صنعت خودرو بزرگترین صنعت ایران پس از صنعت نفت است، صنعتی که نزدیک به نیمقرن در کشور ما قدمت دارد اما نهتنها به اندازه قدمتش پیشرفت نداشته است بلکه در مقایسه با کشورهایی مانند کره جنوبی که باوجود سابقه کمتر در تعقیب غولهای این صنعتاند، حرفی جدی در بازار جهانی ندارد. اگر از لیست بلندبالای مشکلات صنعت خودرو ایران که کموبیش گریبانگیر دیگر صنایع کشور نیز هست بگذریم و البته حمایتهایی را هم که خاص این صنعت است و شامل همه صنایع نمیشود در نظر نگیریم، ذکر این نکته باقی میماند که برای خودروسازان ایرانی همواره شمارگان تولید و تامین سود سهامداران نسبت به ارتقا و بومیسازی فناوری اولویت داشته است. اما در سالهای اخیر که مشکل تحریم به دیگر مشکلات صنایع کشور و ازجمله صنعت خودرو اضافه شده است، این صنعت بهجای تعامل با کشورهای فرانسه، آلمان، کره جنوبی و دیگر کشورهای پیشرو در صنعت خودرو به چین رو کرده است که در همهجای دنیا با مشخصه کپیکاری شناخته میشود. خودروسازان چینی که در ابتدا با پیشرفت مذاکرات ژنو نسبت به حضور خود در بازار ایران مردد بودند، اکنون با گذشت بیش از یکسال از توافقات ژنو، حضور خود در بازار ایران را تقویت کرده و مدعیاند حتی در صورت لغو تحریمهای ایران نیز نگران حضور خودروسازان اروپایی در کشور ما و رقابت با آنان نیستند. هرچند که خودروهای چینی در نظر اول با ظاهر متفاوت و آپشنهای متنوع، مشتریان ایرانی را که شاهد تنوع در محصولات داخلی نبودهاند جذب میکنند اما از نظر دوام و استحکام و سازگاری با شرایط اقلیمی کشور و به دلیل خدمات پس از فروش محدود، انتظار خریداران را برآورده نمیکنند. این است که در ایران به علت قیمت پایینتر از خودروهای چینی صفر دارای ظاهر مشابه دیگر خودروهای خارجی استقبال میشود اما نوع کارکرده و بهاصطلاح «سرویسلازم» آنها مشتری چندانی ندارد. با اینحال متاسفانه شرایط به سمتی پیش رفته است که حتی خودروسازان باسابقه نیز که روزگاری با مونتاژ و تولید خودروهای اروپایی، ژاپنی و کرهیی در بازار حضور داشتند، برای بقای خود به عرضه خودروهای چینی روی آوردهاند که شاید آسانترین راه برای تنوع و توسعه محصول باشد و هرچند تا چند سال پیش خود چینیها نیز تصور نمیکردند که روزی به طراح و تولیدکننده خودرو تبدیل شوند اما اکنون کار به جایی رسیده که خودروهای چینی با استقبال واردکنندگان و خودروسازان ایرانی مواجه شدهاند؛ استقبالی که مصداق کپیکاری از کپیکاران است و در درازمدت به بهای پایینتر آمدن سطح فناوری صنعت خودروسازی ایران و نابودی آن تمام خواهد شد.