اقتصاد ایران این روزها حال و هوای تازه‌یی دارد و ماهیت و شکل و سازمان آن با سال‌های قبل تفاوت‌های اساسی پیدا کرده است. یکی از تفاوت‌های معنادار اقتصاد ایران امروز با سال‌های قبل تقویت بخش خصوصی از سوی دولت است.
دولت‌های ایران در همه سال‌های اخیر به‌ویژه در این دو سال تلاش می‌کند تا بخشی از اختیارات و وظایف خود را به بخش خصوصی واگذار کند.
به این ترتیب است که فعالان خصوصی ایران از هر فعالیت و صنف و صنعتی باید آمادگی کافی برای این کار مهم را پیدا کنند. یکی از راه‌هایی که این خواسته را تسریع می‌کند مدیریت قوی‌تر بخش خصوصی در نهادهایی است که در اختیارش است.
اتاق بازرگانی، صنایع و معادن ایران یکی از مهم‌ترین نهادهای غیردولتی است که قانون مشخص دارد و از طرف دیگر قانون بهبود مستمر فضای کسب‌وکار نیز مزید بر علت شده و نقش این نهاد را افزایش داده است.
اما اتاق بازرگانی زمانی می‌تواند این نقش را به خوبی ایفا کند که صدای همه فعالان خصوصی اعم از بازرگانان، صنعتگران، معدنکاران، باغداران و کشاورزان و همچنین فعالان بازار سرمایه در آن شنیده شود و در تصمیم‌گیری‌ها فعالیت کرده و مشارکت داشته باشند.
بازار سرمایه یکی از ارکان اقتصاد ایران و اتفاقا یکی از شفاف‌ترین بازارها به حساب می‌آید که می‌تواند محل خوبی برای جذب سرمایه‌های داخلی و خارجی باشد و به همین دلیل است که در انتخابات اتاق ائتلافی برای فعالان این بازار تاسیس شده است و باتوجه به شناخت افراد این ائتلاف می‌توانند اثربخشی خوبی داشته باشند.
حضور فعالان بازار سرمایه در اتاق راه را برای متقاعد کردن مدیران دولت به تقویت نقش این نهاد هموار می‌کند. واقعیت این است که فعالان بازار سرمایه تاکنون نتوانسته‌اند صدای خود را بلند و رسا به گوش مسوولان و حتی بخش خصوصی برسانند و امیدواریم اتاق آینده گونه‌یی باشد که این ضعف جبران شود. انحصاری بودن اتاق نیز با حضور همه صداها ضعیف می‌شود.
