کاهش پی‌درپی شاخص کل قیمت سهام و آسیبی که به سهامداران خرده‌پا وارد می‌کرد در نهایت منجر به حضور گروهی از افراد در جلوی تالار بورس تهران و اعتراض آنها شد. این اتفاق می‌تواند در نزدیکی کارخانه‌هایی که نمی‌توانند منافع کارگران را برآورده کنند نیز بیفتد. مصرف‌کنندگان خدمات پستی و حمل و نقل می‌توانند درصورتی‌که منافع آنها نادیده گرفته شود به آنها اعتراض کنند، اما بانک‌ها تنها نهادهایی هستند که استفاده‌کنندگان از خدمات آنها در ایران کاملاً بی‌پناه هستند و هیچ راهی برای حفاظت از منافع آنها وجود ندارد. دلیل اصلی این بی‌پناهی سپرده‌گذاران بانکی که در بیشتر سال‌های گذشته حتی جریمه شده‌اند گستردگی و پراکندگی میلیون‌ها سپرده‌گذار است که در پهنه ایران پول خود را به بانک‌ها می‌دهند. هیچ سازمان، نهاد مدنی و حتی نهاد دولتی وجود ندارد که از منافع سپرده‌گذاران نزد بانک‌ها حمایت کنند که هیچ بلکه متاسفانه دولت و بانک مرکزی نیز فشار مضاعفی بر بانک‌ها می‌آورند تا سپرده‌گذاران در کوتاه‌مدت و حتی در بلندمدت به جای اینکه تشویق شوند تن به تنبیه دهند. در حالی که مدیرعامل بانک ملی همین چند روز پیش سرسختانه در برابر خواست بانک مرکزی
ایستاده و می‌گفت بدون محقق شدن چند شرط کارشناسی بانک‌ها نمی‌توانند نرخ سود و تسهیلات - و به دنبال آن نرخ سود سپرده‌گذاران - را کاهش دهند معلوم نیست براساس کدام تکلیف یا وظیفه قانونی و به نمایندگی از کدام سپرده‌گذاران ناگهان ترجیح داد که 2درصد از نرخ سود بکاهد. این حرف رییس بانک ملی با واکنش قایم‌مقام بانک مرکزی مواجه شد و او یادآور شد که تصمیم‌گیری درباره نرخ سود بانکی فقط در شورای پول و اعتبار انجام می‌شود که یک نهاد قانونی است. سپرده‌گذاران بانک‌ها در ایران بی‌پناه‌ترین افراد هستند و گروه پرشماری از آنها بدون اینکه اصولاً بدانند دارای حق و حقوقی هستند، منابع بانک‌ها را تجهیز می‌کنند و در کمال بی‌خبری به نفع کسانی پس‌انداز می‌کنند که در همین شرایط نیز حاضرند از منابع بانکی استفاده کنند. دولت و شرکت‌های دولتی البته بزرگ‌ترین مشتریان و استفاده‌کنندگان از منابع بانکی هستند که علاقه دارند نرخ سود کاهش یابد و به صورت دستوری تعیین شود.
بی‌پناهی پس‌اندازکنندگان بانکی
ارسال نظر
