دلایل احساس پشیمانی بعد از ازدواج

لازمه عدم پشیمانی بعد از ازدواج و داشتن ازدواج موفق، تمرین رفتارهای جدید و آموزش مهارت‌هایی مثل مهارت مهرورزی، حل مساله، گوش دادن و همدلی است؛ اینها مهارت‌هایی هستند که افراد برای ایجاد یک رابطه مستحکم بعد از ازدواج به آنها نیاز دارند. رفتارهای سمی خانواده‌ها می‌تواند عامل دیگری بر پشیمانی بعد از ازدواج باشد.

اگرچه مشاوره پیش از ازدواج باعث شناخت بیشتر طرفین از یکدیگر می‌شود اما واقعیت این است که بعد از ازدواج نقش خانواده‌ها هم اثرگذار است و معمولاً افرادی موفق‌ترند که علاوه بر مدیریت روابط دونفره خود، بتوانند ارتباط با خانواده‌ها را نیز مدیریت کنند. گاهی رفتارهای سمی از طرف خانواده‌ها می‌تواند باعث از بین رفتن استحکام رابطه دو نفر شود. بنابراین، نوع برخورد خانواده‌ها هم می‌تواند یکی از عوامل بروز پشیمانی بعد از ازدواج باشد. البته مسائل دیگری مثل مشکلات مالی نیز می‌تواند اثراتی بر روی رابطه داشته باشد. معمولاً افرادی بعد از ازدواج بیشتر احساس پشیمانی می‌کنند که انتخاب ناآگاهانه داشته و در دوران آشنایی به برخی معیارهای مهم و اصولی بی‌توجه باشند. به عنوان‌مثال، گاهی افراد بر اساس ویژگی ظاهری عاشق طرف مقابل می‌شوند و این باعث می‌شود تا معیارهای دیگر را نادیده بگیرند. همچنین گاهی افراد تصور می‌کنند که عشق و علاقه به‌تنهایی می‌تواند تمام مشکلات را حل کند.

ازاین‌رو، به امید تغییر دادن طرف مقابلشان دست به انتخاب می‌زنند و نشانه‌های هشدار در طرف مقابل را نادیده می‌گیرند. نپرسیدن سوالات کافی در دوران آشنایی، تسلیم نیاز جنسی یا زرق‌وبرق‌های مادی شدن از عوامل دیگری است که باعث می‌شود تا افراد از اهمیت دوران آشنایی غافل شده و از روی ناآگاهی دست به انتخاب بزنند؛ این در حالی است که بی‌توجهی به برخی مسائل مهم در دوران آشنایی می‌تواند احتمال پشیمانی بعد از ازدواج را افزایش دهد. فراموش نکنیم پشیمانی مثل ناراحتی، شادی و سایر احساسات، یک احساس است و در نوسان قرار دارد؛ در یک دوره‌هایی شدتش بالا می‌رود و در یک دوره‌هایی شدتش کم می‌شود. به عنوان‌مثال، مشکلات مالی، مسوولیت‌های بچه‌دار شدن، محدودیت‌های دوران متأهلی نسبت به مجردی و... باعث می‌شود تا فرد تحت‌فشار قرار بگیرد و به همین دلیل در برخی از برهه‌های زندگی احساس پشیمانی کند اما اگر فرد بتواند به‌موقع بر این احساسات غلبه کند، حس پشیمانی زیاد طولی نخواهد کشید.

اما طولانی شدن احساس پشیمانی از ازدواج خطری برای سلامت فرد و رابطه است. طولانی شدن احساسات منفی و بی‌توجهی به کاهش یا مدیریت آن احساسات می‌تواند به‌سلامت فرد و سلامت رابطه و حتی سلامت روان طرف مقابل آسیب برساند؛ بنابراین، چنانچه این احساس فروکش نکرد یا ما اقدامی برای از بین بردن و مقابله با این احساس انجام ندادیم، اینجاست که باید احساس خطر کنیم و درصدد این باشیم که حتماً از کمک‌های تخصصی استفاده کنیم. پشیمانی از ازدواج به‌مرورزمان این حس را در فرد ایجاد می‌کند که رابطه را ازدست‌داده است لذا این احساس می‌تواند باعث استرس، اضطراب، احساس غم و احساس خشم در فرد شود. اگرچه بعد از ازدواج هرکدام از طرفین در تداوم رابطه مهم هستند اما عامل سومی به اسم رابطه وجود دارد که مانند یک موجود زنده بین دو نفر قرار دارد لذا طولانی شدن احساس پشیمانی باعث می‌شود تا فرد کار زیادی برای رابطه انجام ندهد و همین باعث می‌شود تا رابطه به‌مرور زمان از بین برود. از سوی دیگر افکار و رفتار، دوعاملی هستند که در بروز و شدت احساسات ما تأثیر دارند.

به عنوان‌مثال، اگر شما در زمان غمگینی یک کار شادی‌بخش انجام دهید، می‌بینید که احساس غم در شما کاهش می‌یابد. در مورد احساس پشیمانی هم اینگونه است. اگر ما در رابطه، با رفتارهای متعهدانه به‌طرف مقابلمان نشان دهیم که برای او ارزش قائل هستیم، به‌مرورزمان می‌بینیم که احساس پشیمانی کاهش می‌یابد. یکی دیگر از راهکارهای کاهش احساس پشیمانی رصد افکار خود است. گاهی افتادن در تله‌های فکری باعث می‌شود تا احساس پشیمانی افزایش یابد، لذا رصد افکار کمک می‌کند تا این تله‌ها را شناسایی و از خود دور کنیم. یکی از این تله‌ها، تله کمال‌گرایی است که باعث می‌شود تا ما فکر کنیم که با فرد بهتری می‌توانستیم ازدواج کنیم؛ این درحالی است که بهترین فرد و بهترین رابطه وجود ندارد و هر فردی که ما انتخاب می‌کنیم مجموعه‌ای از ویژگی‌های مثبت و منفی است لذا ما باید یاد بگیریم که چطور خودمان را با این ویژگی‌ها تطبیق دهیم.