«مجمع مرغان» عطار با دختران نوجوان کار

۱۳۹۸/۱۱/۲۸ - ۰۰:۱۱:۳۷
کد خبر: ۱۶۳۷۵۳
«مجمع مرغان» عطار با دختران نوجوان کار

گروهی از دختران نوجوان کار در قالب یک پروژه نمایشی، راوی سیمرغ عطار می‌شوند. این دختران که در فاصله سنی 10 تا 17 سال هستند، مدتی است در قالب گروهی تئاتری به نام «پرتو ستارگان» با مدیریت مریم شاهبداغی آموزش تئاتر می‌بینند و به تازگی اولین اجرای تمرینی خود را با حضور مخاطبان در جشنواره مونولوگ دانشگاه تهران به صحنه برده‌اند. شاهبداغی که بر اساس یک دغدغه شخصی این گروه را تشکیل داده، درباره شکل‌گیری این پروژه و مزایایی که برای این دختران دارد، توضیحاتی ارایه کرد.  او در آغاز درباره اهداف خود از تشکیل این گروه گفت: هدفم این بود که با آموزش‌ها و تمرین‌های تئاتری، مهارت‌های زندگی را به این دختران آموزش بدهم؛ مهارت‌هایی نظیر رهایی، عزت نفس، توانایی ابراز وجود، بالا بردن اعتماد به نفس، پرورش خلاقیت و ... بنابراین با همراهی تعدادی از دوستان تئاتری خود، شروع به آموزش این دختران کردیم. شاهبداغی ادامه داد: برای انجام این پروژه فکر کردیم بر «سیمرغ» عطار کار کنیم چون هدف ما امیدبخشی به این نوجوانان است به همین دلیل داستان «مجمع مرغان» را انتخاب کردیم؛ داستانی که در آن مرغان به نور و خدایی که می‌توانند به آن وصل شوند، امید دارند و برای رسیدن به این هدف حرکت می‌کنند.

این دانش‌آموخته تئاتر اضافه کرد: ما این داستان را انتخاب کردیم اما از خود بچه‌ها خواستیم تا هر یک پرنده‌ای شوند و دغدغه‌های خود را بنویسند. به این معنا که خود آنان در فرایند شکل‌گیری داستان‌هایشان نقش مستقیمی داشتند و در قالب این پرندگان، به تخلیه روانی خود پرداختند. او که این پروژه را با حضور 14 دختر نوجوان آماده اجرا می‌کند، افزود: ما بچه‌هایی را انتخاب کردیم که اغلب کودک کار بوده‌اند و به لحاظ خانوادگی آسیب دیده‌اند، برخی از آنان پدرانی معتاد دارند و مشکلاتی نظیر اینها. به هر حال شرایط این دختران به گونه‌ای است که خانواده‌هایشان نتوانسته‌اند از آنان مراقبت کنند. شاهبداغی که برای اجرای این پروژه از همکاری چند موسسه خیریه بهره برده است، ادامه داد: ما با موسسه رویش نهال که زیرنظر بهزیستی است، این کار را آغاز کردیم و از دوستانی کمک گرفتیم که هم دانش‌آموخته تئاتر بودند و در این زمینه تجربه داشتند و هم اطلاعات روانشناسی خوبی دارند. من نیز به عنوان سرپرست و ناظر گروه در کنار پروژه هستم تا از مسیر خود منحرف نشویم.

او در عین حال تاکید کرد: البته ما به گذشته بچه‌ها نپرداختیم و خیلی وارد زندگی شخصی آنان نشدیم چون سر باز کردن زخم‌های گذشته، نیازمند درمان‌های اساسی است که ما توانش را نداریم ولی تلاش می‌کنیم آنان را از گذشته خالی و برای آینده آماده کنیم. شاهبداغی درباره چشم‌انداز خود برای ادامه کار با این دختران نوجوان توضیح داد: دوستان تئاتری من پای کار هستند و با انرژی زیادی که از بچه‌ها می‌گیریم، اطمینان داریم حتما افراد خیر دیگری با ما همراه خواهند شد تا در مراحل بعدی بتوانیم خود این دختران را برای آموزش گروه‌های بعدی به کار بگیریم.

 

 

ارسال نظر