صادق مدرسی یکی از سه ایرانیای است که شاید از مسافران سفر بیبازگشت به مریخ باشد. او عاشق علم و فناوری است و حاضر است جانش را کف دستش بگذارد و از دوستان و خانوادهاش بگذرد تا به این سفر پرخطر برود و گونه انسان را به گونهیی فراسیارهیی تبدیل کند.
صادق مدرسی 30 ساله، متولد یزد و ساکن تهران است. او کارشناسیارشد زیستشناسی از دانشگاه تهران دارد و علاقه بسیاری نیز به ورزش؛ چند سال متوالی، نفر اول در رشته پینگپنگ استان یزد بود. عاشق علوم پایه است و بر همین مبنا نیز رشته زیستشناسی را انتخاب کرده است. تاکنون مقالات متعددی در زمینه انتقال دارو و مباحث مختلفی نوشته است. قصد دارد در مقطع دکتری نیز درس بخواند، اما اکنون به دلیل مشغله کاری دست نگه داشته است. او میگوید از آنجا که همیشه در حال مطالعه اخبار علمی بوده و مباحث علمی را دنبال میکرده، با این ایده و بحث ارسال مسافر به مریخ آشنا و واقعا به آن علاقهمند شده است. او میداند در بلندمدت، این سفر پیامدهای بسیاری خواهد داشت که کمک به ارتقای سطح علمی کره زمین به ویژه در بحث بازیابی و روانشناسی، از آن جمله است.
این زیستشناس جوان میگوید بعد از ورود به مریخ از شبکههای اجتماعی برای ادامه ارتباط با دوستان و خانواده استفاده میکند چون مخصوصا در چند ماه اول همه کنجکاو هستند و میخواهند ببینند که زندگی در مریخ چطور است. او که از همین حالا نخستین پیغامی را که به زمین خواهد فرستاد تعیین کرده و آن پیغام «موفق شدیم!» خواهد بود، میداند که دلش برای خانواده و دوستانش تنگ میشود. مدرسی چالشهای مریخ را دوست دارد و اینها هیجانزدهاش میکنند: اینکه خود افراد باید غذاهای مورد نیازشان را پرورش دهند، آب آنها جیرهبندی است و 3 تا 6 ماه در سال را در شبیهسازها میگذرانند و اگر میخواهند بیرون بیایند، باید لباسهای مخصوصی بپوشند. به گفته وی افرادی که از سال 2024 به مریخ میروند، شروع به کشت گیاهانی که نیاز دارند، خواهند کرد. تحقیقات روی مریخ هم از جمله وظایف افرادی است که به آنجا فرستاده میشوند و در واقع، بخش مهمی از این پروژه به شمار میرود. این افراد باید کشف کنند که آیا حیات در مریخ وجود دارد یا خیر و اگر وجود ندارد، قبلا وجود داشته یا نه و بسیاری سوالات دیگر.