افزایش 30 تا 70درصدی اعتبار خشکسالی
پاون معاون برنامه‌ریزی و توسعه شرکت مهندسی آب و فاضلاب کشور گفت: قانون بودجه سال94 به‌صراحت شرکت‌های آب و فاضلاب را موظف کرده است که در اجرای طرح‌ها از مشارکت بخش خصوصی استفاده کنند. علی‌اصغر قانع اظهار داشت: نکته‌یی مهم در بودجه سال94، افزایش اعتبار خرید تضمینی است که می‌تواند بخش عمده‌یی از منابع بخش خصوصی را جلب کند و برآورد ما افزون بر 2000میلیارد تومان است که البته پتانسیل موجود به نظر بیشتر از این رقم است.
معاون برنامه‌ریزی و توسعه شرکت مهندسی آبفای کشور یادآور شد: طبق بودجه سال94 شرکت‌های آب و فاضلاب با در اختیار قرار دادن پساب فاضلاب به بخش خصوصی، اجرای طرح‌های فاضلاب را با مشارکت این بخش سرعت ببخشند و این نقطه عطفی در کارهای اجرایی بخش فاضلاب خواهد بود. قانع ادامه داد: ردیف خرید تضمینی آب و پساب از 109میلیارد تومان در سال93 به حدود 385میلیارد تومان رسیده است که این موضوع می‌تواند به‌ازای هر یک واحد چندبرابر سرمایه بخش خصوصی را جذب کند. معاون برنامه‌ریزی و توسعه شرکت مهندسی آبفای کشور درباره اعتبار خشکسالی، گفت: باتوجه به تداوم این پدیده در بسیاری از شهرهای کشور، اعتبار مصوب برای سال93 تخصیص 30 تا 70درصدی داشت و امیدواریم این موضوع تا پایان سال مالی به 100درصد برسد.
خانوارهای پردرآمد عامل افزایش مصرف انرژی
توانیر میانگین مصرف مشترکان خانگی در پایان سال93، نسبت به سال پیش از آن افزایش یافت که نشان از بالاتر رفتن مصرف انرژی برق در بخش‌های غیرتولیدی دارد. در حالی که میانگین مصرف مشترکان خانگی در دنیا 900کیلووات است، در ایران این میزان سه‌برابر استاندارد جهانی است. آمارها نشان می‌دهد که میانگین مصرف برق در میان مشترکان خانگی در پایان سال گذشته به 2740کیلووات‌ساعت رسید که این میزان نسبت به سال پیش از آن 126کیلووات‌ساعت رشد نشان می‌دهد. بررسی آمارها در عین حال نشانگر آن است که میانگین مصرف مشترکان خانگی از سال 90 تاکنون حرکتی صعودی داشته و تنها در سال 92 اندکی ناچیز کاهش یافته است. بر این اساس این شاخص از 2500کیلووات‌ساعت در سال 90 به ناگاه به 2622کیلووات‌ساعت در سال 91 رسیده است. این رقم در سال92 با کاهشی اندک به 2614 کیلووات‌ساعت رسید اما دوباره در سال93 روند افزایشی یافت و به پله 2740کیلووات‌ساعت صعود کرد. بر پایه این گزارش مصرف انرژی در اقشار گوناگون اجتماعی متفاوت و این امر به ویژه در شهرها محسوس است. خانوارهای کم‌درآمد مصرف انرژی بسیار کمتری نسبت به خانوارهای پردرآمد دارند، در حالی که خانوارهای ثروتمند انرژی بسیار زیادی مصرف می‌کنند و از آنجا که دولت یارانه زیادی برای بهای انرژی می‌پردازد، این امر باعث مصرف بی‌رویه و غیرمنطقی انرژی در اقشار ثروتمند جامعه شده است.
