«برنی سندرز» سناتور ایالت ورمونت معتقد است تا زمانی که شرکت‌های ثروتمند و میلیاردرها بر سیستم‌های اقتصادی و سیاسی آمریکا تسلط داشته باشند، تصمیمات سیاست خارجی بر اساس منافع مادی آن‌ها هدایت می‌شود، از این رو سیاست خارجی آمریکا نیازمند تغییرات بنیادین است.
به گزارش ایسنا، سندرز طی یادداشتی در نشریه «فارن افرز» نوشت: «برای چندین دهه، اجماع دو حزبی در مورد امور خارجی وجود داشته است. متأسفانه، این اجماع تقریباً همیشه اشتباه بوده است. چه جنگ در ویتنام، افغانستان و عراق، سرنگونی دولت‌های دموکراتیک در سراسر جهان، یا اقدامات فاجعه‌بار در تجارت، مانند ورود به توافقنامه تجارت آزاد آمریکای شمالی و برقراری روابط تجاری عادی دائمی با چین، که همواره اغلب به جایگاه آمریکا در جهان آسیب رسانده، ارزش‌های آن را تضعیف کرده و برای طبقه کارگر آمریکا فاجعه بار بوده است».
سناتور دموکرات با بیان اینکه «این الگو تا امروز ادامه دارد»، ادامه داد: «پس از صرف میلیاردها دلار برای حمایت از ارتش اسرائیل، ایالات متحده، عملاً به تنهایی در جهان، از دولت افراطی راست‌گرای بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل دفاع می‌کند که در حال به راه انداختن کمپین جنگ و ویرانی کامل علیه مردم فلسطین است. ده‌ها هزار نفر از جمله هزاران کودک کشته شده‌اند و صدها هزار نفر دیگر در غزه دچار گرسنگی هستند».
سندرز در ادامه نوشت: «در همین حال، در ایجاد ترس در مورد تهدید ناشی از چین و در رشد مستمر مجتمع صنعتی نظامی، به راحتی می‌توان دریافت که لفاظی‌ها و تصمیمات رهبران در هر ۲ حزب اصلی اغلب نه با احترام به دموکراسی یا حقوق‌بشر، بلکه با نظامی‌گری، تفکر گروهی و طمع قدرت و منافع شرکت‌ها هدایت می‌شود. در نتیجه، ایالات متحده به طور فزاینده‌ای نه تنها از کشورهای فقیرتر در جهان در حال توسعه، بلکه از بسیاری از متحدان دیرینه خود در جهان صنعتی نیز منزوی شده است».
او با بیان اینکه «با توجه به این ناکامی‌ها، زمان زیادی برای تغییر اساسی در سیاست خارجی آمریکا گذشته است»، نوشت: «انجام این کار با اعتراف به شکست‌های اجماع ۲ حزبی پس از جنگ جهانی دوم و ترسیم چشم‌انداز جدیدی آغاز می‌شود که حقوق بشر، چندجانبه‌گرایی و همبستگی جهانی را متمرکز می‌کند».
یک رکورد شرم‌آور
سندرز با اشاره به دخالت نظامی آمریکا در جنگ ویتنام نوشت: «سیاستمداران در هر ۲ حزب اصلی که قدمت آن به دوران جنگ سرد بازمی‌گردد، از ترس و دروغ‌های آشکار استفاده کرده‌اند تا ایالات متحده را درگیر درگیری‌های نظامی فاجعه‌بار و غیرقابل پیروزی خارجی کنند. رؤسای جمهور جانسون و نیکسون نزدیک به سه میلیون آمریکایی را به ویتنام فرستادند تا از یک دیکتاتور ضدکمونیست در جنگ داخلی ویتنام حمایت کنند، آن هم تحت نظریه به اصطلاح دومینو - این ایده که اگر یک کشور به دست کمونیسم بیفتد، کشورهای اطراف نیز سقوط خواهند کرد. این تئوری اشتباه بود و جنگ یک شکست بزرگ بود. تا سه میلیون ویتنامی و همچنین ۵۸۰۰۰ سرباز آمریکایی کشته شدند».
او در ادامه نوشت: «نابودی ویتنام برای نیکسون و وزیر امور خارجه‌اش هنری کیسینجر کافی نبود. آن‌ها جنگ را به داخل کامبوج گسترش دادند و با بمباران عظیمی که صدها هزار نفر دیگر را کشت و به ظهور دیکتاتور پل پوت دامن زدند که نسل‌کشی بعدی او تا ۲ میلیون کامبوجی را کشت. در نهایت، با وجود متحمل شدن تلفات و صرف مبالغ هنگفت، ایالات متحده در جنگی شکست خورد که هرگز نباید انجام می‌شد».
سناتور آمریکایی با اشاره به سابقه طولانی آمریکا در دخالت در کشورهای دیگر نوشت: «در این روند، ایالات متحده به شدت به اعتبار خود در خارج و داخل لطمه زد. رکورد واشنگتن در بقیه جهان در این دوره خیلی بهتر نبود. به نام مبارزه با کمونیسم و اتحاد جماهیر شوروی، دولت آمریکا از کودتاهای نظامی در ایران، گواتمالا، جمهوری دموکراتیک کنگو، جمهوری دومنیکن، برزیل، شیلی و سایر کشورها حمایت کرد. این مداخلات اغلب در حمایت از رژیم‌های خودکامه‌ای بود که به طرز وحشیانه‌ای مردم خود را سرکوب و فساد، خشونت و فقر را تشدید می‌کردند».
