دور دیگری از مراسم اسکار به پایان رسید. جشنی بزرگ برای دستاندرکاران صنعت سینما که بازاری به وسعت جهان را هدایت میکنند. فارغ از جوایزی که برندگانشان را شناختند؛ اسکار بخش مهمی از جاذبه خود را برای حضور چند صد چهره مشهور در کنار هم کسب میکند. در این میان بانوان این صنعت با لباسهایشان بخش مهمی از بار این مراسم را به دوش میکشند. از همین رو صنعت مد در سالهای اخیر تلاش کرده است تا پا به پای مراسم اسکار جلو بیاید و سهمی از این مراسم سالانه داشته باشد؛ سهمی که اکنون بسیار قابل توجه نیز شده است. مریل استریپ یکبار در برنامه تلویزیونی گراهام نورتون، مجری مشهور بریتانیایی، خاطرهیی از حضورش در مراسم گلدن گلوب در سالهای دور را نقل کرد و از حضور در این مراسم در مقطعی سخن گفت که تازه بازی در فیلم «کرامر علیه کرامر» را به پایان برده و صاحب نخستین فرزندش هم شده بود. او تعریف کرد که در آن سالها برخلاف این روزها، ستارگان سینما برای حضور روی فرش قرمز خودشان باید لباس تهیه میکردند و اینگونه نبود که طراحان مد برایشان مجانی لباس بفرستند. مریل استریپ جوان آن روزها، آنطور که خود میگوید پول زیادی برای تهیه لباس نداشت و
برای همین هم در گلدن گلوب آن سال لباس عروسیاش را به تن کرد. اما آداب حضور روی فرش قرمز، این سالها تفاوت زیادی با گذشته کرده است. بیشتر ستارهها بهخصوص آنها که درخشششان از دیگران بیشتر است، لباسهایی به تن میکنند که طراحان بهطور اختصاصی برای آنها دوختهاند.
این موضوع جای تعجبی هم ندارد، زیرا کدام هنرپیشهیی میخواهد لباسی در مهمترین شب سال به تن کند، که همه قبلا آن را دیدهاند و البته کدام طراحی است که نداند به تن کردن لباسش توسط یک هنرپیشه مشهور تا چه اندازه میتواند برایش سودآور باشد. به محض انتشار عکس یک هنرپیشه معروف در لباس مارک دیور یا شانل، اسکناسها به سوی بوتیکهای آنان در سراسر جهان سرازیر میشود. درحالی که بخش مهمی از حرف و حدیثهای پس از مراسم اسکار به برندگان جوایز مربوط میشود، بخش مهم دیگری از نقدها هم به لباسها و برازندگی ستارگان مربوط میشود. به همین دلیل بیراه نیست اگر گفته شود رقابت بر سر هرچه زیباتر بودن روی فرش قرمز شب مراسم، اگر به پای رقابت بر سر دریافت اسکار نرسد، از آن کم هم ندارد.
برندهای مشهور در مراسم اسکار
ژان پل گوتیه، ایو سن لوران، ژیوانشی، رالف لارن، استیو مککوئین، اسکار دلارنتا یا آرمانی؛ فهرستی ادامهدار از طراحان مد تراز اولاند که به تن ستارههای سینما، لباسهای شب خیرهکننده نشاندهاند. در این میان بهنظر میرسد بخت دیور از دیگر رقیبانش بلندتر بوده، زیرا توانسته بیش از هر طراح دیگری ستارههای هالیوود را با لباسهایش بیاراید.
رنگها هم برای اسکار معانی خاص خود را دارند. اما از دهه۹۰میلادی به بعد هنرپیشههای زن برای انتخاب لباسهایشان روی فرش قرمز آداب و اتیکتهای گذشته را کنار گذاشتند و جسارت به خرج دادند. سوزان ساراندون درسال۱۹۹۶ لباسی مسیرنگ و گوئینت پالترو درسال۱۹۹۹ لباسی صورتیرنگ طرح رالف لاورن را به تن کرد. بسیاری لباس صورتی رنگ پالترو را یکی از بهترین لباسهای تاریخ اسکار دانستند و ورود دوباره این رنگ به صنعت مد را به پای وی نوشتند.
هنرپیشهها، تابلوهای تبلیغاتی متحرک طراحان
طراحان لباس بهخوبی به این نکته واقفند که پوشیدن طرحهایشان توسط ستارههای هالیوود روی فرش قرمز اسکار، بهخصوص اگر این ستارهها برای دریافت اسکار نامزد هم شده باشند، تا چه اندازه میتواند در موفقیت آنها نقش بازی کند. برای همین نیز خانههای مد معروف بیشترین تلاششان را میکنند تا هنرپیشهها را به پوشیدن لباسهایی که آنها طراحی کردهاند، ترغیب کنند. قیمت طراحی و دوخت این لباسهای خیرهکننده میتواند بهراحتی بین ۵۰ تا ۱۰۰هزار دلار آب بخورد، اما خانههای مد به درستی میدانند که هزینه کردن این مبلغ میتواند همانند یک سرمایهگذاری تضمینشده برای آنان به شمار رود. در مراسم گلدن گلوب امسال جولین مور لباسی نقرهیی رنگ زرق و برقدار، طرح ژیوانشی را به تن داشت. او موفق شد تا جایزه بهترین هنرپیشه زن را دریافت کند و با این لباس و با جایزه گلدن گلوب عکس او در هزاران صفحه چاپی و آنلاین تکثیر شد. طبیعی است که اگر ژیوانشی در مجلات مد آگهی تبلیغاتی داده بود، نمیتوانست به آن اندازهیی که جولین مور با کسب گلدن گلوب نگاهها در سراسر جهان را به خود خیره کرد، توجهها را به خود جلب کند. درحالی که این هنرپیشه توانمند هالیوود امسال یکی از بختهای اصلی دریافت اسکار به شمار میرود برای همین هم میتوان تصور کرد، خانههای مد تا چه اندازه برای جلبتوجه وی سرودست میشکنند.