اجراهای نمایش «هملت» از آلمان در جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر درحالی به پایان رسید که کارکنان تئاتر شهر هر شب و برای ساعت‌های طولانی مجبور به خالی کردن صحنه از خون‌های پاشیده شده حین اجرا بودند.
نمایش «هملت» به کارگردانی کریستوفر روپینگ از کشور آلمان در سی‌وششمین جشنواره تئاتر فجر در 3 شب متوالی در سالن اصلی تئاتر شهر و با استقبال زیاد مخاطبان به صحنه رفت و تقریبا هر شب دست‌کم یکصد نفر بیش از ظرفیت حدود 600 نفری این سالن به تماشای «هملت» نشستند و عده زیادی هم که بدون بلیت آمده بودند تا شاید راهی به سالن پیدا کنند، پشت درهای بسته ماندند.
این نمایش اگرچه روایتی از نمایشنامه مشهور ویلیام شکسپیر است و تاکنون کارگردانان ایرانی و خارجی زیادی آن را به صحنه برده‌اند اما به دلیل دراماتورژی متفاوت و نوع نگاهی که در اجرا و روایت به داستان «هملت» داشت به جشنواره دعوت شد. یک ویژگی خاص این نمایش، طراحی صحنه آن بود که در عین سادگی به لحاظ آماده‌سازی شرایط پیچیده و متفاوتی را داشت.
در «هملت» کمپانی تئاتر «کمرش‌پیله» 3 بازیگری که روی صحنه بودند در دفعات متعددی سطل‌های خون روی هم می‌ریختند و این باعث می‌شد پس از گذشت بیش از 100دقیقه نمایش، صحنه سالن اصلی پر از مایعی قرمز رنگ باشد. اما تماشاگران جمع شدن خون را آنچنان روی صحنه نمی‌دیدند چراکه زیرسازی ویژه‌یی برای آن انجام شده بود. این درحالی است که این سوال هم برای خیلی‌ها پیش آمد که این مایع قرمزی که شبیه خون است و مدام بر سر و صورت بازیگران ریخته می‌شود و در دهانشان می‌رود، چیست.
حسین طاهربخش، مدیر کمیته فنی جشنواره تئاتر فجر در این باره به ایسنا گفت: آنچه به عنوان خون در نمایش «هملت» استفاده شد، آب انار و آب لبو بود که گروه آلمانی با خود به تهران آورده بودند. آنها هر شب مقداری آب لبو و آب انار را با کمی سس به همراه 150 لیتر آب مخلوط می‌کردند و در طول این 3 شب ما 750 لیتر مایع را از روی صحنه سالن اصلی تئاتر شهر جمع کردیم.
