جهان درحالی که فعالان اقتصادی و سیاسی کشورهای جهان این هفته در مجمع جهانی اقتصاد گرد هم آمده بودند، بحث‌های زیادی در مورد افزایش نابرابری در جهان مطرح شد و بسیاری به رشد دارایی‌های یک‌درصد ثروتمند جهان در سال جاری و سال بعد اشاره کردند. اما این یک‌درصد که درحال‌حاضر حدود نیمی از ثروت جهان را در اختیار دارند، چه کسانی هستند. معمولا وقتی گفته می‌شود یک‌درصد ثروتمند جهان، همگان تصویری از میلیاردرهایی را به ذهن می‌آورند که در جزایر خصوصی‌شان زندگی می‌کنند اما واقعا این میلیاردرها کجا زندگی می‌کنند.
به‌گزارش بی‌بی‌سی، اخیرا موسسه خیریه آکسفام در گزارشی اعلام کرد که میزان ثروت یک‌درصد ثروتمند جهان به‌زودی به بیش از دارایی بقیه مردم دنیا خواهد رسید. گزارش این موسسه خیریه نشان می‌دهد که یک‌درصد ثروتمند نخست جهان درآمد خود را طی 20سال گذشته حدود 60درصد افزایش داده‌اند و بحران اقتصادی جهان نه فقط از این روند نکاسته بلکه آن را گسترش داده است. این تحقیق که از آمارهای بانک کردیت سوییس استفاده کرده است، مجموع ثروت خانوارها در سطح جهان در سال2014 را 263تریلیون دلار برآورد کرده است. این رقم شامل درآمد نمی‌شود. رقم مذکور با کسر بدهی‌ها از میزان دارایی‌ها به دست آمده است.
روشن است که میلیاردرهایی مثل بیل گیتس، وارن بافت و مارک زاکربرگ بخشی از این یک‌درصد را تشکیل می‌دهند. اما دیگر چه کسانی جزو این یک‌درصد محسوب می‌شوند؟ براساس آمارهای کردیت سوییس، 47میلیون نفر دیگر، در دنیا هستند که میزان دارایی آنها 798هزار دلار یا بیشتر است. این شامل بسیاری از افرادی است که در کشورهای ثروتمند زندگی می‌کنند و ممکن است خود را ثروتمند ندانند. بیشترین افراد جزو یک‌درصد ثروتمند جهان در این کشورها زندگی می‌کنند:
18میلیون نفر در امریکا، کشوری که بیشترین افراد جزو یک‌درصد ثروتمند را در خود جای داده است.
3.5میلیون نفر در فرانسه.
2.9میلیون نفر در انگلیس.
2.8میلیون نفر در آلمان.
آلمان صاحب بزرگ‌ترین اقتصاد اروپاست. دلیل اینکه افراد کمتری از این کشور در فهرست یک‌درصد ثروتمند جهان قرار دارند این است که افراد کمتری در این کشور مالک خانه هستند.
دو کشور نیز در آسیا هستند که بیش از یک‌میلیون نفر از شهروندان آنها جزو یک‌درصد ثروتمند دنیا هستند:
ژاپن با 4میلیون نفر.
چین با 1.6میلیون نفر.
کشوری که نسبت به جمعیت خود بیشترین درصد ثروتمندان جزو یک‌درصد را در خود جای داده، سوییس است. از هر 10سوییسی، یک نفر یعنی 800هزار نفر از 8میلیون نفر جزو یک‌درصد ثروتمند دنیا هستند. اما گزارش بانک کردیت سوییس تمامی داستان را بازگو نمی‌کند. این گزارش هزینه‌هایی که برای خرید کالاها در هر کشوری صرف می‌شود را در نظر نمی‌گیرد. برای مثال، مردم برای خرید یک آپارتمان یک‌خوابه در مرکز لندن باید نیم‌میلیون پوند هزینه کنند درحالی که در جایی دیگری با این پول می‌توان خانه بزرگ و مجللی تهیه کرد.
این گزارش همچنین درآمد را نیز در نظر نمی‌گیرد. درنتیجه بسیاری از جوانانی که در کشورهای غربی درآمد خوبی دارند می‌توانند در زمره افرادی قرار گیرند که درحال ورود به لایه‌های پایین‌تر ثروتمندان جهان هستند هر چند که وام‌های دانشجویی دارند که باید پرداخت کنند.
این گزارش همچنین می‌گوید برای ورود به جرگه ثروتمندان جهان به درآمد ماهیانه‌یی معادل 3600دلار احتیاج است.
اما واقعیت این است که داستان به این سادگی نیست. موضوع این است که دستمزدها به موازات رشد اقتصادی در بسیاری از کشورهای جهان پیش نرفته است. این خطری است که مقامات اقتصادی کشورهای مختلف ازجمله خانم ژانت یلن، رییس بانک مرکزی امریکا گوشزد کرده‌اند. خانم یلن گفت که وقت آن است که سطح دستمزدها در کشور افزایش یابد.
در امریکا برای مقابله با این جریان باراک اوباما پیشنهاد افزایش مالیات ثروتمندان را به 28درصد به کنگره داده است تا از تعمیق شکاف میان ثروتمندان و طبقه متوسط و نیز کوچک شدن این طبقه در امریکا جلوگیری کند.
آمارهای جهانی نشان می‌دهد که 300نفر ثروتمند نخست جهان، بیش از سه‌میلیارد نفر از فقرای جهان، یعنی حدود نیمی از جمعیت جهان پول دارند. اما در واقع وضع بدتر از این است. 200نفر ثروتمند اول جهان حدود 2/7تریلیون دلار ثروت دارند که بیش از دارایی 3/5میلیارد نفر است که روی‌هم‌رفته فقط 2/2تریلیون دلار دارند. درک کردن این ارقام راحت نیست. شکاف فقیر و غنی فقط بین کشورها دیده نمی‌شود بلکه در داخل کشورها هم این اختلاف چشمگیر است. در امریکا سهمی از درآمد ملی که نصیب یک‌درصد ثروتمند نخست می‌شود، از سال1980 تا به حال دو برابر شده و از 10 به 20درصد افزایش یافته است. سهم یک‌دهم‌درصد بالای ثروتمندان چهار برابر شده و به سطحی رسیده که تا به حال دیده نشده است. در مقیاس جهانی، اکنون حدود 1200میلیاردر در امریکا وجود دارند.
