قراین و شواهد تا الان باوجود همه فشارهای جانبی که روی فضای مذاکره انجام می‌شود، حکایت از این می‌کند که مذاکرات به سمت مناسبی درحال حرکت است و نشانه‌هایی وجود دارد که احتمال امضای قرارداد هر لحظه بیشتر می‌شود.
طبق صحبت‌های وزیر امور خارجه، نوشته شدن محتمل متن توافق خیلی دور از ذهن نیست البته چندان هم نمی‌توانیم این انتظار را داشته باشیم که حتما در ملاقات آخر هفته آقای ظریف با وزیر خارجه امریکا توافق نوشته شود هرچند نمی‌توان نرمش قابل‌توجه در ادبیات دیپلماتیک مقامات امریکایی طی روزهای اخیر را نیز نادیده بگیریم به‌عنوان مثال وندی شرمن روز شنبه اعلام کرد که جهان از امضای توافقنامه با ایران استقبال می‌کند و این یک پیام بسیار خوب است زیرا درگذشته تمایلات ضدایرانی را در شرمن می‌توانستیم به وضوح ببینیم و این نشان می‌دهد که گام‌هایی برداشته شده و تغییراتی رخ داده است و درنتیجه توافقنامه در آستانه تدوین است (البته اگر با سفر نتانیاهو به کنگره امریکا اتفاق خاصی نیفتد) زیرا این موضوع امضای موافقتنامه را تهدید می‌کند، بنابراین اگر این‌طور نشود باتوجه به اینکه بر سر این موضوع بین امریکا و رژیم‌صهیونیستی اختلاف‌نظر زیادی وجود دارد فکر می‌کنم موافقتنامه در موعد مقرر امضا شود و بنابر صحبت‌های آقای ظریف پیش‌نویس توافق تهیه شود و امضایش تا اوایل ماه آینده طول بکشد.
همچنین در فضای داخلی کشور و طبق فرمایشات مقام معظم رهبری، تعداد مخالفان مذاکرات بسیار کاهش پیدا کرده و هرچه به امضای موافقتنامه نزدیک‌تر می‌شویم، طبیعی است که اینها مخالفت‌شان کمتر هم خواهد شد. یکی از علل اصلی مخالفت برخی با مذاکرات را می‌توانیم این‌طور ارزیابی کنیم که آنها فکر می‌کنند هرقدر روابط ما با امریکا در مذاکرات بهتر شود شاید از جذابیت آنها کم خواهد کرد و اینکه بسیار مایل بودند این مذاکرات و توافق احتمالی در دوره‌یی رخ دهد که آنان در قدرت باشند اما فضای داخلی و شرایط بین‌المللی که ما درحال حاضر دارا هستیم اجازه تاخیر چند ساله یا توقف در مذاکرات را به ما و نیز طرف غربی نخواهد داد.
