جایگاه تعاون در اقتصاد هر کشور سبب شده تا مورد توجه مسوولان قوای مختلف قرار بگیرد. نادیده گرفتن و کم اثر دانستن نقش تعاون در اقتصاد کشور باعث می‌شود، اقتصاد کشور لنگان لنگان پیش ببرد و در نهایت اقتصاد را به بیماری مهلکی دچار کند. امروزه نمی‌توان تعاون را حذف کرد و اقتصاد پویایی داشت. چراکه تعاون به لحاظ اشتغال‌زایی، رشد و توسعه اقتصادی سهم بزرگی را در اقتصاد ایفا می‌کند. در ایران تعاون به‌عنوان یک حوزه کم هزینه در سطح وسیعی با تولید، کارآفرینی و اشتغال ارتباط تنگاتنگی دارد. اگر جایگاه تاثیرگذار تعاون از بین برود یا مورد بی‌مهری قرار بگیرد، قطعا دولت به اهداف اقتصادی‌اش نمی‌رسد.
تعاون شاه‌کلید رسیدن به توسعه اقتصادی است و دولت با فعال نگه داشتن تعاون به‌ویژه در بخش اقتصادی می‌تواند با سهولت بیشتر و هزینه کمتر برنامه‌های اقتصادی کشور را دنبال کند. همچنین اگر آسیب‌شناسی جدی در این حوزه اتفاق بیفتد، می‌توان امیدوار بود با چشم‌اندازی روشن به نقش تعاون در اقتصاد نگریسته شود.
متاسفانه تعاون در ایران نه‌تنها به‌صورت تحلیلی دنبال نمی‌شود بلکه به شکل مختصر مورد توجه دولتمردان و مجلسیان قرار می‌گیرد. وابستگی اقتصاد ایران به نفت و نقش موثر تحریم‌ها در تولید باعث شده تا تمرکز برنامه‌ریزان کمتر به تعاون یا حتی سهم تعاون در اقتصاد معطوف باشد.
با تعریف دقیق تعاون و بازگویی تاریخچه آن و تشکیل کار گروه‌‌های ویژه و دایمی در بدنه دولت می‌توان نظر برنامه‌ریزان را به تعاون و نقش آن در اقتصاد متمرکز کرد. درگذشته، مجلس متاسفانه درگیر اتفاقاتی ازجمله معیشت مردم، نرخ ارز و هدفمندی یارانه‌ها بود که به شکل وسیعی دامن اقتصاد ایران را گرفته است و مجلس همچنان درگیر رفع این مسایل است تا آسیب آن به خانوارها به حداقل برسد. البته در شرایط فعلی مجلس در شرایط بهتری قرار دارد، چراکه بخشی از این اتفاقات را پشت سر گذاشته است و زمان آن فرا رسیده تا در بخش تعاون با تصویب لایحه یا طرح جدید در حوزه تعاون بازنگری کند. مجلس باید طرح‌ها و لوایحی تنظیم کند تا به‌‌وسیله آن اصحاب تعاونی‌ها را در ارتباط تنگاتنگی با نمایندگان مجلس قرار دهد. بدین شکل مشکلات و موانع موجود بر سر راه تعاون دیده شده و درباره آن چاره‌جویی می‌شود. مجلس می‌تواند با ایجاد قوانین محکم افراد را به ورود و سرمایه‌گذاری در این حوزه ترغیب کند و اطمینان داشته باشند در صورت عدم موفقیت تعاونی ضرر و زیانی شامل حال آنان نمی‌شود. آنچه امروزه به‌عنوان مشکلات حوزه تعاون سبب شده تا اقبال عمومی به سمت آن کمتر شود، در اولویت اول عدم برنامه‌ریزی و چشم‌انداز روشن دراین حوزه است.
