با برداشته شدن تحریم‌ها، انتقال پول برای فعالان اقتصادی شفاف‌تر می‌شود و از طریق بانک صورت خواهد گرفت. در شرایط فعلی فعالان اقتصادی مجبور هستند در چین، یوآن را تبدیل به یورو کنند و به طرف مقابل بدهند. این کار برای فعالان اقتصادی هزینه‌یی حدود 8،9درصد دارد. براین اساس، انتقال پول با برداشته شدن تحریم‌ها برای فعالان اقتصادی شفاف‌تر خواهد شد؛ ضمن اینکه پول آنها از طریق صرافی‌ها خورده نمی‌شود؛ به‌طوری که ما دیگر محدود به 5 کشور نخواهیم بود. این درحالی است که تمام دنیا تمایل دارند در ایران سرمایه‌گذاری کنند؛ البته اگر فضای کسب‌وکار کشور اصلاح و نقاط ضعف آن برطرف شود. شرکت‌های بزرگ تمایل دارند در ایران سرمایه‌گذاری کنند؛ ضمن اینکه از ایران هم صادرات به طرف آنها صورت گیرد.
اگر ما بتوانیم با اروپایی‌ها روابط اقتصادی برقرار کنیم، تکنولوژی‌های آنها وارد کشور می‌شود. باید بپذیریم که مردم ایران بیشتر روی کیفیت کالاهای اروپایی تاکید دارند تا کیفیت کالاهای کشورهای جنوب شرقی آسیا، بنابراین با بهبود شرایط، کارخانه‌های ما وارد مذاکره با شرکای جدیدشان می‌شوند و رقابت بین کشورهایی که ما با آنها کار می‌کردیم، ایجاد می‌شود و شرکای جدید تجاری ورود می‌کنند. در این شرایط هم قیمت‌ها کاهش پیدا می‌کند، هم خطوط تولید به تکنولوژی‌های جدید مجهز می‌شود و هم کیفیت ارتقا پیدا می‌کند. در نتیجه ما می‌توانیم محصولات خود را صادر کنیم. همچنین در سرمایه‌گذاری‌های مشترک با طرف خارجی هم می‌توانیم صحبت کنیم که بخشی از محصولاتی که در ایران تولید می‌شود، به کشورهای دیگر صادر شود. اگر فضای کسب‌وکار اصلاح شود، سرمایه‌گذاری در بخش انرژی صورت می‌گیرد و سرمایه‌گذاری‌هایی صورت می‌گیرد که زیاد با فضای کسب‌وکار سر و کار ندارد. حال سوال اساسی این است که چقدر زمان می‌برد اثرات تحریم‌ها از روی اقتصاد کشور برداشته شود؟ در حال حاضر ما الان که ال‌سی باز می‌کنیم، بستگی به دور و نزدیک بودن کشور و ظرفیت تولیدی‌اش، بین 3 تا 4
ماه طول می‌کشد که کالا بیاید. بنابراین من فکر می‌کنم حداقل یک‌سال طول می‌کشد که فضا به حالت عادی باز گردد. در شرایط فعلی دست و پای دولت بسته است، دولت بودجه محدودی دارد؛ ضمن اینکه دولت بزرگ است و پول برای کارهای عمرانی ندارد. زمانی هم که بودجه‌های عمرانی کم باشد، شغل ایجاد نمی‌شود بنابراین کار سازنده صورت نمی‌گیرد.
