بابک حمیدیان آرزو دارد که چرخه اقتصادی سینما، دست‌کم مثل چرخه اقتصادی فندک‌های 2هزارتومانی بشود. این بازیگر سینما و تئاتر در جشنواره فیلم فجر امسال با 5 فیلم حاضر بود، اما در برخی از آنها فقط چند دقیقه به ایفای نقش پرداخت. او می‌گوید: حضور من در نقش‌های کوتاه، براساس یک تصمیم قبلی نبود، بلکه همه‌چیز اتفاقی بود. جریان کاری‌ام امسال با فیلم «استراحت مطلق» کار رضا کاهانی کلید خورد که فیلم خیلی سختی بود و احتمالا هم فیلم خوبی شده باشد و بعد از آن هم در «شکاف» کار کیارش اسدی‌پور نقش اصلی داشتم، اما بعد به‌طور اتفاقی در سه فیلم دیگر بازی کردم و همه اینها کنار هم چیده شد. همین که تنوع این نقش‌ها بین دوستان مطبوعاتی‌ام مطرح شده، یک دنیا برایم ارزش دارد. او که سال گذشته هم جزو بازیگران پرکار جشنواره فجر بود، می‌گوید: امسال خیلی هیجان‌زده نبود و پارسال هیجان بیشتری داشت. می‌گوید: شاید امسال کمی بزرگ‌تر و عمیق‌تر شده‌ام. به هرحال نمی‌دانم شاید هم سال بعد دوباره هیجان‌زده شوم.
بابک حمیدیان در ارزیابی‌اش از جشنواره فیلم فجر امسال می‌گوید: جشنواره در کنار واژه دیگری به‌نام امید تعریف می‌شود که امسال کمی ندیده گرفته شده بود، اما همین که در این جشنواره شاهد فیلم‌هایی از هم‌نسلان خود بودیم، اتفاق ارزشمندی است. بچه‌های نسل ما که در فاصله سنی 25 تا 40سال هستیم، هم‌صدا و هم ایده حضور داشتیم. فیلم‌های خوبی ساختیم و فیلم‌های خوبی بازی کردیم. بازیگر فیلم‌های «چ» و «ریسمان باز» معتقد است مردم باید چرخه سینما را بچرخانند. به جای اینکه مدام از این فندک‌های 2هزارتومانی بخرند! ناراحت‌کننده است که چرخه مالی همین فندک‌ها، 10 برابر سینمای ایران است.
بازیگر فیلم‌های «مرگ ماهی»، «من دیه‌گو مارادونا هستم» و «روباه» در عین حال با تقدیر از تماشاگرانی که پیگیرانه به تماشای فیلم و تئاتر می‌آیند، ادامه می‌دهد: البته قشر اندکی هم هستند که به‌طور مستمر به سینما و تئاتر می‌آیند و باید آنها را طلا گرفت به خصوص آنها که به دیدن تئاتر می‌آیند، باید دستشان را بوسید و به آنها گفت: به ما لطف کنید و باز هم نمایش‌های ما را ببینید.
