با مخالفت معاون میراث فرهنگی کشور و دستورِ مدیر پایگاه میراث فرهنگی خلیج‌فارس طرحِ انتقالِ دو سنگ نگاره ۹ هزار ساله محوطه تاریخی «دهتل» در بستک هرمزگان برای حضور در نمایشگاهی سه ماه در موزه ملی ایران متوقف شد. به نظر می‌رسد نخستین صحبت‌ها از طرحِ سازمان کشتیرانی به میراث فرهنگی هرمزگان آغاز شد، وقتی که درخواستِ انتقال دو سنگ نگاره با طرح کشتی از محوطه تاریخی دهتل به مدیرکل میراث فرهنگی استان داده شد تا به مدت سه ماه در موزه ملی ایران همراه با دیگر آثار و اسناد سازمان کشتیرانی به نمایش درآید و بعد دوباره به دهتل در بستک هرمزگان منتقل شود. هر چند در همه مدت زمانی که مسوولانِ میراثی قصد اجرایی کردن این ایده را داشتند مردم بومی منطقه و اعضای شورا و دهیاری روستا با آن مخالفت کردند، تا بالاخره با پادرمیانی مسوولان کشوری یعنی محمدحسن طالبیان- معاون میراث فرهنگی وزارتخانه میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی و مرتضی حصاری- مدیر پایگاه میراث فرهنگی خلیج‌فارس- اجرایی کردن این ایده «کان لم یکن» شد. محمدحسن طالبیان، معاون میراث فرهنگی وزارتخانه میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی، درباره این تصمیم مدیریتی هرمزگان که آیا اصلا وی از این اتفاق آگاه است و دستوری از معاونت میراث برای این کار به هرمزگان ارسال شده یا خیر گفت که اطلاعی از این موضوع ندارد و خبر را از خبرنگار شنیده است. او بعد از شنیدن توضیحات خبرنگار در حاشیه افتتاح نمایشگاه «ایران و ایتالیا ۶۰ سال همکاری در میراث فرهنگی» در موزه ملی ایران، با تعجب این اقدام را غیر قابل قبول دانست و خطاب به مدیر پایگاه میراث فرهنگی خلیج فارس از او خواست تا این اتفاق را پیگیری کند و دستور مستقیم برای جلوگیری از انتقال دو سنگ‌نگاره ارزشمند محوطه دهتل را صادر کند. مرتضی حصاری- مدیر پایگاه میراث فرهنگی خلیج فارس- نیز بعد از پیگیری‌های مورد نیاز در این زمینه به ایسنا گفت: مشکل حل شد و هر نوع اقدامی برای انتقال این دو سنگ‌نگاره متوقف شده است. او توضیح می‌دهد: پایگاه میراث فرهنگی خلیج‌فارس طرحی را در دستور کار دارد تا سنگ‌نگاره‌های محوطه تاریخی دهتل، به صورت یک طرح دیجیتالی آنها را بررسی کند که لازمه انجام این کار باقی مانده همه سنگ‌نگاره‌ها در محوطه اصلی خود است. رییس شورای اسلامی بستک نیز تاکید کرد که «ما اجازه چنین کاری نمی‌دهیم. این آثار متعلق به مردم دهتل است.» محمد ناصری فرد، پژوهشگر آثار تاریخی نیز با تاکید بر احتمالِ زیاد آسیب‌پذیر بودن این سنگ‌نگاره در صورت جابه‌جایی، بیان می‌کند: در همه جای دنیا اگر قرار است یک نقش - بوم را جابه‌جا کنند، از آن کپی‌برداری شده و مولاژ آن را ساخته و در نقاط دیگر نمایش می‌دهند، نه خود کتیبه را به هر قیمتی جابه‌جا کنند، این اتفاق اصلا در چارچوب جهانی نمی‌گنجد.
