حضور معنادار جمع قابل‌توجهی از همکارانم، چهره‌های هوشمند مجلس شورای اسلامی در این نشست حکایت از نگاه ویژه مجلس به حوزه تعاون است که نمی‌توان آن را انکار کرده یا مورد غفلت قرار داد. شکل‌گیری فراکسیون فعال تعاون در مجلس و حضور جمعی از همکارانم در این فراکسیون نیز بیانگر این واقعیت است. علاوه بر این نگاه قانون اساسی و تعریف اقتصاد ایران به سه حوزه دولتی، تعاونی و خصوصی تبیین‌کننده نگاه ویژه نظام به حوزه تعاون و اقتصاد ملی است. در برنامه پنجم توسعه کشور با الهام از سیاست‌های کلی ابلاغی تاکید بر این شد که سهم بخش تعاون در اقتصاد ملی حداقل حدود 25درصد باشد. این نگاه بلندی است که با آن فاصله 20درصدی داریم. در سیاست‌های کلی ابلاغی مقام معظم رهبری هم به این بخش عنایت ویژه‌یی شده است و اینکه 30درصد منابع حاصل از واگذاری‌ها به حوزه تعاون اختصاص یابد. این عدد بزرگی برای حرکتی بزرگ رقم می‌زند. هرچند به‌دلایل گوناگون به این مهم دست پیدا نکرد. مهم‌ترین دلیل نگاه روزمره به عموم مسایل کشور باشد و هنوز با نگاه بلندمدت در عرصه‌های کلیدی مدیریتی (که با چالش روبه‌رو هستیم) کشور فاصله داریم. در بعضی از حوزه‌ها انصافا نگاه
بلندمدت داشتیم و گام‌های بسیار بلندی برداشتیم. یکی از مهم‌ترین این حوزه‌ها، حوزه امنیت و دفاعی کشور است و سکاندار این امر هم یک شخصیت تراز اول با مدیریت قاطع بوده که با همه چالش‌های مدیریتی کشور این کار را به سامان رسانده است. ایران امروز یک قدرت دفاعی در جهان است. این سرمایه عظیم با نگاه بلندمدت به‌دست آمده است. حرکت کاروان علمی کشور، ثمره نگاه بلندمدت است. اما در بسیاری از حوزه‌ها گرفتار روزمرگی هستیم. لذا نگاه‌های بنیادین شکل نمی‌گیرد. ما از همین 500میلیارد تومانی که در بودجه93 از وجوه اداره‌شده برای حمایت از حوزه تعاون پیش‌بینی کردیم، یک ریال تخصیص پیدا نکرده است. در سال92 هم با همین مدل عمل شد. فاصله‌گرفتن با نگاه‌های روزمره ما را با آسیب روبه‌رو می‌کند. لذا توصیه من به نمایندگان مجلس و دولت این است که بیایید از مسایل روزمره عبور کنیم و با نگاه بلندمدت به آینده نگاه کنیم و قدم‌های بلند برداریم تا به‌سرعت با تحول جدی در کشور روبه‌رو شویم. به‌عنوان فردی که سال‌هاست 3دوره در نظام بودجه‌ریزی کشور حضور فعال داشتم می‌گویم که سال94 می‌توانستیم بودجه کشور را بدون استفاده از منابع نفتی ببندیم. منتهی با نگاه
بلندمدت به آینده و عبور از بعضی از مشکلات و تنگناها که امروزه فراروی ماست. ما همه توجه خود را بر این معطوف کردیم که مشکل فعلی را حل کنیم به‌طوری‌که آب از آب تکان نخورد. این نگاه که نه اقتصاد حرکت می‌کند، نه بخش تعاون متحول می‌شود و نه شاهد شکل‌گیری اقتصاد مقاومتی می‌شویم. اقتصاد مصرفی می‌شویم که در طول سال‌های تحریم جای خودش را دارد و هیچ آسیبی ندیده است. کدام وزارتخانه و دستگاه را می‌شناسید که احساس کند 10درصد هزینه‌هایش کاسته شده است؟ کدام حوزه اثری از این تحریم را دیده باشد؟ مردم اثر تحریم را دیده‌اند. اما رشد بودجه جاری کشور سال93، 22هزار‌میلیارد تومان و سال94 در لایحه 166هزار‌میلیارد تومان است. در این بودجه چالش وجود دارد. سال90 حدود 100هزار‌میلیارد تومان و سال94، 166هزار‌میلیارد تومان است. آب از آب تکان نمی‌خورد که هیچ... همه‌چیز شیک‌تر می‌شود. صحبت می‌کنیم ولی قدم برنمی‌داریم. باید با اقتصاد مصرفی فاصله گرفت و به‌سمت اقتصاد تعاونی، اقتصاد فعال خصوصی و خداحافظی با اقتصاد دولتی قدم برداشت. امیدوارم که این عزم و اراده شکل گیرد و به این سمت پیش برویم. ما در همین راستا باید به‌سمتی برویم که در لایحه
بودجه عددی به‌عنوان بودجه عمرانی یا به‌عبارتی تملک دارایی‌های سرمایه‌یی نداشته باشیم. این منابع برای اجرای پروژه‌های بزرگ و کوچک عمرانی کشور به‌صورت تسهیلات در اختیار توسط بخش تعاونی و خصوصی قرار گیرد.
در آن صورت ببینید بهره‌وری چه مقدار رشد خواهد کرد، از اتلاف منابع جلوگیری خواهد شد و پروژه‌های واقعی در دست کار قرار می‌گیرد. در بسیاری از حوزه‌ها، بخش خصوصی توجیهی برای حضور پیدا نمی‌کند اما بخش تعاونی این آمادگی را دارد. در یک بخشی تعاونی فعالی را خلق و حمایت کنید، در حوزه‌هایی که بخش خصوصی وارد نمی‌شود، تعاونی فعالیت خواهد کرد. حتی اگر تسهیلات را با سود صفر در اختیار تعاونی‌ها قرار دهید، از سوی هیچ‌کس مورد مواخذه قرار نخواهید گرفت. زیرا نتیجه سود فعالیت در اختیار همه اعضا که مجموعه بزرگی هستند قرار می‌گیرد نه یک بخش خاص. ما با این نگاه فاصله زیادی داریم. باید با تحول و تغییر به این سمت جلو برویم و منابع کشور هدر نرود و اقتصاد ملی هم حرکت رو به جلو داشته باشد.
