پرتوسنجي با پرنده هدايت‌پذير براي نخستين‌بار در كشور توسط همراه اول

۱۴۰۲/۰۹/۰۲ - ۰۱:۰۵:۰۶
کد خبر: ۳۰۱۶۴۱

همراه اول براي نخستين‌بار در كشور از تكنيك پرتوسنجي به وسيله پرنده هدايت‌پذير براي پايش چگالي توان امواج الكترومغناطيس در نقاط صعب‌العبور و بخش‌هايي كه امكان دسترسي به آنها نيست، استفاده كرد.

همراه اول براي نخستين‌بار در كشور از تكنيك پرتوسنجي به وسيله پرنده هدايت‌پذير براي پايش چگالي توان امواج الكترومغناطيس در نقاط صعب‌العبور و بخش‌هايي كه امكان دسترسي به آنها نيست، استفاده كرد. به گزارش اداره كل ارتباطات شركت ارتباطات سيار ايران، نظارت و پايش چگالي توان امواج ساطع‌شده از تجهيزات مخابراتي و ايستگاه‌هاي پايه فرستنده و‌گيرنده موبايل، يكي از مهم‌ترين ابزارهاي مديريت ميزان ِ پرتوگيري مردم از امواج الكترومغناطيسي موجود در هواي آزاد و تعميم آن به فضاي بسته است كه ايمني پرتوگيري آحاد جامعه را مطابق با الزامات ابلاغي اداره كل حفاظت در برابر اشعه در سطح ملي تضمين و همچنين از ميزان پرتوگيري بيشتر از حدود مندرج در استاندارد ملي ايران – كد 8567 با عنوان پرتوگيري غيريونيزان، محافظت مي‌كند. اما با توجه به اينكه امكان پايش در تمامي نقاط، سطوح يا ارتفاعات وجود ندارد و انجام اين كار هزينه‌هاي بسياري در پي دارد، همراه اول براي نخستين‌بار در ايران در حوزه ارتباطات سيار از تكنيك «سامانه‌هاي پرنده در پرتوسنجي سايت‌هاي موبايل» با اخذ تمامي مجوزها استفاده كرد تا ضمن دور زدن موانع پيشين، امنيت خاطر را براي تمامي هموطنان نسبت به ايمني تشعشعات ساطعه از تجهيزات مخابراتي فراهم آورد. اين تكنيك در قالب پروژه‌اي عملياتي در ساختمان شيخ بهايي شهرك علمي و تحقيقاتي اصفهان و با حضور نمايندگان همراه اول شامل شخص مسوول پروانه سازمان انرژي اتمي ايران و مسوول فيزيك بهداشت پروانه، شركت نقش اول كيفيت، شركت دانش بنيان افرند تجارتِ رسا مستقر در شهرك علمي و تحقيقاتي اصفهان) به اجرا گذاشته شد. هدف اصلي از اجراي پروژه پرتوسنجي با سامانه پرنده «احراز ايمني تشعشعي عموم مردم ساكن در طبقات فوقاني ساختمان‌ها و نقاط با دسترسي دشوار با حداكثر ارتفاع 50 متر از سطح زمين» بود. اين تست و پايش كه در مدت شش دقيقه طبق استاندارد ملي ايران با عنوان «حدود پرتوگيري غيرنونيزان» انجام شد به اندازه‌گيري مقدار متوسط مكاني - زماني چگالي توان امواج الكترومغناطيسي ناشي از آنتن‌هاي مصب شده روي دكل پرداخت. پيچيدگي اصلي فرآيند پايش در مرحله «ميانگين مكاني» بود كه مطابق دو سناريوي فني طراحي شده به پيش رفت. سناريوي فرضي اول «درخواست پرتوسنجي مربوط به داخل ساختماني بود كه اجازه دسترسي به آن داده نمي‌شد يا در محل با دسترسي صعب العبور قرار داشت.» سناريوي دوم نيز «درخواستِ پرتوسنجي مربوط به داخل هيچ ساختماني نبود، بلكه نقطه مورد اندازه‌گيري در مقابل آنتن‌هاي دكل كه در يك فاصله و ارتفاع معين از سطح زمين قرار داشت، بود كه در آن حالت نقطه اندازه‌گيري مي‌بايست در فاصله مساوي يا بيشتر از D متر از دكل قرار مي‌داشت كه البته مقدار D بر اساس فاصله ساختمان‌هاي مرتفع در محيط از دكل تعيين مي‌شود و در آن تست برابر 35 متر در نظر گرفته شد.» نهايتا هم با استقرار تجهيزات موردنياز در شرايط استاندارد و مطابق با سناريوهاي يك و دو، سامانه پرنده به پرواز درآمد و همانطور كه گفته شد طي مدت شش دقيقه به اسكن و پايش محيط تست پرداخت. فايل‌هاي اندازه‌گيري شده توسط دستگاه اندازه‌گيري كه روي سامانه پرنده نصب شده بود، پس از ذخيره‌سازي، براي گزارش دهي مقدار ميانگين و ماكزيمم نهايي نمونه‌هاي اندازه‌گيري شده به مركز فرمان ارسال شد. موفقيت همراه اول در انجام اين تست پايش 360 درجه، علاوه بر رفع چالش‌هاي پيشين و ايجاد امنيت خاطر براي مردم، زمينه استفاده از اين فناوري در بخشي از عمليات نگهداري دوره‌اي تجهيزات نصب شده روي دكل‌ها را نيز فراهم مي‌آورد و مهندسان مخابراتي كشور مي‌توانند فناوري‌ها و برنامه‌هاي جديدي را مبتني بر دانش حاصل شده، توسعه دهند كه در نهايت به درك بيشتر از جهان اطراف منجر خواهد شد.

ارسال نظر