعاون به عنوان یکی از پایههای اقتصاد، بتواند وضعیت اقتصادی کشور را هم به لحاظ اقتصادی و هم به لحاظ اجتماعی بهبود بخشد.
البته اگر در اینگونه دانشگاهها، نگاهها تخصصیتر شده و به صورت انحصاری فعالیت نکنند، این وضعیت بهتر شده و بخش تعاون میتواند با بخش خصوصی برابری و حتی جایگزین شود؛ بنابراین اگر نگاه دولت و مجلس به بخش تعاون بهتر شده و بتوانیم تعاونیها را با افزایش سرمایه اولیه فعالتر کنیم، فعالیت تعاونیهای دانشگاهی هم یقینا با امید بیشتری فعالیت خواهند کرد.
به عنوان پیشنهاد برای تعاونیهای دانشگاهی، اگر در کنار فعالیتهای آموزشی بهداشتی، بهطور مثال تعاونیهای مسکن برای کارمندان دانشگاه هم ایجاد شود، میتواند روزنه امید خوبی برای اساتید دانشگاهی در راستای فعالیتهای بیشتر برای دانشجویان باشد.