مدیرعامل گروه صنعتی ناباستیل به بررسی و تشریح مشکلات صنعت پرداخت.
علیرضا محمدیدانیالی مشکلات صنعت و رکود حاکم بر اقتصاد را ناشی از رشد اقتصادی منفی و نداشتن رشد اقتصادی مطلوب و مصوب عنوان کرد و به نداشتن تشکلهای اثرگذار برای رسانیدن صدای واقعی بخش خصوصی اشاره کرد. وی با اشاره به فشارهای بینالمللی بر عرصه اقتصادی کشور، اثرات تحریمها را نداشتن دانش فنی روز و ماشینآلات در اثر تحریم، ورود مواد اولیه با کیفیت پایینتر و قیمت بالاتر، افزایش هزینههای واردات در اثر تحریمها، افزایش هزینههای مالی ذکر کرد. کاندیدای بخش صنعت در انتخابات اتاق بازرگانی ادامه داد: در این میان دولت و نهادهای تصمیمگیر، در خود بخش خصوصی، در دانشگاهها و مراکز آموزش، صدا و سیما و مطبوعات دانش مدیریتی به روز نیست، از سوی دیگر پایین بودن درجه آزادی در کسب و کار، بالا بودن رتبه ریسک اقتصادی در ایران و گزارشهای بانک جهانی 2014 درخصوص شاخص تجارت فرامرزی 153 و رتبه گمرک همگی حاکی از وجود مقررات و ضوابط دست و پا گیر است. عضو کانون کارآفرینان توسعهگرا در ادامه اظهارات خود، به وجود بیش از 87 هزار واحد تولیدی کشور اشاره کرد که شامل 80 هزار واحد کوچک زیر 50 نفر، چهار هزار واحد متوسط بین 50 تا 100 نفر و سه
هزار واحد بزرگ بیش از 100 نفر است. اما با وجود این واحدها، تشکلهای لازم برای انعکاس صدای واحد که پیگیر مطالبات باشد، وجود ندارد. محمدیدانیالی از هزینههای مالی و پیشپرداختها برای واردات به عنوان هزینههای مالی واحدهای تولیدی نام برد که در کنار آن قوانین کار و بیمه و تبعیض دولت علیه بخش خصوصی سبب شده تا راندمان و بازدهی واحدهای تولیدی فعال از سوی بخش خصوصی کاهش یابد. مدیرعامل گروه صنعتی ناباستیل از در نظر گرفتن افزایش 14درصدی حقوق کارمندان دولت در مقابل افزایش 25درصدی بخش خصوصی، در نظر گرفتن عیدی 600هزار تومانی کارمندان دولت در مقابل عیدی یکمیلیون و 800هزار تومانی بخش خصوصی به عنوان مصادیق تبعیض دولت علیه بخش خصوصی نام برد و گفت: در حالی فشار مالیاتی به بخش خصوصی واقعی وارد میشود که بخشهای شبهخصوصی از معافیت مالیاتی برخوردارند. وی در نهایت از عدم استفاده بهینه از امکانات روز دنیا ازجمله اینترنت و تجارت الکترونیک به عنوان دیگر مشکلات صنعت پیشروی بخش خصوصی نام برد.