در سالهای 1912-1911 نوعی رکود اقتصادی در دولت عثمانی سابق ایجاد شده بود و گروه کشاورزان درواقع میخواستند با این گروه تجار از طریق تعاون مبارزه کنند اما در ۱۹۳۵ دولت جدید ترکیه که بعد از ۱۹۲۱ بهوجود آمده بود، قوانین جدیدی را به تصویب رساند که هدف آن بهبود اعتبارات کشاورزی و تعاونیهای بازاریابی کشاورزی بود. با اینحال توسعه تعاون در این کشور مدتها طول کشید تا اینکه مشکلات بعد از پایان جنگ جهانی دوم دولت را مجبور کرد که اصولا گسترش تعاون مصرف و مسکن را حمایت کند. از آن تاریخ تعاونیهای کشور ترکیه رشد یافت و در سال۱۹۶۰ تعداد تعاونیها به ۹۰۰ و تعداد اعضای آنها به 5/۳میلیون نفر رسید که از این تعداد حدود 50درصد تعاونیهای کشاورزی و 30درصد فعالیتهای ساختمانی و بقیه در تعاونیهای تولید و سایر خدمات بودند. در کشور ترکیه کامیونداران به تشویق دولت برای خود شرکت تعاونی تشکیل دادهاند که تعداد آنها روبهافزایش است و نیز تعداد زیادی تعاونی مسکن در این کشور تشکیل شده تا بتوانند در این زمینه از کمکهای دولت بهرهمند شوند. این تعاونیها منابع مالی کافی در اختیار نداشته و بیشتر متکی به کمکهای دولت بوده و هستند؛ اما
درمجموع مهمترین تعاونیها در این کشور، تعاونی کشاورزی است.
اهمیت نهضت تعاونی کشاورزی
درحالحاضر حدود نصف جمعیت ترکیه در بخش کشاورزی فعالیت دارند، درحالیکه فقط نزدیک به 30درصد درآمد ناخالص ملی را به خود اختصاص دادهاند. مشکل اصلی اقتصاد ترکیه درحالحاضر کمبود توان مالی و ضعف قدرت خرید این جمعیت کثیر است. به همین دلیل حدود ۱۰۰سال است که روستاییان ترک تلاش میکنند تا از تعاونیهای دولتی- روستایی استفاده کنند، هماکنون در سراسر کشور حدود ۲۰۰۰تعاونی اعتبار کشاورزی تشکیل داده شده و میلیونها روستایی عضو تعاونیها هستند.
طبق پیشبینیهای انجامشده، 70درصد زمینهای کشاورزی در آینده متعلق به تعاونیها خواهد بود. نیازهای مختلف کشاورزان اعم از کود، علوفه، سم، بنزین و امکانات دیگر مانند کارگر و ماشینآلات را تعاونیها تامین میکنند؛ البته نقش تعاونیها در توزیع کود شیمیایی، دانه، سمپاش و انبار در حد خود موفقیتآمیز بوده است. جز تعاونیهای گندم، چای و تنباکو، حدود ۶۰۰تعاونی کشاورزی دیگر نیز در فعالیتاند؛ همچنین از سال۱۹۳۷ تعاونیها، اتحادیههایی تشکیل دادند که اکنون تعدادی از آنها بهنام محصول آماده به فروش فراوانند. دولت ترکیه در راه هدایت و تنظیم نهضت تعاونی قدمهای موثری برداشته اما نقایص آنها مربوط به ضعف آموزش است. درحالحاضر یک مرکز آموزش تعاون در ترکیه وجود دارد که امکانات آن محدود است، لذا ضروری است این مرکز توسعه یابد و امکانات مالی بیشتری برای آن فراهم شود. اما فعالیتهای تعاونیها در کشور ترکیه بعد از سال۱۹۲۱ با ترکیه جوان آغاز شد و قانون تعاون در ۱۹۳۹ به تصویب مجلس ملی ترکیه رسید که دلیل آن اعتبارات کشاورزی و تشکیل تعاونیهای بازاریابی بود.