1- میتوان گفت از زمان روی کار آمدن دولت آقای روحانی بعد از مدتها این نکته مهم را بیان کرد که روند مذاکرات حول موضوعی خاص و مشخص میگردد و این مساله، کاملا برخلاف روند مذاکرات در دوره دولت پیشین ایران است. در مذاکرات گذشته بحثها بر سر مسایل متعدد و بعضا حاشیهیی و موضوعات جانبی استوار بود اما اکنون مذاکرات دقیقا بر سرپرونده هستهیی انجام میشود. همچنین در این دور از مذاکرات تعهداتی که مذاکرهکنندگان به یکدیگر میدهند، تعهداتی کاملا معتبر است زیرا هم در امریکا و هم در ایران مقامات دو کشور پشت گفتوگوکنندگان ایستادهاند و رضایت مقامات از این فرآیند نشان میدهد که روندی کاملا معتبر و جدی درپیش است اما درگذشته اینگونه نبود. اینک ایران، امریکا و غرب شبیه چند شریک هستند که توانستهاند بنایی بسازند و در تلاش هستند تا بر آن اسکلت سوار کنند، بنابراین شاید با مشکل مواجه شوند اما بهراحتی هم حاضر به خراب کردن آن نمیشوند. 2- نکته بارز دیگر حاکی از آن است که روسیه تمایلی به سرانجام رسیدن جمهوری اسلامی ایران با غرب در روند مذاکرات ندارد و به اینکه مذاکرات دچار معضل شود روی خوشتری نشان خواهد داد تا بتواند از این مساله بهعنوان برگ برندهیی در برابر غربیها استفاده کند. بهطور کل میتوان گفت دست یافتن به توافق جامع استراتژیک به هیچ عنوان برای روسها با اینکه در گفتار از آن بهخوبی یاد میکنند، خوشایند نیست. آنها دوست دارند این موضوع برای ایران کماکان بهعنوان مسالهیی هستهیی باقی بماند تا بتوانند از هر دو طرف امتیازهای لازم را دریافت کنند. 3- سفری که نتانیاهو به امریکا کرده با استقبال کاخسفید مواجه نشده است، بلکه این بیشتر دعوتی از طرف آیپک و جمهوریخواهان کنگره است. بهدلیل تغییراتی که در رویکرد ایالات متحده شکل گرفته بهنظر میرسد آیپک تلاش میکند با نفوذ در کنگره بهگونهیی هم جو و هم کنگره را علیه مذاکرات جهت دهد، بهعبارتی میتوان گفت که لابی صهیونیسم در امریکا بهگونهیی در حال بازی است تا فضاسازی جدیدی علیه پرونده هستهیی ایران و توافق محتمل ایجاد کنند اما چیزی که عیان است نشان میدهد تلاش نتانیاهو منجر به نتیجه مشخصی نخواهد شد زیرا دولت اوباما میکوشد برای جبران ناکامیهایی که تاکنون و در چندین سال ریاستش در عرصه سیاست خارجی رقم زده، به توافقی خوب درقبال ایران دست یابد که بهنوعی یک تابوشکنی و موفقیت قابلتوجه در عرصه دیپلماسی این کشور بهشمار میرود لذا اراده موجود در امریکا در کنار شفافسازی و دیپلماسی حرفهیی ایران درخصوص پرونده هستهیی، کمترین شانسی را برای موفقیت پروژه تخریب توسط نتانیاهو باقی خواهد گذاشت.